Поиск
Шырав ĕçĕ:
— Ӑна Дутлов илсе килчӗ, улпутӑм.
ХIII // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.
— Улпутӑм, мужик укҫине кама памаллине пӗлмест-ҫке, — терӗ каллех Дуняша.— Мужик, сударыня, не знает, кому прикажете отдать, — опять сказала Дуняша.
ХIII // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.
Тикӗтпе те супӑньпе, улпутӑм.
XI // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.
Ҫапла вара ҫавӑра-ҫавӑра манӑн улпутӑм йӑлт ҫемӗҫсе кайрӗ.Так, значит, ее заговорил, что совсем моя барыня мягкая стала.
IV // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.
Улпутӑм, тетӗп эпӗ, эпир сирӗн чурусем сире турра кӗлтунӑ пек кӗлтумалла, ҫавӑнпа та сирӗн сывлӑхушӑн эпӗ нимӗнле ӗҫрен те пӑрӑнма пултараймастӑп; мӗн хушнӑ, ӑна тума хатӗр, мӗншӗн тесен эпӗ сирӗн чуру.
IV // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.
«Чипер кайса килӗр, улпутӑм!» — терӗ вӑл ӑна, нӑшӑклатса.
4 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.
Океан, хисеплӗ улпутӑм, ҫынна тем ҫинчен те шухӑшлаттарать: пурнӑҫ ҫинчен те, вилӗм ҫинчен те…»Разное думается человеку на океане — о жизни, мой господин, и о смерти…»
III // Николай Иванов, Евстафий Владимиров. Короленко В.Г. Чӗлхесӗр: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 108 с.
— Астӑватӑн-и, улпутӑм, эпӗ сана пӗрмаях: тӑнкӑртатать… тӑнкӑртатать, терӗм, — тӑнкӑртатать!— А помнишь, барин, как я тебе все говорил: стучит… стучит, мол, стучит!
Тӑнкӑртатать // Василий Хударсем. Тургенев И.С. Тӑнкӑртатать: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 36 с. — 3–27 с.
— Санӑн мӗнле айӑп пултӑр, улпутӑм!
Тӑнкӑртатать // Василий Хударсем. Тургенев И.С. Тӑнкӑртатать: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 36 с. — 3–27 с.
— Маншӑн, улпутӑм, ҫакӑ ҫеҫ шел: манӑн лашасем виҫҫӗшӗ те пӗтрӗҫ, — шӑллӑмсене те вӗсем лекеймеҫҫӗ ӗнтӗ.Одного мне жаль, барин: пропала моя троечка, — и братьям-то она не достанется.
Тӑнкӑртатать // Василий Хударсем. Тургенев И.С. Тӑнкӑртатать: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 36 с. — 3–27 с.
Пирӗн ӗҫ, улпутӑм, тап-таса! — хушрӗ вӑл, вӑрӑмӑн сывласа: — пире чӗррӗн ярӗҫ-ши; ҫавӑнпа та вӗсене кирли: тунӑ ӗҫӗн вӗҫӗсене шӑлса лартасси пулать.
Тӑнкӑртатать // Василий Хударсем. Тургенев И.С. Тӑнкӑртатать: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 36 с. — 3–27 с.
Филофей лашасене виҫҫӗшне те тӑратрӗ — хӑй вара часах: — Тӑнкӑртатать… Тӑнкӑртатать, улпутӑм! — терӗ.Филофей остановил тройку и тотчас же промолвил: — Стучит… стучи-ит, барин!
Тӑнкӑртатать // Василий Хударсем. Тургенев И.С. Тӑнкӑртатать: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 36 с. — 3–27 с.
— Вӗсем, улпутӑм, ырӑ ҫынсем мар; кунта вӗт, Тула ҫывӑхӗнче, аташаҫҫӗ… нумай.— Это, барин, недобрые люди едут; здесь ведь, под Тулой, шалят… много.
Тӑнкӑртатать // Василий Хударсем. Тургенев И.С. Тӑнкӑртатать: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 36 с. — 3–27 с.
— Ах, улпутӑм! — йывӑррӑн сывларӗ мӑнтарӑн.
Маша // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 167–168 с.
— Юрататтӑм, улпутӑм.
Маша // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 167–168 с.
— Пулчӗ, улпутӑм, пулчӗ, — терӗ вӑл юлашкинчен.
Маша // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 167–168 с.
— Эсир, улпутӑм, — калама пуҫларӗ вӑл, — пирӗн ҫӑкӑра ҫиместӗр те пулӗ, манӑн вара ҫӑкӑрсӑр пуҫне…— Вы, чай, барин, — начал он, — нашего хлеба есть не станете, а у меня окромя хлеба…
Бирюк // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 156–163 с.
«Акӑ эпир киле ҫитрӗмӗр те, улпутӑм», — терӗ вӑл лӑпкӑ сасӑпа.
Бирюк // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 156–163 с.
Ну, каҫарӑр, улпутӑм!
Чӗрӗ вилӗ // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 143–155 с.
— Астӑватӑр-и, улпутӑм, — терӗ те вӑл, унӑн куҫӗсенче, тути ҫинче темӗнле тӗлӗнмелле туйӑм палӑрчӗ, — манӑн ҫивӗтӗм мӗнлеччӗ?
Чӗрӗ вилӗ // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 143–155 с.