Корпус чувашского языка

Ҫав тумламсем мана темӗнтен те тутлӑн туйӑнатчӗҫ.

И росинка эта вкуснее всякого напитка кажется.

Курӑк ҫинчи сывлӑм шывӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Мана ҫӑкӑр темӗн пек тутлӑн туйӑнса кайрӗ.

И такой мне хлеб вкусный показался,

Упа тытни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Виталий, машинӑра малтанах калӑпласа хума ӗлкӗрнӗ сӑлтавпа вӑркӑнса тухнӑскер, май тупӑннӑшӑн хӗпӗртесе, Динӑн нӳрӗ те ҫав вӑхӑтрах йӗкӗт ӳт-пӗвне ыррӑн та тутлӑн ҫӳҫентерекен кӗлеткине хӑй ҫумне тачӑрах та тачӑрах пӑчӑртарӗ.

Виталий, только и ждавший такого случая,крепко прижал к груди гибкое девичье тело.

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Кӗлеткипе Куляна тӗршӗннӗ те вӑл, сулахай аллипе ӑна ыталаса, тутлӑн кӑна харлаттарать.

Жарким телом прижалась она к Мигулаю, рукой шею его обвила и спит себе.

2 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Питӗрсен, кӑмӑлӗ тулнӑн, сивӗ ҫӑрана алӑ тупанӗпӗ ҫат ҫапса илчӗ те усӑллӑ ӗҫ тунипе ҫырлахнӑн, хӑй те ҫамрӑксемпе паҫӑр ҫуттине самаях сыпнӑскер, ӗшеннӗ пек анасласа, тинех йывӑҫ пӳрте упӑшки ҫумне тутлӑн та чеен кӗрсе тӳнчӗ.

Пусть помилуются, сама была когда-то молода… вздохнула Хвечис и, довольная, будто сделала доброе дело, пошла в старый деревянный дом, где спал муж.

2 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Марк Тимофеевич пучах татса илчӗ, ӑна ал тупанӗ ҫинче сӑтӑрса шӗкӗлчерӗ, хывӑхне вӗрсе, кӑвакрах сарӑ пӗрчӗсене ҫӑвара хучӗ те тутлӑн чӑмлама тытӑнчӗ.

Марк Тимофеевич сорвал колосок, растер на ладони, сдул полову и ссыпал сизо-желтые зерна в рот, со вкусом разжевал их.

Яланлӑхах // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Маняша хурама сулхӑнӗнче тутлӑн ҫывӑрать.

Маняша сладко спит в тени под вязом.

Ҫӗнӗ ҫурт // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Хыр ҫинчи сухӑр шӑрши сӑмса шӑтӑкӗсене тутлӑн кӑтӑклантарать.

Еловый смоляной запах приятно щекотал ноздри.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Ачасем тутлӑн ҫывӑрни ӑна кӑштах лӑплантарчӗ.

Теплое дыхание их успокаивает его.

52 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Витюшка кӑна нимӗн сисмесӗр тутлӑн ҫывӑрчӗ.

Только Витюшка безмятежно посапывал во сне.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Кровать ҫинче Жорка тутлӑн мӑшлаттарса ҫывӑрать.

На кровати сладко сопел Жорка.

17 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Сергей Николаевич тутлӑн анасласа илчӗ, куҫӗсене хӗсрӗ.

Сергей Николаевич сладко потянулся и зажмурил глаза.

13 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Николай Григорьевич тутлӑн ҫывӑрать-ха, ун хӑрах алли кровать ҫинчен усӑнса тӑрать.

Николай Григорьевич еще крепко спал, свесив с кровати руку.

13 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ман куҫ умне ҫак хушӑра акӑ мӗнле ӳкерчӗк тухса тӑчӗ: тигр хӑй йӑвинчен тухать те малтан тутлӑн анасласа илет, унтан, кайри урисем ҫине тӑрса, малтисемпе йывӑҫ вулли ҫумне уртӑнать те, лайӑх кӑна карӑнса илсе, чӗрнисене тӳрлетет.

Я живо представил себе, как тигр выходит из логовища, зевает, потом поднимается на задние лапы, упирается передними в дерево и, выгнув спину, расправляет когти.

Тигр хыҫҫӑн // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 92–104 с.

Шура аллине питҫӑмарти айне хунӑ та тутлӑн ҫывӑрать, эпӗ ун ҫине пӑхса тӑранаймасӑр час-часах тӑрса ун умне пыратӑп.

Шура крепко спал, положив ладонь под щеку, а я то и дело вставала взглянуть на него и не могла наглядеться.

Ульяновскран килекен хыпарсем // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Шыв ӑна калама ҫук тутлӑн туйӑнчӗ, анчах пӑртакран вӑл хӑсма тытӑнчӗ.

Вода показалась ему несказанно вкусной, но через минуту-другую его затошнило и вырвало.

XXXI. Йӗпетнӗ ҫул // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ик аллине ӗнси тӗлӗнче тытса, тутлӑн карӑнса илчӗ, унтан тарӑн анасларӗ, вырӑнне пуҫтармасӑрах хутлатса хучӗ.

Взявшись обеими руками за затылок, сладко потянулся, позевнул, потом встал и скатал постель.

XXVIII. Таптанми йӗр // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ачисем тутлӑн ҫывӑраҫҫӗ.

И это обрадовало, пусть спят.

XXVIII. Таптанми йӗр // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шерккей тӑрса ларчӗ, тутлӑн карӑнса илчӗ, унтан, пӑлтӑр алӑкӗ патнелле пырса, алӑка яри уҫрӗ.

Шерккей присел на постели, сладко зевнул, поднялся и зашаркал босыми пятками к сенной двери.

XII. Кӗтмен пӑтӑрмах // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Вӑл тутлӑн ҫывӑракан Селимене унтан Ильяса вӑратрӗ.

И разбудила сладко спящих Селиме и Ильяса.

I. Канӑҫсӑр ир // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.