Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

тытать (тĕпĕ: тыт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тиек Михапара перӗнсе иртсе ун аллине тӑрук пӑркӑчласа тытать те «чулне» карт туртса илет.

Дьяк будто нечаянно задел плечом тощего Михабара и, схватив за руку, стремительно вырвал «камень».

Савтепи // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ивук тӳрленсе ларать те аллине хур тӗкӗ тытать, ҫырма хатӗрленсе хут листине хӑй умне шутарса хурать.

Но вот Ивук выпрямился, взял в руки перо, придвинул лист чистой бумаги — приготовился писать.

Савтепи // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Кунта та каясшан марччӗ Янтул, — пӗр енчен, старикки килӗшмерӗ: хӑйне ытла та хуҫалла тытать, тепӗр енчен, — ял халӑхӗ хӑйӗнчен ыйтмасӑр темле усал ӗҫсене явӑҫтарма хӑтланни Янтула хӑратма пуҫларӗ, — пуп пычӗ кӗчӗ те ӑна темиҫе тӗрлӗ ӗҫ хушрӗ: унта каймалла, кунта ҫитсе килмелле, ҫав ӗҫе часрах туса пӗтермелле…

Яндулу не хотелось туда идти: во-первых, ему не нравился этот старик — уж слишком ведет себя по-хозяйски; во-вторых, его пугало, что люди, даже не спрашивая его согласия, стали втягивать его в какие-то недобрые дела. Однако в эту минуту появился пол и дал ему сразу несколько поручений: сходить туда, сделать то, и все срочно, не отлагая на потом…

Тӑван ялта // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ячӗ вараланнине те асрах тытать.

О своем запятнанном имени.

Савтепипе Ухтиван // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Мӗнле кӑна ӗҫ ан хушчӑр — тытать, тӑвать.

Какую только работу не требуют — возьмется, выполнет.

Ҫӗнӗ хуҫа // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Тутине тӑп тытать те вара, лешне тухса каясса кӗтнӗ евӗр, чалӑшшӑн кӑна пӑхса тӑрать.

ни при нем, ждала, когда он уйдет,

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Енчӗпек Янтула арҫын вырӑнне те хумасть пулмалла иҫмасса, ӑна пыра-пыра аллинчен тытать (ӗнер, пушӑ вӑхӑтра, кула-кулах хутар тыттарсӑ лартрӗ), сӗртӗне-сӗртене иртсе каять е кӑкӑрӗпе перӗнет.

А Ендебек, кажется, и не видит в Яндуле мужчину, запросто берет его за руки (а вчера со смехом всучила ему моток и заставила сматывать пряжу), задевает плечом или бедром, проходя мимо, а то и упругой грудью.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Тытать сана, кӗтсех тӑр.

— Ловит, как же, жди-дожидайся!

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Пуп кушакӗ пул тытать, тиек йӑтти тил тытать тенӗ-ҫке.

— Да-да, собака. Не зря же говорят: попова кошка рыбку ловит, а дьякова собака — лису…

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Тытамак тытать.

Падучая с ней бывает.

Тӗмерккепе Утлас // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Тивӗҫлӗ канура тесе килте алӑ усса лармасть, выльӑх-чӗрлӗх пӑхать, кайӑк-кӗшӗк тытать, пахча ҫимӗҫ ҫитӗнтерет.

Помоги переводом

Хастар, ӗҫчен, тӑрӑшуллӑ Валентина // А.Ефремова. http://kasalen.ru/2022/09/09/%d1%85%d0%b ... %bd%d0%b0/

«Эпӗ хам та куратӑп, мучи, — вӑл ӳсӗрме хӑтланса кӑкӑрне тытать те ӳсӗрмесӗрех ирттерсе ярать.

— Вижу я, дед, все вижу… — наконец говорит он, но кашель снова забил его, он схватился за грудь, и приступ отошел.

Таркӑнсем // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Вӑл — чирлӗ: тӑтӑшах кхӗм! кхӗм! туса ӳсӗркелесе илет, аллипе кӑкӑрне тытать.

Он болен, беспрерывно кашляет, мучительно хватаясь за грудь.

Таркӑнсем // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Лешӗ аллисене вӗҫертсе ҫӗре авӑнса анать, ахлатса сӑмсине ярса тытать.

Тот отпустил руки и, охая, повалился на землю, из носу брызнула кровь.

«Пӗр ялсем» // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Хирӗҫ «ҫапма тӑнӑ Ухтиванӑн аллине хыҫалтан Шахрун пӑчӑртаса тытать.

Ухтиван замахнулся было для ответного удара, но стоявший сзади Шахрун поймал его руку, завернул за спину.

«Пӗр ялсем» // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ивук кулма хӑтланать те ыратнипе питне сулахай аллипе тытать.

Ивук пытается изобразить улыбку, но тут же хватается за левую щеку: больно.

«Пӗр ялсем» // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Амӑшӗ тӗпелле кайма тытӑнсан Мариҫ ӑна аллинчен тытать те, эпӗ сана урӑх нихҫан та кураймӑп тенӗ пек, шывланса кайнӑ куҫӗсемпе пӑхать, пӑхать.

Старушка засеменила было в чулан, но Марись, поймав ее за руку, не отрываясь, глядела на мать мокрыми от слез глазами, будто говоря: вот и все, больше я тебя не увижу, дай в последний раз нагляжусь.

Мариҫ вилӗмӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Мариҫ сасартӑк тӑрса ларать те хӑй ҫинчи кӗреке сирсе ывӑтать, шыва путакан ҫын пек, амӑшӗн аллинчен ҫатӑрласа тытать.

Марись вдруг вскакивает, сбрасывает с себя шубу и, словно утопающий человек, тянет к матери руки.

Мариҫ вилӗмӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Анчах Шахрун тытма тесе аллине тӑссанах вӑл, кушак пек, чӗрӗ туратран чап! ҫавӑрса тытать те вӑрмана сикет, тӗме тӑрринелле тапаҫланса хӑпарса каять.

Но едва Шахрун протянул руку, чтоб схватить его, тот, словно кошка, уцепившись за ветку, делает скачок в глубь леса и начинает карабкаться на взгорок.

Ҫурҫӗр иртсен // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Хӗр вӑйран кайса кӑмака сакки ҫине ларать, хӑрах аллипе чӗре тӗлне тытать.

Девушка обессиленно опустилась на приступок печи, прижав рукой бешено колотящееся сердце.

Улахра // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней