Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

татӑлсах (тĕпĕ: татӑл) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Унтан каларӗ: «Капла татӑлсах ан йӗр, анне! Петӗршӗн салтака хам каятӑп, эпӗ унтан аслӑрах. Эпӗ ҫухалмӑп. Вӑхӑт тултарӑп та киле ҫаврӑнса килӗп. Эсӗ, Петӗр, аттепе аннене чипер пӑхса усра; ман арӑма та ан пӑрах, ан хурлантар», — терӗ.

Да и говорит: «Не убивайся, матушка. Я пойду за Петрушку в солдаты, я старше его. Авось не пропаду. Отслужу, да и приду домой. А ты, Петр, без меня покой батюшку с матушкой и жену мою не обижай».

Пӗр ҫын хай пиччӗшне мӗншӗн пит юратни ҫинчен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ачам, эпӗ саншӑн татӑлсах йӗтӗм.

Я горько оплакивал тебя, мое дитя!

XXVIII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Тӑлӑх хӗрача, алӑсӑрскер, вӑрман тӑрӑх ҫӳренӗ, татӑлсах йӗнӗ.

Ходит сиротка безрукая по лесу, плачет навзрыд.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

«Ухмахсем, ҫавӑнпа кулаҫҫӗ», — шухӑшланӑ вӑл ӑшӗнче, хӑйӗн хушма ӗҫне, тӳррипех калатпӑр, самаях хӑрушӑ ӗҫне, ҫаплах пӑрахман: пӗррехинче ҫапах та Меркидона пӑшалтан шаплаттарнӑ, дробь унӑн пуҫӗ тӗлӗнчен хӑрушшӑн шилетсе иртнӗ, пуҫ тӳпинчен ҫур шитре ҫӑка тураттине хуҫса хӑварнӑ, татӑлсах каяйман пушӑтӗнчен ҫакӑнса тӑракан турат самаях хӑранӑ хуралҫӑн куҫне самантлӑха нимӗн курми хупласа хунӑ.

«Глупые, потому и смеются», — думал про себя он, не оставляя своей дополнительной и, скажем прямо, далеко не безопасной нагрузки: разок в Меркидона все-таки пальнули из ружьишка, дробь жутко пропела над самой его головой, всего лишь на полвершка от маковки срезала липовую ветку, которая, повиснув на тонкой жилке лыка, на минуту закрыла все перед глазами малость дрогнувшего стража.

Вӑрман сыхлавҫи // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Ҫак ӗмӗт пурнӑҫланайман, анчах уншӑн пит татӑлсах кулянма кирлӗ пулман: вӑрҫӑ чарӑннӑ.

Мечте этой не суждено было осуществиться, но скорбеть по такому поводу особенно не приходилось: кончилась война.

Председатель касси // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Япалисене эп ятарласах, аннепе калаҫса татӑлсах, илсе тухнӑччӗ.

Вещи я захватил специально, договорившись с матерью.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Манӑн чӗрем татӑлсах кайрӗ пек туйӑнчӗ.

Сердце во мне так и упало.

Тӑнкӑртатать // Василий Хударсем. Тургенев И.С. Тӑнкӑртатать: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 36 с. — 3–27 с.

Татӑлсах макӑрчӗ ывӑлӗшӗн Лукинична; ӗхлете-ӗхлете ӗсӗклерӗ Гришака асатте, — тӗпелти пӳлӗмре сӑмсине ал тупанӗ ҫине шӑнкарса, манкине хуралса ҫулланнӑ сӑхман арки ҫумне шӑла-шӑла ӳлесе йӗчӗ вӑл.

Плакала по сыну Лукинична, кряхтел дед Гришака, трубил в горнице, сморкаясь в ладонь, вытирая ее о замасленную полу чекменька.

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Пӗлӗт татӑлсах анчӗ, сана пирӗн патӑртах ҫӗр каҫма тивет, — терӗ Марфа, пуҫӗ ҫинчен йӗпе татӑка илсе.

— Прорвалось небо, — сказала Марфа, снимая с головы рядюжку, — придется тебе у нас заночевать.

VI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Паян сирӗн пӗви татӑлсах кайнӑ.

 — Эко вас прорвало сегодня.

I // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Манӑн чӗре татӑлсах анчӗ, анчах нимӗн тума та ҫук.

У меня сердце так и екнуло, да нечего было делать.

Саккӑрмӗш сыпӑк. Чӗнмен хӑна // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Уолтерс мистерӑн чӗри татӑлсах анчӗ!

Душа мистера Уолтерса ушла в пятки.

4-мӗш сыпӑк. Вырсарникунхи шкулта «Мухтанса хӑтланни» // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

Такам татӑлсах йӗнине те…

То, как кто-то горько плачет…

Лаох // Василий Алентей. Василий Алентей. Лаох. Хырсем ӗмӗрех ем-ешӗл. Повестьсем. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970

7. Акӑ вӗсен паттӑрӗсем урамра кӑшкӑраҫҫӗ; килӗшӳ ыйтма янӑ элчӗсем татӑлсах йӗреҫҫӗ.

7. Вот, сильные их кричат на улицах; послы для мира горько плачут.

Ис 33 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

10. Вилнӗ ҫыншӑн татӑлсах ан йӗр: вӑл канӑҫланнӑ ӗнтӗ; ӑссӑр ҫыннӑн усал пурӑнӑҫӗ вара вилӗмрен те начартарах.

10. Меньше плачь над умершим, потому что он успокоился, а злая жизнь глупого - хуже смерти.

Сир 22 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

1. Иоава ҫапла каланӑ: акӑ патша Авессаломшӑн йӗрет, татӑлсах макӑрать, тенӗ.

1. И сказали Иоаву: вот, царь плачет и рыдает об Авессаломе.

2 Пат 19 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней