Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

турат сăмах пирĕн базăра пур.
турат (тĕпĕ: турат) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Турат ҫине!

На сук!

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Типӗ турат пек хытса кайнӑ урисем ун лӗнчӗрех кайрӗҫ: халӗ вӑл пачах ҫӗнӗрен утма вӗренчӗ.

Высохшие в былку ноги подламывались; он заново учился ходить.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пӳрнисем хӑйӗн турат ҫинчи ҫулҫӑ пек вӗттӗн сиккелесе чӗтреҫҫӗ.

Пальцы на ней, как листья на черенках, меленько дрожали.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Турат ҫинче хурчӑка пек ларатӑн, мана ваттисен аллине пӗчченех тӑратса хӑвартӑн.

— Сидишь себе на ветке, как коршун, а меня одного оставил старикам на расправу.

II сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ӑна тӳпери ҫӑлтӑрсем пӗртте ҫӑлтӑрсем пек мар, ҫулҫӑллӑ турат ҫинче ҫакӑнса тӑракан темле нихҫан астивсе курман сенкертерех сарӑ тӗслӗ ҫимӗҫсем евӗр туйӑнаҫҫӗ.

Ему казалось, это — не звезды, а полные голубовато-желтые неведомые плоды висят на черенках листьев.

20 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Сотник учӗн ҫилхи ҫине пульӑпа касӑлнӑ турат ҫаврӑнкаласа ӳкрӗ.

На гриву сотникова коня, кружась и колеблясь, упала ссеченная пулей ветка.

15 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Кашкӑр тип ҫырма виҫӗ ҫӗрелле юпленсе кайса, виҫӗ уйрӑм хушмач пек сарӑлса выртакан вырӑнтан уҫӑ хире сиксе тухрӗ те пӗр ҫӗр чалӑша яхӑн мала ӳкрӗ, унтан тахҫанах тискерленсе ларнӑ хыт курӑкпа типӗ турат курӑкӗ хушшипе чупса, шӑлтах лӗмсӗрккеленсе ҫитсе, анаталла, типӗ айлӑмалла ыткӑнса анчӗ.

Там, где сердцевина кололась на три отножины и буерак покато стекал тремя черно-сизыми рукавами, волк вышел на чистое и, выгадав с сотню саженей, шибко шел под гору в суходол, сплошь залохматевший одичалой давнишней зарослью бурьяна и сухого татарника.

17 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Хам хурса хӑварнӑ турат та кунтах! ав, ав, ҫурта ҫути те курӑнать!

Вон и ветка повалена! вон-вон горит и свечка!

Тухатнӑ вырӑн // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

«Лайӑхрах, утта лайӑхрах силле!» терӗ Григорий Григорьевич хӑйӗн тарҫине: «кунта утӑ питӗ те япӑх, ая пӗр-пӗр турат лекме пултарасса кӗтсех тӑр.

— Хорошенько, хорошенько перетряси сено! — говорил Григорий Григорьевич своему лакею, — тут сено такое гадкое, что, того и гляди, как-нибудь попадет сучок.

II. Ҫул // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Шӑп чӳрече тӗлӗнчи турат ҫине вырнаҫса ларчӗ те вӑл, хӑрах аллипе йывӑҫран ярса тытса пӑхма пуҫларӗ: пӳлӗмре ҫурта та ҫук, ҫапах та ҫутӑ.

Присевши на сук, возле самого окна уцепился он рукою за дерево и глядит: в комнате и свечи нет, а светит.

IV // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Сасартӑк ватӑ пӑши кӗтӳ пуҫлӑхӗ пӗтӗм пӗвӗпе чӗтренсе илчӗ, вырӑнтан тапранмасӑр хӑраса тӑчӗ: вӑрман шӑплӑхӗнче типӗ турат хуҫӑлни илтӗнчӗ.

Вдруг лось-вожак дрогнул всем телом и замер в ужасе: в лесной тишине хрустнула сухая ветка.

I // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Анчах часах шӑпланчӗҫ вӗсем: тавралӑх шӑп, турат та, ытлашши пасне силлесе тӑкас тесе, хускалса илмест.

Но лоси тут же успокоились: вокруг стояла такая крепкая тишина, что ни одно дерево не решалось шевельнуть веткой, чтобы сбросить лишний иней.

I // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ҫавӑнпа та Юргинӑн унччен нихҫан пулман хавхалануллӑ туйӑм пулчӗ, — шурӑмпуҫ кайӑкӗ ҫавӑн пек туйӑмлӑ пулас: вӑл ҫуркунне пурнӑҫа юратса каҫса кайсах юрланипе, тепӗр чух, турат ҫинчех вилсе ҫӗре персе анать…

И потому Юргин находился, как никогда прежде, в состоянии необычайного душевного подъема, — в таком состоянии, вероятно, бывает зорянка, когда она, захваченная весенней страстью пения и жизнелюбия, иногда внезапно замертво падает с ветки…

VII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Ӗлкӗретӗр, ӗлкӗретӗр, халь вӑхӑт пур-ха, — лӑплантарчӗ Юргин ӑна, унтан турат илсе: — Ирӗк парӑр, эпӗ сирӗн ҫинчен юра шӑлса ярам, — терӗ.

— Успеете, успеете, время еще есть, — успокоил девушку Юргин и, взяв ветку, предложил: — Разрешите, я отряхну с вас снег?

VI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Андрей юр ҫине сарнӑ турат ҫинчен тӑчӗ.

Андрей поднялся с ветвей.

VI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Кондратьев, нӑрӑ турат ҫинчен ӳкнине, вара силлене-силлене илекен ҫулҫӑран тытма хӑтланнине сӑнаса, палӑрмаллах та мар йӑл кулчӗ:

Кондратьев, глядя, как жук падает с ветки, и пытается удержаться за дрожащий лист, незаметно улыбнулся:

XXVI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Кондратьев чарӑнса тӑчӗ, нӑрра типсе кайнӑ курӑкпа явӑннӑ турат урлӑ каҫма пулӑшрӗ те ҫӑмӑллӑн сывласа ячӗ.

— Кондратьев остановился, помог жуку перебраться через сухую ветку и облегченно вздохнул.

XXVI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Каҫпа, штабс-арцт Линдеманн группенфюрера гауптшарфюрерӑн виллине касса пӑхни ҫинчен пӗлтернӗ вӑхӑтра, «Вестланд» мотополкран ҫакӑн пек хыпар пӗлтернӗ: «Вилли-бальд-Эрнст Беннеке гауптшарфюрера вӗлернӗ вырӑнтан аякрах мар, вӑрмана «тураса» тӗрӗслекен салтаксем ҫӑра шӗшкӗлӗхре, турат купи айӗнчен тепӗр виле тупнӑ, вӑл 131-мӗш пехотнӑй дивизири ефрейтор Карл Гилле вилли пулнӑ.

К вечеру, в то время когда штабс-арцт Линдеманн докладывал группенфюреру результаты вскрытия трупа гауптшарфюрера, из мотополка «Вестланд» доложили, что недалеко от имевшего место прискорбного случая с гауптшарфюрером Виллибальдом-Эрнстом Беннеке солдаты, прочесывавшие лес, нашли в густом орешнике, под кучей веток, тело, оказавшееся трупом ефрейтора из 131-й пехотной дивизии Карла Гилле.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

— Акӑ мӗншӗн, пиччем; ҫав кунсенче эпӗ, ҫак юханшыв урлӑ йӗме тавӑрса каҫса, ҫыран хӗрне пӗчӗк турат лартнӑ чухне, вӑрман ӑстаҫиччӗ, наука ҫинчен, этем аллипе лартса ӳстерес вӑрмансем ҫинчен ӗмӗтленеттӗмччӗ…

— Потому, братуха, что в те дни, когда я, засучив штанины, перешел эту речку и воткнул на берегу прутик, был я тогда лесоводом, мечтал о науке, о больших лесах, которые будут посажены рукой человека…

XV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Диван ҫинче садалла пӑхса ларакан Кондратьев турат ҫинче ҫӑмпа мамӑкран тунӑ пӗчӗк ҫӑмхана курчӗ.

Кондратьев сидел на диване, смотрел в сад, заметив на развилке ветки крохотный клубочек шерсти и ваты.

XIV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней