Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

улмуҫҫи сăмах пирĕн базăра пур.
улмуҫҫи (тĕпĕ: улмуҫҫи) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пиншакне улмуҫҫи туратӗнчен йӗркеллӗн ҫакса янӑ, ҫаннисене тавӑрсах хӑмла ҫырли аврисене тикӗслесе ҫӳрет терӗҫ-и.

Пиджак на яблоньку аккуратным образом развесил, рукава засучил и какую-то там малину, что ли, чёрт её раздери, подстригает.

Раштав каҫӗ // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 156–171 с.

…Сасартӑк садра, улмуҫҫи хушшинче, сарӑ ҫӳҫлӗ пӗр хӗрачана курах кайрӑм.

…Я вдруг увидел в саду, между яблонями, светловолосую девушку.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

— Тен, ҫак вырӑнта улмуҫҫи шӑтса ӳсӗ.

 — Может, на этом месте яблонька прорастет.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Унӑн пӳрни улмуҫҫи ҫумӗнче тирӗнсе ларакан станковӑй пулемет ҫине тӗллесе кӑтартрӗ.

 — Его палец указал на станковый пулемет, прикорнувший у ствола яблони.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Улмуҫҫи патне пиртен никам та хӑйӗн ирӗкӗпе аллине тӑсман.

Никто из нас даже во сне самовольно к яблоне не потянулся.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Хӗрарӑм хӑйӗн Крым хӗвелӗпе пиҫсе хуралса кайнӑ шӑнӑрлӑ хресчен аллисене усса улмуҫҫи айне тӑчӗ те, пирӗн ҫине хӗрхенсе пӑхать.

Женщина стояла под яблоней, опустив жилистые, крестьянские руки, покрытые сильным крымским загаром, и смотрела на нас.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Татса пӑрахнӑ улмуҫҫи тӑрри шанма та ӗлкӗреймен, вулли ҫурӑкӗнчен ҫаплах сӗткен сӑрхӑнса тӑрать.

Сшибленные яблоневые кроны еще не завяли, из расщепленных стволов сочился сок.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Улмуҫҫи сӑрчӗнче пехота ҫарӗ вырнаҫнӑ.

В яблоневом саду расположилась армейская пехота.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Вӑл улмуҫҫи айӗнче тӑрса калаҫӑва тӑнласа итлесе тӑнӑ иккен.

Оказывается, он стоял под яблоней и вслушивался в разговор.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Улмуҫҫи айӗнчен милици начальникӗ тухрӗ, аллине вӑл аттен полевой сумкине тытнӑ, хулпуҫҫи урлӑ чӗн пиҫиххирен наган ҫакса янӑ.

Из-под яблони вышел начальник милиции с отцовой полевой сумкой в руках, с наганом на плечном ремне.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

— Эпӗ аттене улмуҫҫи лартма пулӑшрӑм, — терӗм эпӗ.

— Я помогал отцу сажать яблони, — ответил я.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Улмуҫҫи тымарӗ тавра тӑпрана ан хытар-ха — ӑна ҫил силлентерет те вара йывӑҫ хӑрса каять.

Ведь если не уплотнить яблоню у корня, ее расшатает ветер — и засохнет деревцо.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Часах улмуҫҫи хӑйӗн армак-чармак тымарӗсемпе хӑй валли хатӗрлесе хунӑ йӑвана кӗрсе ларчӗ.

Вскоре яблоня стала своими растопыренными корнями в приготовленном ей гнезде.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Тытӑнчӗ сиккелеме манӑн алӑри улмуҫҫи, тӗпне ҫемҫетнӗ шӑтӑк тӗлӗнче хӑйӗн сухаллӑ тымарӗсене саркалантарса тӑраканскер!

Как запрыгала в моих руках яблонька, расставившая над ямой свои усатые корневища!

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Пирӗн участокра темиҫе ватӑ улмуҫҫи ларатчӗ.

На нашем участке росло несколько старых яблонь.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Вӑл куҫӗсене ерипен уҫрӗ те савӑнӑҫлӑн тӗлӗнчӗ: ун тӗлӗнче чечеке ларнӑ ҫинҫе улмуҫҫи тураттисене сарса ларать.

Он медленно раскрыл глаза и был радостно поражен: прямо над ним, вся в цвету, раскинула ветви тонкая яблонька.

III // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Вӑл телейпе ҫуркуннехи улмуҫҫи папакӗ пек тулса пычӗ.

Она наливалась счастьем, как весенняя яблоневая почка.

I // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Виктора вӑл ҫӗр ҫинех, йӑванса ан кайтӑр тесе, улмуҫҫи ҫумне тайӑнтарса лартрӗ.

Она усадила Виктора наземь, прислонив к яблоне, чтобы он не падал.

Коростелевпа ирттернӗ пӗрремӗш ир. — Хӑнара // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Улмуҫҫи айӗнчи ҫӗр кӑпӑшка, кӗреҫе ун ӑшне ҫӑмӑллӑн кӗрет.

Под яблоней земля рыхлая и легче поддается.

Коростелевпа ирттернӗ пӗрремӗш ир. — Хӑнара // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Вӗсем тӗлӗнче ҫунса хуралнӑ ҫулҫӑсӑр улмуҫҫи хӑйӗн кукӑр-макӑр турачӗсене сарса ларать; ун ҫинче пушарпа пиҫнӗ пӗркеленчӗк панулмисем ҫӗнӗ ҫул ёлкине аса илтерсе ҫакӑнса тӑни тӗлӗнмелле пек туйӑнать.

Над ними раскинула корявые ветки черная обгоревшая яблоня без листвы; странными казались висевшие на ней, как на новогодней елке, сморщенные, испеченные плоды.

XIV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней