Корпус чувашского языка

Халь ӗнтӗ кам ӗҫлӗ, кам сухалӗ, кам акӗ?

Кто теперь будет работать, пахать, сеять?

XVI сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Атте самаях ырханланнӑ, унӑн сухалӗ ӳссе кайнӑ.

Так и воротился отец ни с чем, худой, бородатый.

1 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Унӑн уссийӗсем тӑрӑх арбуз шывӗ юхать, сухалӗ ҫумне хура вӑррисем ҫыпӑҫса ларнӑ.

С усов у него текло, к бороде прилипли черные косточки.

6 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Ҫӑра ҫӳҫӗпе лапсӑркка сухалӗ ҫав хаярлӑха тата ӳстеререх кӑтартать.

Густая грива волос и взъерошенная борода усиливали это впечатление дикости.

VIII сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Унӑн тутисем кӑштах чӗтреҫҫӗ, вӗсене хупласа тӑракан шӑрт пек хӗрлӗ сухалӗ палӑрмаллах чӗтрет.

Губы у него так сильно дрожали, что шевелились жесткие рыжие усы над ними.

Пурнӑҫа юратни // Николай Степанов. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 5–34 с.

Унӑн ҫӳхе тути сиккелет, хура сухалӗ халачӗн ылтӑнпа ҫӗленӗ тӗрри ҫинче хускалкалать.

Тонкие губы его двигались, шевелилась чёрная борода по золотому шитью халата.

Ӑнсӑртран пӗлни // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Унӑн айккинелле вӗҫсе пыракан сухалӗ иртен-ҫӳренсен тумтир тӳмисемпе зонтикӗсем ҫине ҫаклана-ҫаклана пырать.

Развевающаяся борода его цеплялась за пуговицы и зонтики прохожих.

Карабас Барабас пусма айӗнчи пӳлӗме ҫӗмӗрсе кӗрет // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Карабас Барабас сухалӗ айне, жилет кӗсъине кӗрсе кайрӗ те унтан вунӑ ылтӑн туртса кӑларчӗ.

Карабас Барабас залез под бороду в жилетный карман, вынул десять золотых.

Буратино ылтӑн ҫӑраҫҫи вӑрттӑнлӑхне пӗлет // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Пуканесен театрӗн директорӗн ҫамки ҫинче пысӑк мӑкӑрӑлчӑк хӗрелсе тӑрать, сӑмси хӑпарса тухнӑ, сухалӗ — таткаланса пӗтӗмӗшпех сӑмалапа вараланса пӗтнӗ.

На лбу у директора кукольного театра багровела огромная шишка, нос распух, борода — в клочьях и вымазана в смоле.

Ҫӗр шӑтӑкӗнче // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Сухалӗ хыр вулли тавра ҫавӑрӑнса пӗтсен, Карабас Барабас сӑмсипе хыр вулли ҫине пырса ҫапӑнчӗ.

Когда борода окончилась, Карабас Барабас упёрся носом в дерево.

Вӑрман хӗрринче питех те хӑрушӑ ҫапӑҫу пулчӗ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Унӑн сухалӗ хыр вулли тавра йӑваланса пырса сӑмала ҫумне ҫыпҫӑнса ларчӗ.

Борода его обматывалась вокруг ствола, плотно приклеивалась к смоле.

Вӑрман хӗрринче питех те хӑрушӑ ҫапӑҫу пулчӗ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Унӑн сухалӗ пӗрмаях кӗсъинчен тухса урисем хушшинче ҫыхланса пырать.

Борода его поминутно вылезала из кармана куртки и путалась под ногами.

Вӑрман хӗрринче питех те хӑрушӑ ҫапӑҫу пулчӗ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Вӗсем ҫула тапранса ҫӑра курӑк ӑшӗнчен яп-яка хире тухсанах вӑрмантан Карабас Барабасӑн ҫыхланса пӗтнӗ сухалӗ курӑнса кайрӗ.

 Когда они вышли из густой травы на гладкое поле, — из леса высунулась всклокоченная борода Карабаса Барабаса.

Буратинопа Пьеро Мальвина патне килеҫҫӗ, анчах вӗсен ҫавӑнтах Мальвинӑпа тата Артемон йытӑпа пӗрле унтан тармалла пулать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

— Вӑхӑта пӗр ҫекунд та ҫухатас мар, чупас Ухмахсен Ҫӗршывне! — тесе кӑшкӑрса ячӗ Карабас Барабас, сухалӗ вӗҫне васкаса кӗсъине чиксе, ҫӗлӗкпе хунарне ярса илсе.

«Не теряя ни секунды, бежать в Страну Дураков! — закричал Карабас Барабас, торопливо засовывая конец бороды в карман, хватая шапку и фонарь.

Пьеро хӑй мулкач ҫине утланса ларса, Ухмахсен Ҫӗршывне мӗнле пырса кӗни ҫинчен каласа кӑтартать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Синьор Карабас Барабас кресла ҫинчен тӑчӗ, яланхи пекех сухалӗ ҫине таптарӗ те, ятлаҫса алӑка уҫрӗ.

И вижу: синьор Карабас Барабас поднялся с кресла, наступил, как всегда, на бороду, выругался и открыл дверь.

Пьеро хӑй мулкач ҫине утланса ларса, Ухмахсен Ҫӗршывне мӗнле пырса кӗни ҫинчен каласа кӑтартать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Унӑн сухалӗ ҫав тери вӑрӑм, утса ҫӳреме ан кансӗрлетӗр тесе, вӑл ӑна кӗсъене чиксе ҫӳрет.

Борода была такой длины, что он засовывал ее в карман, чтобы она не мешала ему ходить.

Буратино кӳлӗре пурӑнакансемпе паллашать, кунта вал тӑватӑ ылтӑн укҫа ҫухални ҫинчен пӗлет тата Тортилла тимӗр шапаран ылтӑн ҫӑраҫҫи илет // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Вӑл аллине сухалӗ айне, жилет кӗсъине чикрӗ те унтан пилӗк ылтӑн укҫа туртса кӑларчӗ, вӗсене Буратинона тӑсса пачӗ.

— Он залез под бороду в жилетный карман, вытащил пять золотых монет и протянул их Буратино.

Синьор Карабас Барабас Буратинона ҫунтарса ярас вырӑнне пилӗк ылтӑн укҫа парать те килне ярать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Унӑн тураса якатман ҫӑра сухалӗ урайӗнченех сӗтӗрӗнсе пырать, сиксе тухнӑ куҫӗсем ҫавӑрӑнса тӑраҫҫӗ, пысӑк ҫӑварӗнчи шӑлӗсем шаккаса тӑраҫҫӗ.

Густая нечёсаная борода его волочилась по полу, выпученные глаза вращались, огромный рот лязгал зубами.

Комеди кӑтартнӑ чухне пуканесем Буратинона палласа илеҫҫӗ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Ун хыҫӗнче, вырӑн ҫинчи икӗ минтер ҫинче, Ардальонӑн кӳпчесе ларнӑ пичӗ курӑнатчӗ, унӑн арпашса пӗтнӗ хура сухалӗ хӑпартланса тӑратчӗ.

За нею, на двух подушках постели, возвышалось взбухшее лицо Ардальона, торчала его черная спутанная борода.

XVIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Вӑл макӑратчӗ, куҫҫулӗ унӑн сухалӗ ҫинелле юхса анатчӗ те, пурҫӑнла сухал пӗрчисем ҫинче кӗленчерен тунӑ шӑрҫасем пек йӑлтӑртатса тӑратчӗ.

Он плакал, слезы стекали ему на бороду и светились на шёлке волос стеклянными бусами.

XVII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.