Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

тунсӑхласа (тĕпĕ: тунсӑхла) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Сана курасшӑн йӑлт тунсӑхласа ҫитрӗм тесе, ал тытрӗ вӑл.

Подал руку, сказал, что давно ждет встречи с Тухтаром.

XIII. Кӗтмен хирӗҫӳ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пӗри пайтахранпа хулара пурӑнса курнӑ ҫынпа чунне кантарса калаҫасшӑн иккен, тепри тӗнче хыпар-хӑнарне пӗлесшӗн, Тухтара курасшӑн тунсӑхласа ҫитнипе пырать.

Одним хотелось послушать человека, пожившего в городе, другим не терпелось узнать новости, какие происходят в мире, а главное, чего хотелось всем, — это увидеть Тухтара.

XIII. Кӗтмен хирӗҫӳ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Ну, каччӑ, — терӗ ӑна пӗррехинче Василий Петрович, — тӑван ялна ытла тунсӑхласа ҫитрӗн пуль?

— Ну, парень, — сказал как-то однажды Василий Петрович, — вижу, стосковался ты по родной сторонке?

XII. Ятлӑ йыхравҫӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тунсӑхласа ҫитрӗм, тем пек курас килет.

— Соскучился я по нему страшно, охота увидеть.

IX. Юлташсен тупи // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Эпӗ сансӑр, ывӑлӑм, тунсӑхласа ҫитрӗм.

А я по тебе, знаешь, соскучился.

6 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

Шофёрсем пурте палланӑскерсем; вӗсем ӑна, хӑйсемпе пӗрле инҫе ҫула пынӑшӑн мухтаса, ачашласа илчӗҫ, унта, хӑйсем каякан ҫеҫенхирти колхозсенче, кӑҫалхи тырпул тунсӑхласа ларма памастех, тесе ӗнентерчӗҫ.

Водители все были знакомые; они ласково окликали его, хваля за то, что он едет с ними в дальний рейс, и уверяли, что там, в степных колхозах, куда они направляются, нынешний урожай скучать не даст.

1 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

Ача ашшӗ-амӑшӗсене лагере уйӑхра пӗр хутран ытла пырса тӑма ирӗк пулман пирки, вӑл мансӑр тунсӑхласа ҫитнӗ.

Мы так давно не видались: ведь родителям разрешалось приезжать только раз в месяц.

«Тӗттӗм ҫӗрсем, вут куҫӗсемпе ялкӑшӑр!» // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

— Ачасем питӗ тунсӑхласа ҫитрӗҫ.

— Ребята соскучились.

Тепӗр ҫултан // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Тӑван кӗтеспе ҫывӑх ҫынсене курмантан эпир те тунсӑхласа ҫитнӗ.

Мы тоже соскучились по родным местам и лицам.

Ҫул ҫине // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

«Мускава килӗр, — тесе ҫыраҫҫӗ вӗсем, — малтанлӑха хамӑрпа пӗрле пурӑнӑпӑр, кайран ӗҫӗ те, хваттер те тупӑнӗ. Сире курас килнӗ пирки тунсӑхласа ҫитрӗмӗр, хамӑр патӑмӑра чӗнме пӑрахмастпӑр».

«Приезжайте в Москву, — писали они, — поживете пока с нами, — а потом подыщете работу и жилье. Скучаем по вас, хотим видеть и не устанем звать к себе».

Ҫул ҫине // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Пӑри салмине пайтахран вара ҫименнипе тунсӑхласа, Шерккей сӗтел хушшине тулли кӑмӑлпа кӗрсе ларчӗ.

Шерккей, давно не евший горячего, с удовольствием уселся за стол.

XXIV. Ашшӗпе хӗрӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Хам та эс килсе кӗрессе тунсӑхласа ҫитрӗм, тупата.

Ей-богу, соскучился по тебе.

XXIII. Тавӑру черечӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Сана та курасшӑн тунсӑхласа ҫитрӗм, — терӗ те Тухтар, хӑй ҫапла хӑйса каланинчен кулса ячӗ, пичӗ те хӗреле пуҫларӗ.

По тебе страшно соскучился, — признался Тухтар и сам засмеялся над сказанным, покраснел.

XVII. Тунсӑхланӑ ҫуртра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Килти апата пит тунсӑхласа ҫитрӗм, тӑванӑм, айӑп ан ту ӗнтӗ мана, — васкамасӑр ҫиме тытӑнчӗ лешӗ.

Соскучился я по домашней пище, так что не взыщи, мил друг, — неторопливо жуя, проговорил незнакомец.

II. Кӗтмен парне // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Иккӗшӗ те тунсӑхласа ҫитсен, Мазин ҫапла каларӗ:

Когда оба начинали скучать, Мазин говорил:

24 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Ывӑлӗ ҫук чухне вӑл тунсӑхласа ларнӑ, ӑна кӗте-кӗте чӳречерен пӑхнӑ.

И в отсутствие сына скучал, с нетерпением глядя в окно.

10 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Эпӗ тунсӑхласа ҫитрӗм те тӑван ҫӗршывӑма таврӑнтӑм.

Я соскучился и вернулся на родину.

2 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

— Нумай пулать эпӗ сана курманни, Шурик, тунсӑхласа ҫитрӗм, курас килекен пулчӗ… — терӗ Чесноков, Шурӑн начарланса кайнӑ кӗлеткине пӑхса ҫаврӑнса.

— Давно, Шурик, я тебя не видел, соскучился, повидаться захотелось… — сказал Чесноков, оглядывая ее похудевшую фигуру.

3 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Пӗррехинче, упӑшкишӗн ҫав тери тунсӑхласа ҫитнӗ вӑхӑтра, Шура ун патне ҫӳхе пирус хучӗ ҫине ҫыру ҫырчӗ.

Однажды, смертельно стосковавшись по мужу, Шура написала ему письмо на тонкой папиросной бумаге.

1 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Вӑл уншӑн тунсӑхласа ҫитнӗ, ҫавӑнпа пӗр вӑтанмасӑрах ун ҫумнелле тӗршӗнет, унӑн аллисене, ҫӳҫне, куҫхаршийӗсене тыта-тыта пӑхать, Андрей йӑл кулса калать:

Она соскучилась о нем и, не стесняясь, жалась к нему плечом, трогала его руки, а Андрей улыбался и говорил:

7. Алеша сӑрчӗ ҫинче // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней