Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

темен (тĕпĕ: те) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Хӑвӑнне шутлайманнипе, пӗччен юлас темен эсӗ, юлма та пултарайман.

— Ты просто не хотела, не могла остаться одна нерешившая.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

— Критика вӑл тепӗр чух итлес темен ҫӗртенех ай-ай тӑна пырса кӗрӗслеттерет.

Помоги переводом

9 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Унтан: — Эпӗ — ко-окетка темен… — тесе, сӑмаха тӑсараххӑн ответленӗ.

Протянул: — Я не сказал — ко-окетка…

VII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Халӗ ӗнтӗ пурте куҫкӗретӗнех кураҫҫӗ: темен чул мухтанса каппайланнӑ пулин те, нимӗҫ оккупанчӗсен хевти ытлашшиех мар иккен!

Теперь все убеждались, что оккупанты не так уж сильны, хоть и хвастались.

Отрядсем пӗрлешеҫҫӗ // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

Мӗнле кӑлтӑрмачла, мӗнле кучи-мачилле йӑтӑнса, ҫӑрӑлса-ҫӑраланса пырать-ха вӑл пӗртте апла тӑвас темен Виталий тӗлне?!

Помоги переводом

7 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Мана вӑл хӑй мӗн пӗлнине пурне те каласа кӑтартман пек тупӑнатчӗ; унӑн тата темскер, хӑй каласа кӑтартас темен япала пур пек туйӑнатчӗ.

Мне казалось, что он говорит не все, что знает; есть у него еще что-то, о чем он не хочет сказать.

XI. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Вучах умӗнче ҫулӑм чӗлхисем тӗттӗм пӳртре епле ташланине пӑхса ларнӑ май Йевта ҫаплах темен пӑшӑлтатрӗ.

Евта шептал, сидя у очага, наблюдая веселую игру пламени в темной хижине.

40 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Унӑн юлашки сӑмахӗ хӑй калас темен ҫӗртенех сиксе тухрӗ.

 — Последнее слово вырвалось у него помимо воли.

12 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Вӑл ун ҫинчен шутланӑччӗ кӑна вӗт, анчах сӑмахсем калас темен ҫӗртенех тухса кайрӗҫ.

Невольно он произнес свои мысли вслух и смутился.

12 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Пӗтӗм ӳт-пӗвӗпе чӗтресе, туйине сулласа вӑл темен мӑкӑртатрӗ, вара темиҫе утӑм турӗ те ҫӗр ҫине тӗшӗрӗлсе анчӗ.

Дрожа всем телом, размахивая палкой и бормоча что-то, она сделала несколько шагов и упала.

XIII // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

— Куратӑн-и, Некрасов, шухӑшлатӑп эпӗ, хӑйӗн поэмине ҫапла ят парса, пӗррех те, калӑпӑр, француженкӑсене е англичанкӑсене кӳрентерес, хурлас темен ӗнтӗ.

— Видишь ли, когда Некрасов так назвал свою поэму, я не думаю, что он хотел как-то обидеть или тем более унизить, скажем, француженок или англичанок.

16 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Вӗсем танкистсене темӗн кӑшкӑрчӗҫ, аллисене кӑкӑрӗсем ҫине хурса тутӑрӗсемпе сулкаласа вӗсенчен темен ыйтрӗҫ.

Они что-то кричали танкистам, о чём-то просили их, прижимая руки к груди и размахивая платками.

Хамӑрӑннисем // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 281–304 с.

Унӑн лекцине итлекенсем темен чухлӗ пулнӑ.

В слушателях недостатка не было.

Пӗр хуларан // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 249–269 с.

Маша та, Маруся та, Муся та темен, яланах Мария та Мария тенӗ.

Ни Маша, ни Маруся, ни Муся там какая-нибудь, а всё Мария да Мария.

Мария // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 211–218 с.

— Илмерӗҫ, темен чухлӗ ыйтса та, — терӗ Анюта.

— Не взяли, сколько ни просился, — ответила Анюта.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

— Эпӗ кама та пулин юратас пулсан, вара вӑл… — шӑппӑн каласа хучӗ Люся ман ҫинелле пӑхса, эпӗ сиксе ӳкрӗм, хӗрелсе кайрӑм та хӑйӑр ҫинче пӳрнепе темен ӳкерме тытӑнтӑм.

— Если я полюблю кого-нибудь, — мечтательно сказала Люся, — то это будет, — Люся посмотрела на меня, я покраснел и принялся что-то рисовать пальцем на песке.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Анне мана ҫавӑн пек кая юлса таврӑннӑшӑн ятлама тытӑнчӗ, анчах эпӗ ӑна: халӗ вӑхӑт ытлашши нумай иртмен-ха, терӗм, мӗншӗн тесен халӗ кӗр, кӗркунне яланах ир тӗттӗмленет, ҫуллахи вӑхӑтра пулнӑ пулсан, никам та вӑхӑт нумай иртнӗ темен пулӗччӗ, мӗншӗн тесен ҫулла кунсем чылай вӑрӑмрах, ку вӑхӑтра ҫутӑ пулнӑ пулӗччӗ-ха, пурне те халӗ вӑхӑт нумай иртмен пек туйӑнӗччӗ.

Мама стала бранить меня за то, что я задержался так поздно, но я сказал, что еще не поздно, потому что теперь уже осень, а осенью всегда темнеет раньше, чем летом, и если бы это было летом, то никому не показалось бы, что уже поздно, потому что летом дни гораздо длиннее, и в это время было бы еще светло, и всем казалось бы, что еще рано.

Иккӗмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

КП-ра офицерсем хушшинче ҫак ӗмӗрхи палатка ҫинчен темен те юптараҫҫӗ.

На КП среди офицеров эта вечная палатка давно уже стала «притчей во языцех».

XIV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Ах, мӗнле ӑнлантарса пама пулӗ-ши Андрей Васильевичӑн эсӗ ӑна ӑнланас та темен сана хирӗҫле кӑмӑлне?

Ахти, как можно объяснить Андрею Васильевичу, как не обидеть?

4 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Вӗҫсӗрлӗх! — каҫхи мӑнкӑмӑллӑ тӳпе хавхалантарнипе калас темен ҫӗртенех каласа ячӗ, ахӑр, ку сӑмахсене хӗр, каласа ячӗ те каллех ӑшри пӑлханӑнепе ҫутҫанталӑк хушшинчи ӗнерӗнме ӗлкӗрнӗ ӗлккен те ҫивчӗ хӗлӗх сассине чылайччен тӑнларӗ.

Бесконечность! — невольно воскликнула девушка, вдохновленная ночным высокомерным небом, и опять долго прислушивалась к голосу хриплой и острой струны, уже успевшей прорваться в внутреннем волнении.

4 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней