Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

тухнӑччӗ (тĕпĕ: тух) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Инҫе ҫула мӑшӑр ҫулталӑкри хӗрӗпе тухнӑччӗ.

В дальний путь пара отправилась с годовалой дочерью.

Тӗнчесем ывӑлне ят панӑ // Таисия Ташней. https://chuvash.org/news/27504.html

Аса илтерер: ҫемье пӗлтӗр тӗнче тӑрӑх велоҫулҫӳреве тухнӑччӗ, чӳк уйӑхӗнче вӗсем Америкӑри Пӗрлешӳллӗ Штатсене самолетпа вӗҫсе кайнӑччӗ.

Напомним, что семья в прошлом году отправилась в масштабное путешествие по миру, и в ноябре они перелетели на самолете в Соединенные Штаты Америки.

Тӗнчесем ывӑлне ят панӑ // Таисия Ташней. https://chuvash.org/news/27504.html

Хӑна-вӗрле кӳртсе пит уҫҫӑн пурнатчӗ, пуринчен ытла вӑл чаплӑ праҫниксем туса ирттернипе чапа тухнӑччӗ.

Жил он на широкую ногу и особенно прославился своими пышными празднествами.

VI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Унӑн ҫурӑмӗ мӑкӑрӑлса тухнӑччӗ, туяпа анчах ҫӳретчӗ; урисене те аран сӗтӗретчӗ.

Спина у него была согнутая, он ходил с палкой и тихо передвигал ногами.

Пичче хӑй юланутпа ҫӳрени ҫинчен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Хампа пӗрле эпӗ хутланакан кровать илсе тухнӑччӗ.

Со мною была складная кровать.

Хӑнтӑласем // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӑл ҫырана пӗччен тухнӑччӗ те тӗмсем хушшинче мӑйракине тӑратса тӑракан каама патнелле йӑпшӑнатчӗ.

Он был один на берегу и подкрадывался к кааме, рога которой виднелись над зарослью кустарника.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Уэлдон миссиспа Джек, халӑх кӑшкӑрашнине илтсе, тин кӑна хӑйсен пӳртӗнчен тухнӑччӗ.

Миссис Уэлдон и маленький Джек, привлеченные криками и завываниями толпы, только что вышли из своей хижины.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Шавкӑнӗ ку пӗр виҫӗ уйӑх каяллах, эс малтанхи хут салтака каять тенӗ чухнех тапса тухнӑччӗ те, — тапратнӑ шухӑшне, ахӑр, пӗтерсех пӗтерме тӗв турӗ Дина.

Болтали это месяца три назад, когда ты в первый раз сказал, что идешь в армию, — видимо, решив разом покончить с этим, сказала Дина.

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Матви пӗрре кӗрсе тухнӑччӗ кунта, пӗлет: тепри арҫынсен пӳлӗмӗ.)

Матвей как-то раз заходил сюда, знал: другая комната мужская.)

1 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

(Пируспа шӑрпӑкне вӑл паҫӑрах тӗпел кукрине шыв ӗҫме кӗрсен кӑмака карнисӗ ҫинчен илсе тухнӑччӗ.

(Сигареты и спички он давно взял с карниза печи, когда зашел в передний угол, чтобы попить воды.

1 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Ҫав ҫулхине академирен вӗренсе тухнӑччӗ.

Тогда я окончил академию.

Ӑста спортсмена хатӗрлеме вунӑ ҫул кирлӗ // Хыпар. «Хыпар», 72-73 №№, 2020 ҫулхи утӑ уйӑхӗн 3-мӗшӗ, 9 стр.

«Мул утравӗ» тенӗ кӗнекене вӗсем виҫҫӗшӗ пӗрле вуласа тухнӑччӗ, кӗнекере каланӑ пек пуянлӑх тупасси ҫинчен те вӗсем пӗрлех ӗмӗтленнӗччӗ.

Вместе они читали «Остров сокровищ» и вместе загорелись желанием найти клад.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Эпӗ ачана шырама тухнӑччӗ.

Вышла я мальчонку поискать.

Староста арӑмӗ Василиса // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 52–75 с.

Тин кӑна тапранса тухнӑччӗ — сасартӑк чарӑнса тӑма тиврӗ.

Но только что тронулись мы в путь, как вынуждены были снова остановиться.

Тундрӑра // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 165–178 с.

Тигра йӗрлеме ҫӑмӑлтарах пултӑр тесе, манӑн стрелоксем ҫӳхерех тӑхӑнса тухнӑччӗ те, халь вара эп вӗсемшӗн пӑшӑрханма тытӑнтӑм.

Я опасался за своих стрелков, которые легко оделись, чтобы удобнее было преследовать зверя.

Тигр хыҫҫӑн // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 92–104 с.

— Юрӗ, — терӗ вӑл йӗкӗлтенӗ майлӑрах, — эс ӗнтӗ пӗр-пӗр чаплӑ трахтирте пуян улпут пек апатланса тухнӑччӗ пуль-ха, кунта ак сивӗннӗ улма та ҫӑкӑр, ҫиес килмест тетӗн.

— Ну, конечно, ты как знатный барин пообедал в богатом трактире, а тут холодная картошка, разве ж ты будешь ее есть?

VIII. Инкек куҫа курӑнмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫуркунне юр ирӗлсе пӗтсен кӑна, ун виллине Турикасри чӑнкӑ ҫыран хӗрринче ял ачи-пӑчи тупса тухнӑччӗ.

По весне, когда стаял снег, его обнаружили мертвого на дне оврага.

III. Ют хӳте ӑшӑтас ҫук // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Эпир тӑватсӑмӑр та тухнӑччӗ.

Мы пошли все вчетвером.

Ҫӗпӗрте // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Пирӗн пата та кӗреҫҫӗ-кӗреҫҫӗ тесех тӑтӑм та, ҫемьем пӗтӗмпех урама тухнӑччӗ, кӗмерӗҫ.

Я думал, и к нам завалятся, потому всей семьей ко двору высыпали, слава богу, не зашли.

VII. «Ҫинҫе шывӗ сивӗ мар» // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Мӗнпурӗ те темиҫе минут каялла ҫеҫчӗ-ха, Тёма, вӑраннӑ хыҫҫӑн, чей ӗҫсе тӑраннӑччӗ, чейпе пӗрле тата ҫу сӗрнӗ икӗ татӑк ҫӑкӑрне ҫиес килнипех ҫисе янӑччӗ; ӗнтӗ вӑл хӑйӗн мӗн тумалли ӗҫӗсене пурне те тунӑччӗ, ҫавӑн хыҫҫӑн вара питӗ савӑнӑҫлӑ кӑмӑлпа, террасӑран сада тухнӑччӗ.

Всего несколько минут тому назад, как Тёма, проснувшись, помолился богу, напился чаю, причем съел с аппетитом два куска хлеба с маслом, одним словом — добросовестным образом исполнивши все лежавшие на нем обязанности, вышел через террасу в сад в самом веселом, беззаботном расположении духа.

Ӑнӑҫсӑр кун // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней