Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

сутакан (тĕпĕ: сут) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Сан пек рабочисене сутакан пирӗн ҫемьере пулман та, пулас та ҫук…

Таких предателев, как ты, в нашей семье нет и не будет…

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Аш сутакан тӗрӗсне каланӑ пулать.

Стало быть, мясник говорит правду.

Тӗрӗс тӳре // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ҫу сутакан калать: «Ҫук, вӑл калани тӗрес мар. Аш сутакан ман пата ҫу илме пычӗ. Эпӗ унӑн кӑкшӑмне ҫу тултартӑм та, вӑл мана пӗр ылтӑн укҫа улӑштарма хушрӗ. Эпӗ улӑштарас тесе укҫана сӗтел ҫине кӑларса хутӑм. Вӑл укҫана ярса илчӗ те тарма тытӑнчӗ. Эпӗ ӑна аллинчен ярса тытса кунта илсе килтӗм», — тет.

А масленник сказал: «Это неправда. Мясник пришел ко мне покупать масло. Когда я налил ему полный кувшин, он просил меня разменять ему золотой. Я достал деньги и положил их на лавку, а он взял их и хотел бежать. Я поймал его за руку и привел сюда».

Тӗрӗс тӳре // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Аш сутакан калать, тет: «Эпӗ ку ҫынтан ҫу илтӗм, укҫа тӳлес тесе, укҫа хутаҫҫи кӑлартӑм. Вӑл ман алӑран ярса илчӗ те укҫана туртса илме тытӑнчӗ. Ак эпир ҫаплипех сан пата килтӗмӗр, — эпӗ алӑра укҫа хутаҫҫи тытса тӑратӑп, вӑл мана алӑран тытса тӑрать. Мӗн каласан та, укҫа манӑн, вӑл вӑрӑ», — терӗ, тет.

Мясник сказал: «Я купил у этого человека масло и вынул кошелек, чтобы расплатиться, а он схватил меня за руку и хотел отнять деньги. Так мы и пришли к тебе,— я держу в руке кошелек, а он держит меня за руку. Но деньги мои, а он — вор».

Тӗрӗс тӳре // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Аш сутакан аллине укҫа тытнӑ, тет, ҫу сутакан ун аллинчен тытнӑ, тет.

Мясник держал в руке деньги, масленник — руку мясника.

Тӗрӗс тӳре // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Аш сутакан юнпа вараланса пӗтнӗ, тет, ҫу сутакан ҫупа вараланса пӗтнӗ, тет.

Мясник был весь в крови, а масленник в масле.

Тӗрӗс тӳре // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Кусем тухса кайсан, аш сутаканпа ҫу сутакан пырса кӗреҫҫӗ.

Когда эти ушли, вошли мясник и масленник.

Тӗрӗс тӳре // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Кольхаун патне ҫӳрекен ҫын вӑл лаша тата мӑйракаллӑ выльӑх сутакан пулнӑ.

Посетитель Кольхауна был продавцом лошадей и рогатого скота.

XXIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Вӑлта вырӑнне лиана ҫумӗнче йӗп пурри вӗсене темиҫе хутчен те ку ҫӗршывра тӗтӗмлесе сутакан, пит тутлӑ вӗтӗ санджику пулла, чылаях тутлӑ хура узаксене, пысӑк пуҫлӑ, шӑлӗ вырӑнне хытӑ шӑртлӑ «монндессене», селедка йышши, юхакан шыва юратакан пӗчӗк «дагалсене» — вӗсем Темза ҫинче тытакан шывҫи пулла аса илтереҫҫӗ — тытма пулӑшрӗ.

Длинная лиана, снабженная вместо крючка колючкой, несколько раз приносила им санджику — мелкую рыбешку, очень нежную на вкус, которую в копченом виде развозят по всей этой стране, довольно вкусных черных «узаков», «монндесов», с крупной головой и жесткой щетиной вместо зубов, маленьких «дагала», любящих проточную воду и принадлежащих к породе сельдей, — они напоминают уклеек, которые ловятся в Темзе.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Унтан Анголӑна, чура сутакан тискер вырӑнсене кайӗ, Казондене ҫитӗ — ҫак ҫул чӑнах та ҫапла пулмалла пек туйӑннӑ.

Оттуда он направится в Анголу, в мрачный край работорговли, дойдет до Казонде — маршрут этот казался вполне естественным.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Касондере халиччен курман хакпа сутакан негрсене курма халӑх кӗпӗрленчӗ.

Собирались целые толпы, чтобы посмотреть на рабов, за которых предлагали неслыханные в Казонде деньги.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Лакони чура сутакан пасар ҫеҫ мар, кунта Африка ҫӗрӗ ҫинче ӳстернӗ тем тӗрлӗ пахча-ҫимӗҫ те пур, ӑна туса илекенӗсем те ҫумӗнчех.

Лакони — не только невольничий торг, на этот рынок стекаются все продукты плодородной африканской земли, а также и производящие их люди.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Казонде Анголӑри чура сутакан тӗп пасар иккенне Дик пӗлет.

Название это было «Казонде», и Дик знал, что Казонде — центр работорговли в Анголе.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Караван пуҫлӑхӗсем хӑйсем хушшинче калаҫакан чӗлхене — ку вӑл араб чӗлхипе Африкӑри темле чӗлхен хутӑшӗ — пӗлмесен те, вӑл вӗсем час-часах пӗр сӑмаха — ҫак таврари чура сутакан пысӑк пасар ятне — «Казонде» сӑмаха асӑннине асӑрхарӗ.

Даже не понимая языка, на котором говорили между собой начальники каравана — то была смесь арабского с каким-то из африканских наречий, — он все же заметил, что они часто произносят название одного из важнейших невольничьих рынков этих мест.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Чура сутуҫи Алвишӑн агенчӗсем чурасене, тӑван ҫӗртен-шывран уйӑрнӑ мӗскӗнсене, Казондене — хура ҫынсене сутакан тӗп пасара — хӑваласа каяҫҫӗ.

Агенты работорговца Алвиша гнали несчастных, оторванных от родных селений невольников в Казонде, на главный рынок черного товара.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ангола ҫинчен ҫынсем вӑл Африкӑри чура сутакан тӗп ҫӗршыв иккенне, чура пасарӗсем унта Бие, Касонго, Казонде ятла вырӑнсенче пухӑннине пӗлнӗ.

Об Анголе знали только, что она представляет собой главный невольничий рынок на западе Африки и что центрами работорговли в ней являются Бие, Касонго и Казонде.

Пӗрремӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Халӗ ӗнтӗ пӗтӗмпех пӗтнӗ: вӑл хӗрӗх виҫӗ ҫул тултарнӑ, арӑмӗ ӑна пӑрахса хӑйӗн килне, Кембридж хулинчи Линнен-стрит урамне кайнӑ та хай мӗнле пурӑнас тенӗ — ҫавӑн пек пурӑннӑ: трамвай ҫине ларса Горвард-стрит таран кайнӑ, продавецсӑр сутакан магазинта ҫимеллисем илнӗ, хайӗн ватӑ ашшӗ патӗнче, хитре те тирпейлӗ йывӑҫ ҫуртра хӑнара пулнӑ, пӗр сӑмахпа каласан, йӗркеллӗ хӗрарӑма тивӗҫлӗ йӗркеллӗ пурнӑҫпа пурӑннӑ.

Все было кончено: ему стукнуло сорок три, жена уехала от него домой на Линнен-стрит в городе Кембридж, штата Массачусетс, и зажила как ей нравилось: ездила на трамвае до Гарвард-сквер, покупала продукты в магазине без продавца, гостила у своего старика в приличном деревянном доме — одним словом, вела приличную жизнь, достойную приличной женщины.

Юлашки дюйм // Тӑван Атӑл. Джеймс Олдридж. Юлашки дюйм. — Тӑван Атӑл, 1961, 6№, 79–89 с.

Халиччен те хуларах пурӑнакансенчен темиҫе сутӑнчӑк тупӑнчӗ: сӑра сутакан ларек заведующийӗ Чугрей, атӑ-пушмак ҫӗлекен Ковалев, спекулянт Шутенков, нумай пулмасть тӗрмерен тухнӑ Орлов хулиган.

Среди пришлых, незнакомых людей оказались и свои, лихвинские: продавец из пивного ларька Чугрей… сапожник Ковалев, спекулянт Шуренков, недавно освободившийся из тюрьмы хулиган Орлов…

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Урамра, хаҫат-журналсем сутакан киоскпа юнашар, тепӗр ларек пур, унта хӗрсех сӑра сутаҫҫӗ.

На улице рядом с уже закрытым на замок газетным киоском бойко торговал пивной ларек.

Иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

— Ҫак полицай пулать те ӗнтӗ, ачам, тӑван ҫӗршыва тӑшмана сутакан ҫын.

— Вот этот полицай, мальчишечка, и называется изменник Родины.

39 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней