Корпус чувашского языка

Тулта каҫ пулнӑ, ҫавӑнпа вӗсем пӗр-пӗрин питне те курмаҫҫӗ.

В доме темно.

Савтепи // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Паллах, тулта Янтул, ҫӗр айӗнче мар, турра шӗкӗр; ҫут тӗнче ытамӗнчех вӑл, анчах хӑш тӗлте?

Слава пюлеху, он не под землей! Но где, в каком месте?

Вилӗмпе юнашар // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Тулта халь сивех мар пек туйӑнчӗ.

— На улице вроде не так холодно.

Янтул кам вӑл? // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Тулта шӑнтнӑ-мӗн, ура айӗнче ҫӗр кӑчӑртатать.

Подморозило, под ногами хрустел лед.

Янтул кам вӑл? // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Куҫӗнче тем мӑкӑлтатнӑ пек туйӑннипе урам еннелле пӑхать те вӑл вӗрлӗк хапхи умӗнче тулта ҫын кӗлетки тӑнине асӑрхать.

Яндул вгляделся в темноту ночи. Нет, не почудилось: у прясельных ворот снаружи маячит темный силуэт.

Кутӑн шалҫа // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ҫын сӑнне курмасан, тулта — пушшех вара, темиҫешер хут кӑшкӑрма тивет.

Если же не беседовал с глазу на глаз, на свежем воздухе — по нескольку раз приходилось кричать.

Киремете пуҫ ҫапни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Тулта каҫ пулнӑччӗ ӗнтӗ.

Уже вовсю властвует ночь.

Киремете пуҫ ҫапни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Тулта ҫынсем мӑкӑртатни илтӗнсе каять.

С улицы ворвались людские приглушенные голоса.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Тулта уйӑхлӑ каҫчӗ.

В небе висела яркая луна.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Тулта кӑвак ҫутӑ килет пулас.

Во дворе уже начало светать.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Кӗмӗл каҫ-мӗн тулта.

Стояла такая ясная лунная ночь,

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Тулта тем улшӑннине асӑрхать тиек.

Вдруг он замечает на улице перемену,

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Яра куна тулта ӗнтӗркесе тӑнӑ ҫын мӗн хӑтланса пӗтӗ-ши тет вӑл.

Ему очень интересно знать, как поведет себя ждущий его почти целый день человек.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Тулта куҫа йӑмӑхтарса ҫурхи хӗвел ялкӑшать, йӑмрасем тӑрринче кураксем шавлаҫҫӗ.

День выдался на редкость солнечным, аж глаз не раскрыть: на ветлах раскаркались хлопотливые грачи — вьют новые гнезда, приводят в порядок прошлогодние.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Тулта авӑк ҫил вӗрет, пӳрт чӳречине юрпа чаш та чаш сапать.

На улице метет пурга, кидая в окно снежной крупой.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Хӗллехи каҫ пек тулта.

За окном зима, вечер.

Янтул несӗлӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ӗнер те тулта уҫӑлчӗ вӑл.

Он и вчера тут прохлаждался.

Таркӑн // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Тулта ҫаплах тӑман ҫавӑрттарать-мӗн-ха.

На улице по-прежнему свирепствовала метель.

Каҫхи сӑмах // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Тулта ҫанталӑк мӗн чул хытӑрах урать, Янтул та хӑйне хӳтӗлӗхре ҫавӑн чул лайӑхрах туять.

Чем больше беснуется вьюга, тем радостнее на душе Яндула: он в тепле и уюте.

Каҫхи сӑмах // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Тулта ҫаплах тӑман асать пулмалла-ха, темле алӑк лачӑртатать, чӳрече кӗленчисене ҫил шалалла тӗкет.

А за стеной по-прежнему бушует вьюга, жалобно поскрипывает под напором ветра дверь, в окно сечет снежная крупа.

Каҫхи сӑмах // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.