Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

тапӑнакан (тĕпĕ: тапӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл икӗ уран чӗвӗн тӑрать, каялла чакать те хӑйне тапӑнакан вӑрӑ-хурахсене хыҫҫӑн туртса каять.

Он становится на дыбы, пятится назад и тянет за собой атакующих его разбойников.

ХLIV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Манго йывӑҫӗ — час-часах ытти кайӑксем ҫине тапӑнакан, пакӑлти, чӑркӑш, ҫиллес кӑвак попугайсен лармалли вырӑнӗ иккен.

Манговое дерево служило насестом для целой стаи серых попугаев, болтливых, задиристых и яростных пернатых, которые нередко нападают на других птиц.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Тӗреклӗ кӗлеткеллӗ, вӑйлӑ, ҫав тери йӑрӑскер, вӑл ягуарпа пантера ҫине ним иккӗленмесӗр тапӑнакан, упапа пӗччен тытӑҫма хӑраман йытӑсенчен пӗри пулас.

Мускулистый, сильный, необычайно подвижный, он был из тех собак, которые не колеблясь нападают на ягуара и пантеру и не боятся в одиночку схватиться с медведем.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Ан парӑн, Нилыч! — тесе кӑшкӑрнӑ та Рудаченко, хӑй ҫавӑнтах фейерверкера тапӑнакан тӑшмансенчен пӗрне прикладпа ҫапса ӳкернӗ.

— Держись, Нилыч! — крикнул Рудаченко и ударил одного из наседавших на фейерверкера врагов прикладом.

Салтак чапӗ // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 76–94 с.

Тапӑнакан колонна нумай ҫын ҫухатать.

Атакующие несли большой урон.

IX. Улӑпсем гигантсене хирӗҫ // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Говэн сехетне кӑларчӗ, Гешана хӑлхаран темиҫе сӑмах пӑшӑлтатрӗ те тапӑнакан колонна йӗркеленме тытӑнчӗ.

Говэн вынул из кармана часы, шепнул несколько слов на ухо Гешану, и колонна нападающих начала строиться в боевом порядке.

VII. Ҫапӑҫу пуҫланас умӗн // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Эсир тапӑнакан колоннӑпа пӗрле каятӑр вӗт.

И вы тоже пойдете на штурм.

VII. Ҫапӑҫу пуҫланас умӗн // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Лешӗ вара, йӳрӗк те ҫӑмӑлскер, вӑр-варскер, хӑйне урса кайсах тапӑнакан тупӑран пӑрӑнас тесе, калта пек авкалана-авкалана илет.

Но он, ловкий и подвижный, извивался как ящерица, увертываясь от этих яростных нападений.

V. Вӑйпа паттӑрлӑх // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Ҫапах та лере, штабра, Вернер ытлашши васканӑ, ҫӑмӑлттайла хӑтланнӑ, штаб ӗҫлекен районри ялсем ҫине тапӑнакан ҫил пек тытмалла мар, вӑрртӑн ҫӳрекен партизансен отрядне тупмалли пӗртен-пӗр йӗре ҫухатнӑ, тесе шут тӑваҫҫӗ ӗнтӗ.

Но там, в штабе, решат, что Вернер поторопился, действовал слишком легкомысленно, упустил единственный шанс, поймать нападавший на деревни, неуловимый как ветер, скрытный партизанский отряд.

VII // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Вӑл никама та курмасть, нимӗн те илтмест, Василипе Валентина ҫине пачах та ҫаврӑнса пӑхмасть; вӑл машина пек тӗрӗс, хӑйӗн юратнӑ рольне пирвайхи хут вылякан артист пек хавхаланса, тӑшман ҫине тапӑнакан боец пек, хаярланса ӗҫлет.

Она никого не видела, ничего не слышала, не обратила ни малейшего внимания на Василия и Валентину; она работала с точностью машины и с увлечением артиста, впервые исполняющего любимую роль, с ожесточением бойца, наступающего на неприятеля.

7. Тырӑ пулчӗ // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Тискер кайӑка, ыттисене тапӑнакан кайӑка вӗлернине… ӑнланмалла.

Убить зверя, хищника… это понятно!

XXIV // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Карт туртӑнчӗ те — Павел хӑйне тапӑнакан енне ҫаврӑнчӗ.

Рывок в сторону — и Павел повернут лицом к напавшему.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Халӑхран вӑрттӑн Петлюра полкисен юлашкисенчен тапӑнакан ушкӑн хатӗрленӗ.

Из остатков петлюровских полков тайно формировалась рейдовая группа.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Час-часах ҫав ҫулҫӳревҫӗсем хӑйсем ҫине тапӑнакан каторжниксене хирӗҫ тӑма дикарьсен пулӑшӑвӗпе усӑ курнӑ, мӗншӗн тесен ҫав таркӑн-каторжниксем чылай хӑрушӑрах ҫынсем, вӗсем юн умӗнче те чарӑнса тӑмаҫҫӗ.

Часто эти путешественники прибегали к помощи дикарей, чтобы отразить нападение значительно более опасных и кровожадных банд беглых каторжников.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Вӑл петлюровеца тапӑнакан ача Тоня ӑна хӑйпе паллаштарма тӑнӑ ҫамрӑк ача иккенне палласа илнӗ.

Она с удивлением узнала в напавшем на петлюровца юноше того, с которым ее хотела познакомить Тоня.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Мана, туррӑн чурине, тата манӑн юлташӑмсене хӗвелтухӑҫӗнчен пуҫласа хӗвеланӑҫне ҫитиччен, ҫӗртен пуҫласа пӗлӗте ҫитиччен чул тумтир тӑхӑнтар; ҫивӗч хӗҫпе сабльӑран, хурҫӑ сӑнӑпа рогатинӑран, хӗртнӗ дротикран та, хӗртмен дротикран та, ҫӗҫӗрен, пуртӑран тата тупӑ етринчен хӑтар; тӑхлан пулькӑсенчен те, тӗл тивертекен хӗҫпӑшалсенчен те хӑтар; ӑмӑрткайӑк тӗкӗпе, хуракӑш тӗкӗпе, хур тӗкӗпе, тӑрна тӗкӗпе, улӑх чӑххи тӗкӗпе, хура ҫӑхан тӗкӗпе тӗклентернӗ мӗнпур ухӑ йӗпписенчен хӑтар; туркка вӑрҫисенчен, Крым вӑрҫисенчен, Австри вӑрҫисенчен, тапӑнакан тӑшмантан, тутарсемпе литовецсенчен, нимӗҫсемпе шилинсенчен тата калмӑксенчен хӑтар.

Раба Божьего и товарищей моих каменной одеждой одень от востока до запада, от земли и до небес; от вострой сабли и меча, от копья булатна и рогатины, от дротика каленого и некаленого, от ножа, топора и пушечного боя; от свинцовых пулек и от метких оружий; от всех стрел перенных пером орловым, и лебединым, и гусиным, и журавлиным, и дергуновым, и вороновым; от турецких боев, от крымских и австрийских, нагонского супостата, татарского и литовского, немецкого, и шилинского, и калмыцкого.

6 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫапӑҫуччен разведка хӑй ӗҫне епле лайӑх тунӑ пулсан та, тапӑнакан ҫар хӑй мӗн пӗлесшӗн пулнине пӗтӗмпех пӗлме пултараймасть.

Как бы хорошо ни велась разведка до боя, все равно наступающий не будет знать о противнике всего того, что хотел бы знать.

VII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Эсӗ, пуян умӗнче выртса упаленекен тата чухӑна тапӑнакан йытӑ!

Ты, пресмыкающаяся перед богатым и нападающая на бедняка собака!

Йытӑ хирӗҫлесе калани // Степан Апаш. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 110–111 стр.

Ӑна тапӑнакан ҫурма ҫарамас ҫынсем ҫеҫ мӗкӗлчӗк хуҫрӗҫ, анчах вӗсем те темиҫешер хут ҫеҫ.

Кувыркались лишь полуголые воины, но и они лишь несколько раз.

Ялти спектакль // Николай Сандров. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 53–70 стр.

Трофим качака та мана ҫав ылханлӑ ҫын вӗрентнипех тапӑнакан пулчӗ, эпӗ вар аннипе аптӑранине пӑхмасӑрах, мана мӑйракипе ӑҫтан лекнӗ ҫавӑнтан тӗреле пуҫларӗ!

Это он, проклятый сын, и козла Трофима выучил на меня кидаться и поддевать рогами куда попало, не считаясь, что я грызной человек.

XXIV сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней