Корпус чувашского языка

Петӗр, йӗкӗтсене калаҫма чӑрмантарас мар тесе, лаҫа кӗрсе кайрӗ, Сергее мӗн кирлӗ япаласене тупса хатӗрлерӗ, вӗсене кивӗ пусма татӑкӗпе чӗркерӗ.

Помоги переводом

Философсем // Геннадий Пласкин. Пласкин Г. А. Ҫавраҫил: Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1993. — 288 с.

Хрестук унталла-кунталла пӑркаланчӗ, ӳпне ҫаврӑнса выртрӗ, урисемпе тапкаланчӗ, ҫӑварӗнчи ҫӗтӗк татӑкӗпе чыхӑнса кайрӗ, пӗтӗм кӗлеткипе турткалашрӗ.

Помоги переводом

Тилӗ ҫӗлӗкӗ // Геннадий Пласкин. Пласкин Г. А. Ҫавраҫил: Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1993. — 288 с.

Мирун лашине кӳлсе тӑратрӗ, каҫхинех ҫӗтӗк-ҫурӑк татӑкӗпе чӗркенӗ ҫурлисене урапа ҫине хучӗ.

Помоги переводом

Вырмара // Геннадий Пласкин. Пласкин Г. А. Ҫавраҫил: Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1993. — 288 с.

Карас пулӑсене витре ҫинче пулнӑ йӗпе пир татӑкӗпе чӗркерӗ те каллех витрене хучӗ.

Помоги переводом

Чун кӗчӗ // Герасим Харлампьев. Харлампьев, Г. Д. Утарта: пӗчӗк калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1964. — 84 с. — 59–61 с.

Пулӑсене витрене ятӑмӑр та шывӗ чӳхенсе тӑкӑнасран ҫиелтен пир татӑкӗпе ҫыхрӑмӑр.

Помоги переводом

Чун кӗчӗ // Герасим Харлампьев. Харлампьев, Г. Д. Утарта: пӗчӗк калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1964. — 84 с. — 59–61 с.

Пӗррехинче эпӗ путеке ҫӑкӑр татӑкӗпе илӗртсе пыратӑп.

Помоги переводом

Касак Ваҫҫи // Трубина Мархви. Трубина М. Ача чухнехи. Повесть. Калавсем. — Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 288 с. — 3–192 с.

Пӗр кӗтӳ шӑна хускатса сӗтел ҫине Тӗмеркке кӑвас икерчи татӑкӗпе тӑвара хурса пачӗ, тӑм куркапа эрех тыттарчӗ.

Согнав со стола целый рой мух, Тимеркке поставил солонку, разрезал блин, наполнил глиняную чарку самогоном.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ухтиван питне йӗпе тутӑр татӑкӗпе ислетсе шӑлнӑ чухне вӑл санӑн ыратни ман чӗрене те ыраттарать тенӗ евӗр, хӑйӗн пичӗпе те ыратнине палӑртать.

Когда она вытирала влажной тряпкой лицо Ухтивану, весь вид ее говорил, что ей так же больно, как и ему.

Таркӑнсем // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

— Вӑл ҫивӗтне хыҫалалла илсе пӑрахрӗ те тӑмасӑрах пушӑ кашкар лартса пачӗ, ӑна хуп татӑкӗпе витрӗ.

— Она красиво и ловко закинула косу за спину и, не вставая, придвинула к себе свободный чурбак, прикрыла его лубком, пригласила девушку:

Ҫӗр вӑрлани // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ҫынсем саланса пӗтсен анне ҫӑкӑр сӑмсине чӗн татӑкӗпе хӗреслесе ҫыхрӗ те ҫакӑнта килсе ҫакрӗ, ҫиеле пӗр пус укҫине хучӗ.

Когда народ разошелся, мать перевязала горбушку крест-накрест кожаным ремешком, сверху положила монетку.

Мултиер // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ӑна чӗн татӑкӗпе каштаран ҫакса янӑ.

Она была подвешена к перекладине на тонком кожаном ремешке.

Мултиер // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Пӗчӗк ача евӗр хӗпӗртесе ӳкнӗ Петӗр ӗнтӗ машини патӗнчен хӑпа пӗлмест, паян ҫеҫ машинӑпа ҫӳреме ирӗк илнӗ пек, ӑна тӑла татӑкӗпе шӑлкаласа кӑна тӑрать.

Помоги переводом

VII // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

— Аван-и, Ятман? — терӗ вараланнӑ аллине пусма татӑкӗпе шӑлса тӑракан Кӑтра Михала.

Помоги переводом

III // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

Тимӗрҫӗ ӑна пӗр йывӑҫ айне вырнаҫтарать, ҫӑткӑн кайӑксене илӗртме капкӑн ҫине кипке татӑкӗпе ҫыхса чӗр какай хурать.

Помоги переводом

4. Тимӗрҫӗ // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Вӑл хӑй пурӑннӑ ҫӗрте ҫиччӗмӗш хутри кантӑкран хулан шупка кӗрен те кӑвак тӑррисене пӑхма юратнӑ, чӳрече умӗнче ӗшентерекен кӗвӗҫӳсӗр аллинчи ҫӑкӑр татӑкӗпе сехечӗ-сехечӗпе тӑнӑ, урамӑн капӑр-ҫутӑ илӗртӗвӗпе-астарӑвӗпе тулнӑ, юрлакан куҫӑмне сӑнанӑ.

Он любил смотреть из окна седьмого этажа, где жил, на розовые и синие крыши города и простаивал у окна часами, наблюдая, без изнурительной зависти, с куском хлеба в руке певучее уличное движение, полное ярких соблазнов.

VII. Таврӑну // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

Шурӑ хут татӑкӗпе чӗркени вӗлтрен витӗр пӑртак палӑрса тӑрать.

Белая обертка бумаги немного просвечивала сквозь крапиву.

X сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Эпӗ капла ларса хурӑн хуппи татӑкӗпе атӑ ҫумне ҫыпӑҫнӑ тӑма хырса тасатрӑм.

Я отдыхал, куском бересты счищая с сапог пласты глины.

I сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Аллӑма шуҫ тимӗр татӑкӗпе кастартӑм, ҫавӑнтах виҫе тутӑхса кайнӑ ҫӑраҫҫи тупрӑм.

Обрезал руку куском жести и нашел сразу три заржавленных ключа.

IV сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Ҫул ҫинче тормоз площадкисем уҫӑлкаларӗҫ пулин те — вӑл унта та тӳрленсе тӑмарӗ; ҫурӑмӗ ҫав тери ыратать; юлашкинчен тинех сарлакан уйрӑлнӑ рельссен тӗлӗнчи пушӑ вырӑна тухрӗ; кунта, ҫывӑхрах, алӑксӑр пӗчӗк будка: шалта ҫурта тӗпӗ ҫунать; хуралҫӑ ҫук; кӑнттам койка тӑрринчи сентре ҫинче — сӗт кӗленчи, юнашарах пир татӑкӗпе чӗркенӗ ҫӑкӑр, шӑвӑҫ савӑтра ҫу.

Почти не разгибаясь даже там, где по пути оказывались тормозные площадки — так болела спина, он выбрался, в конце концов, на пустое в широком расхождении рельс, место; здесь, близко перед собой, увидел он маленькую, без дверей будку, внутри ее горел свечной огарок; сторожа не было; над грубой койкой на полке лежал завернутый в тряпку хлеб, рядом с бутылкой молока и жестянкой с маслом.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Сад ӑсти йывӑҫ ҫинчи мӗнпур симӗс туратсене каснӑ, улмуҫҫин пӗчӗк тункати ҫеҫ тӑрса юлнӑ, ӑна та пулин ҫӳлтен икке ҫурнӑ пулнӑ, сад ӑсти ҫав ҫурӑка лайӑх улмуҫҫирен каснӑ пӗчӗк турат кӗртсе лартнӑ; каснӑ вырӑна замазкӑ сӗрсе тутӑр татӑкӗпе ҫыхнӑ, ҫумне пӗр пӗчӗк шалча лартса хӑварнӑ.

Срезал садовник всю зеленую верхушку деревца, оставил один пенек, да и тот еще расщепил сверху; в трещину воткнул садовник молодой побег от хорошей яблони; закрыл рану замазкой, обвязал тряпочкой, обставил новую прищепу колышками и ушел.

II // Василий Хударсем. Ушинский К. Д. Тӑватӑ ӗмӗт: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 28 с. — 12–15 с.