Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

утӑмра (тĕпĕ: утӑм) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Эсӗ ун ҫине пӑхатӑн тӑк — вӑл кунта, — терӗ Давенантран пилӗк утӑмра тӑракан Галеран, каччӑ хӑйӗн уйӑх ҫапнӑ ҫын ыйтӑвне шӑпах ӑна панӑ иккен.

— Он тут, если ты на него смотришь, — сказал Галеран в пяти шагах от Давенанта, именно к нему и обратившегося со своим лунатическим вопросом.

II сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Ҫерем ҫинче, манран пӗр вунӑ утӑмра, мӗн пур ҫуртипе йӑлкӑшакан кӗмӗл икӗ канделябр ҫунать — ҫав тери лайӑх, капӑр, илемлӗ ӗҫсем.

Прямо на земле, в шагах десяти от меня, горели, зажженные на все свечи, два серебряных канделябра, очень хорошей, тонкой и художественной работы.

III. Калаҫу // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 397–404 с.

Ҫапла кашни утӑмра тенӗ пекех, Тарт (Дрибб, тепӗр черкке ярса парсамӑр!), шухӑшӑм ҫирӗпленсех пычӗ: хулара пӗтӗмпех ӑнланмалла мартарах, тӗлӗнмеллерех пулса пырать.

И вот на каждом почти шагу, Тарт (налейте мне еще стаканчик, Дрибб!), убеждался я, что в городе все устроено странно и малопонятно.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 382–396 с.

Вӑл Пенкальтен пӗр пилӗк утӑмра чарӑнчӗ, аллисене ҫурӑмӗ хыҫне тытрӗ те пуҫне пӗкрӗ.

Шагах в пяти от Пенкаля он остановился, заложил руки за спину и наклонил голову.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 360–374 с.

Фиасран пӗр виҫӗ утӑмра Ганэль утне чарчӗ, пуҫне малалла тӑсса, аллипе вара чӗлпӗрне ҫурӑмӗ ҫумне хыттӑн чӑмӑртаса тытса кӑсӑклан айккинчен тӗсерӗ.

Шагах в трех от Фиаса Ганэль спешился и, вытягивая голову вперед, а рукой крепко прижимая к спине повод, любопытно заглянул сбоку.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 345–359 с.

Ун умӗнче, пӗр вун пилӗк утӑмра, Роэнк куҫӗсем йӑлтӑртатаҫҫӗ.

Перед ним, не далее пятнадцати шагов, блеснули глаза Роэнка.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 345–359 с.

Манӑн ҫурӑм хыҫӗнче икӗ утӑмра Хонс тӑрать, ман ҫине шӑтарасла пӑхать; унӑн куҫӗсене курсан мана хӑрушӑ пулса кайрӗ.

В двух шагах от моей спины стоял Хонс и смотрел на меня пристальным взглядом, от которого, не знаю почему, стало жутко.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 331–337 с.

Йӑнӑшманнине туйса вӑл кантӑкран пӗр виҫӗ утӑмра сӑмах хушрӗ:

Он был в трех шагах от окна, когда сказал, чувствуя, что не ошибется:

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 23–48 с.

Кӗҫех вӗсем лӑпкӑн шӑнкӑртатса юхакан шыв сассине илтрӗҫ, унтан ҫав тери ӑш хыпнипе суккӑрлансах ларнӑн, пӗр енчен тепӗр еннелле ӑшталана-ӑшталана чупкалама пикенчӗҫ, вӗсен умӗнчен пӗр вунӑ утӑмра чакӑл тӑвӑн мӑкӑрӑлчӑк тӗпнелле пӗчӗк юхан шыв аннине те асӑрхамарӗҫ.

Вскоре заслышали они ровный звук бегущей воды и, почти ослепнув от желания пить, начали метаться из стороны в сторону, не замечая ручья, который в десяти шагах перед ними обмывал выпуклый низ скалы.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 398–403 с.

Пӗр ҫирӗм утӑмра тинӗс чӑмпӑлтатать — тӳлеккӗн, ыйхӑллӑн; шӑпах вӑл виҫӗ ҫак ҫынна нумай пулмасть сивлек утрав ҫине кӑларса печӗ: икӗ матроса тата карап поварне.

Шагах в двадцати плескалось море, тихое и сонное, еще недавно выбросившее на этот неприветливый остров трех человек: двух матросов и корабельного повара.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 177–180 с.

Кашни утӑмра тимлен итлесе пырса Аян трапӑн юлашки картлаҫне хӑварчӗ те Гарвей каютинелле утрӗ.

Прислушиваясь на каждом шагу, Аян оставил последнюю ступень трапа и двинулся к каюте Гарвея.

IX // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Вӗсене кашни утӑмра сутманнине пула ҫак ӗҫе пуҫарса яма йывӑртарах пулас.

Из-за того, что они не продаются на каждом шагу, это производство, скорее всего, запустить затруднительно.

Чек лентти: ӑҫта ҫухалнӑ тата мӗнле сӑлтава пула? // Аҫтахар Плотников. https://chuvash.org/content/5963-%D0%A7% ... B0%3F.html

Унашкал хӑюллӑ ҫынсем кашни утӑмра йӑваланса выртмаҫҫӗ.

Помоги переводом

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ҫапла, вилӗм патӗнчен икӗ утӑмра кӑна тӑчӗ вӑл паян, ҫапах ҫӗнтерчӗ, мӗншӗн тесен хӑрамарӗ, кашкӑр амипе ҫурисенчен ӑслӑрах пулчӗ.

Помоги переводом

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Хӑйӗнчен икӗ утӑмра выртакан кашкӑрсене пӑхса илсен, вӑл халь ҫав тери ывӑннӑ кӑна мар, халран кайнине туйса илчӗ, сухӑрлӑ йывӑҫ вулли ҫине вӑйсӑррӑн лак! ларчӗ.

Помоги переводом

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Йӗри-тавралла пӑхкаланӑ май ут витисенчен аллӑ-утмӑл утӑмра офицерсен столовӑйӗ пуррине асӑрхарӗ.

Помоги переводом

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ку мӗн иккенне палӑртма малтан ансатах пулмарӗ: хытса тӑнӑ пӗчӗк мӗлке-и е ҫӑм пӑнчи-и; такам кунтан пӗр вунӑ утӑмра тӑрать-тӗр, ӑна вичкӗннӗн те асӑрхануллӑн сӑнать ахӑр; Тарт шухӑшӗсем арпашӑнчӑк, тискер кайӑк куҫӗсемпе тӗл пулас килни ӑна хӑрушла, вилесле, ҫунса кӗлленесле кӑсӑклантарать.

Сначала было трудно определить, что это: маленькая застывшая тень или пятно шерсти; чье-то пытливое, осторожное присутствие сказывалось не дальше, как в десяти шагах и путало мысли, убивая все, кроме жестокого, огненного желания встретить глаза зверя.

III. Блемер Тарта тупать // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 91–116 с.

Тартран пӗр вӑтӑр утӑмра ҫывӑхри йывӑҫсене хупӑрласа хурса тӗксӗм-шупка хӗрлӗ гранит ту хысакӗсем тӑсӑлаҫҫӗ; вӗсен татӑк унки тӗрӗс мар такан евӗр, унӑн вӗҫӗсем Тарт еннелле пӑхаҫҫӗ.

Шагах в тридцати от Тарта, закрывая ближайшие деревья, тянулись скалы из темно-розового гранита; оборванный круг их напоминал неправильную подкову, концы которой были обращены к Тарту.

II. Вӑрман мӗн калать // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 91–116 с.

Тимлӗ, тинкерӳллӗ вӑй шӑпах ҫакӑнта, унран виҫӗ утӑмра мар-и?

Присутствие напряженной, внимательной силы сказывалось именно здесь, в трех шагах от него.

II. Вӑрман мӗн калать // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 91–116 с.

Унран пӗр пилӗк утӑмра ӗшеннӗ Ассоль выртать.

Не далее как в пяти шагах лежала утомившаяся Ассоль.

III. Шурӑмпуҫ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней