Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

уйрӑласшӑн (тĕпĕ: уйрӑл) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Анчах хӑйсен ялӗсенчи ачасенчен нихӑшӗ те уйрӑласшӑн пулмарӗ.

Но никто не хотел уходить от своих.

VI сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Курӑк хӑйӗн тымарӗсемпе тӑван тӑпраран уйрӑласшӑн мар.

Трава крепко цеплялась корнями за родную почву и никак не хотела с ней разлучаться.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Гавриил Байдеряков. Тайц Я.М. Тупни: повесть. Вырӑсларан Г. Байдеряков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 88 с.

Хӑвӑртлӑхне чакарса пыракан вагон та, пирӗнтен уйрӑласшӑн мар пек, ассӑн сывласа ячӗ.

И вагон наш, сбавляя скорость, тоже тяжело вздохнул, словно ему не хотелось отпускать меня.

Ҫулла эпӗ «иккӗ» паллӑ мӗнле илтӗм // Аркадий Петров. Алексин А.Г. Сашӑпа Шура: повесть; А.Петров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 92 с.

Татӑлнӑ типӗ ҫулҫӑсем, хӑйсен турачӗсенчен уйрӑласшӑн пулман пек, сывлӑшра йывӑҫсем тавра ҫаврӑна-ҫаврӑна вӗҫеҫҫӗ.

Оторвавшиеся сухие листья взвихрились, завертелись вокруг деревьев, словно не хотели расставаться со своими ветвями.

XIV // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Ӑна купецсемпе куҫса ҫӳрекен комедиантсем хӗненӗ, унӑн аяк пӗрчисене шӗкӗлченӗ, шӑлӗсене ҫапса хуҫнӑ, анчах вырӑнтан-вырӑна куҫса ҫӳрекен рыцарь ниепле те хӑйӗн рыцарлӑхӗнчен тата тӗлӗнтермӗшсенчен уйрӑласшӑн пулман.

Его избивали купцы и странствующие комедианты, ему продавливали рёбра и выбивали зубы, но странствующий рыцарь ни за что не хотел расстаться со своим рыцарством и с правом на приключения.

Вӑтӑр пӗрремӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.

Анчах иккӗшӗ те вӗсем хӑйсене кирлӗ мар япаласемпе тем парсан та уйрӑласшӑн пулман.

Но оба они ни за что не хотели расстаться с этими ненужными им вещами, и это служило поводом для шуток в последние минуты года.

Ӗмӗт тулчӗ! // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 319–328 с.

Ҫав вӑхӑтра та вӑл карттусӗнчен уйрӑласшӑн мар.

Не захотел расставаться с кепкой даже в такой момент.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Тата тепӗр сехетрен Петька хытах кулянма пуҫларӗ: вӑл Алексейрен те уйрӑласшӑн пулмарӗ, хӑй участокне каякан машинӑпа та ларса каясси килчӗ.

Еще через час Петька начал терзаться: ему и не хотелось покидать Алексея, и он боялся упустить машину, возвращающуюся на участок.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Ӗҫре вӑл юлташӗсенчен уйрӑласшӑн мар, ҫавӑнпа пӗрлех пӑр ҫинче мӗн те пулин курмасӑр юласран та хӑрать.

Он не хотел в работе отставать от товарищей и, вместе с тем, боялся пропустить что-нибудь из того, что происходило на льду.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Салтаксенчен уйрӑласшӑн мар пек пулса, Женя пирӗн пата пычӗ, виҫсӗмӗр те, ку ҫултан пӑрӑнса, тепӗр ҫулпа утрӑмӑр.

Как бы нехотя, Женя подошла к нам, мы свернули на другую дорогу.

Улттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Машинӑсем кӗрлеме тытӑнчӗҫ, вӗсем ҫине ҫӗрулми миххисем те хучӗҫ — колхоз парни, — кӗреҫесем те тиерӗҫ, ҫынсем ҫаплах уйрӑласшӑн мар-ха.

Уже зашумели машины, уже забросили в них мешки с картошкой — подарок колхоза, уже погрузили лопаты, а люди не хотели расставаться.

Шавлӑ халӑх // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Уйрӑласшӑн мар вӑл ачипе!

Она не хочет с ним расстаться!

Саккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Вӑл, хӑйӗн киле каяс килет пулсан та, яланах Ваҫҫукпа пӗр шухӑшлӑ пулнине пула, халӗ те унӑн шухӑшне пӗлесшӗн, унран уйрӑласшӑн мар.

Он всегда и во всем поддерживал товарища и расставаться с ним не хотел, несмотря на желание ехать домой.

56 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Амӑшӗнчен вӑл ниепле те уйрӑласшӑн пулмарӗ.

Он ни за что не хотел уходить от матери.

Иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Ун чухне Сергей Николаевич питӗ пӗчӗкҫӗ пулнӑ, аппӑшӗ кайнӑ чухне, уйрӑласшӑн мар пулса, унран яра-яра тытнӑ, иккӗшӗ те вӗсем хытӑ макӑрнӑ.

Сергей Николаевич был еще совсем маленьким и все цеплялся за нее, когда она уходила, и оба они плакали.

13 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Пӗр ҫамрӑк сунарҫӑ ҫеҫ, тем парсан та, хура тилӗрен уйрӑласшӑн пулмарӗ.

Один только молодой зверолов ни за что не хотел отстать от неё.

Хура тилӗ // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 19–20 с.

Тӗркемсене пӑхса ҫӳренӗ чухне ҫаратнӑ япаласемпе ниепле те уйрӑласшӑн пулман пӗр чӑрсӑр хурахне Фомин стройрах наганпа персе пӑрахрӗ.

Одного из отъявленных грабителей, оказавшего сопротивление при осмотре вьюков и не пожелавшего расстаться с награбленным, Фомин застрелил в строю из нагана.

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Черемшанкӑшӑн санӑн хӗрелме тивмӗ: обком секретарӗ тӳрех кӳршӗ колхоза пӑрӑнать, унта пурӑнасса та пирӗн пек пурӑнмаҫҫӗ, тата ахальтен мар пулӗ унӑн амӑшӗ те хӑй кил-ҫуртӗнчен уйрӑласшӑн мар, ниҫта та каймасть…

Тебе за Черемшанку краснеть не придется: секретарь обкома сразу в соседний ктолхоз завернет, там и жизнь не чета нашей, да и мать его, видно, не зря за свой дом держится, не уезжает пока никуда…

6 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Эсир ҫырура ирӗксӗртен каласа хунӑ: эсир, Илья Ильич, хӑвӑра юратакан ҫын мар, эсир ӑна пачах манран уйрӑласшӑн пулнипе ҫырман — эсир ҫапла тӑвасшӑн пулман, мана улталасран хӑранипе ҫапла ҫырнӑ… ҫакна совесть каланӑ, урӑхла пулнӑ пулсан, ҫыру мана кӳрентернӗ пулӗччӗ тата хам мӑнаҫлӑхшӑн эпӗ макӑрман пулӑттӑм!

Вы высказались там невольно: вы не эгоист, Илья Ильич, вы написали совсем не для того, чтоб расстаться — этого вы не хотели, а потому, что боялись обмануть меня… это говорила честность, иначе бы письмо оскорбило меня и я не заплакала бы — от гордости!

X сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Вӑл уйрӑласшӑн та пулман, вӑл ӑна тӳссе ирттерейместчӗ, Ольгӑпа курнӑҫасшӑн пулса тунсӑхлатчӗ.

Он и не хотел разлуки, он бы не перенес ее, пришел бы умолять видеться.

X сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней