Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

суран сăмах пирĕн базăра пур.
суран (тĕпĕ: суран) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫак ҫулҫӑсене хурсан, тепӗр куннех старикӗн ура шыҫҫи пӗтӗмпех чакнӑ, суран йӗрӗ те юлман.

От этих листьев на другой день пропала вся опухоль на ноге, и даже след от раны исчез.

Шыв урлӑ каҫаракан ҫын // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гарин-Михайловский Н.Г. Корея юмахӗсем: юмахсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 32 с. — 27–30 с.

Ун чух та йывӑр пулнӑччӗ, вӑл суран тӳрленес ҫук пек туйӑннӑччӗ.

Тогда тоже было тяжело, и казалось — рана не затянется.

Пролог вырӑнне // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Майор, тутрине суран ҫинче тытса тӑраканскер, нимӗн те чӗнмен, генерал куҫӗсенчен темле тӗлӗнсе, хӑраса пӑхнӑ.

Майор, державший платок на ране, молчал и с испуганным недоумением смотрел в глаза генералу.

Малалла ҫырас вырӑнне каласа пани // Леонид Агаков. Герцен А. И. Вӑрӑ чакак: повеҫсем; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 104 с. — 30–98 с.

Мигель килне виҫӗ ҫӗнӗ суран, хӗҫпе каснӑ икӗ суран, пӑшалпа пенӗ пӗр сурӑн тата салтаксене паракан укҫаран пухнӑ икӗ ҫӗр реал укҫа илсе тавӑрӑннӑ.

Мигель привёз домой две новые колотые раны, одну огнестрельную и двести реалов, скоплённых из солдатского жалованья.

Ҫирӗм саккӑрмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.

Пульӑна кӑларнӑ та кӑкӑрти суран ӳт илме пуҫланӑ.

Пулю вынули, рана в груди затянулась.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.

Манӑн ылханлӑ суран халь те тӳрленсе ҫитеймест.

Моя проклятая клешня никак не склеится.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Вӑл пуставран ҫӗлетнӗ кӑвак тӳпеллӗ ҫӗлӗкне хыврӗ те эпӗ унӑн пуҫӗ ҫинчи тарӑн суран ҫӗввисене тинкерсе пӑхса илтӗм.

 Он снял шапку с синим верхом, прошитым фасонным кавалерийским гарусом, я обратил внимание на шрамы у него на голове.

Пӗрремӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Шофер тӗссӗрленнӗ ҫанӑсӑр кӗпепе, унӑн хӗвелпе пиҫнӗ аллисем ҫинче суран ҫӗввисем ҫаплах курӑнаҫҫӗ; вӑл кӗленче банкӑран хӑйма ҫисе тӑрать.

Шофер в полинялой безрукавке, обнажавшей зажаренные на солнце руки в шрамах, доедал каймак из стеклянной банки.

Пӗрремӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Хӑйӗн хурарах ҫӳҫне ҫамки ҫинчен ҫӗклесе, ҫутӑлса тӑракан суран вырӑнне кӑтартрӗ.

И, приподняв вдруг со лба тёмнокаштановые густые волосы, показал лучеобразные синие рубцы на лбу:

Пӗр хуларан // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 249–269 с.

Полевой полицин пульли унӑн аллине амантса ӳт-пӗвӗ ҫинче тепӗр суран хутшӑнтарнӑ.

Пуля фельдполицая пробила ему только кисть руки и прибавила ещё одну рану, от которой он, должно быть, и потерял сознание.

Пӗр тӑвансем // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 219–229 с.

Унтанпа уйӑх та иртрӗ пулмалла ӗнтӗ, пирӗн казаксен ҫапах та вӑл суран тӳрленсе ҫитмен-ха…

И с тех пор вот уже месяц, наверное, прошёл, а не зажила у наших казачков рана эта…

Мария // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 211–218 с.

Мария ман пата пырса алӑран тытрӗ, ҫӳҫе якатрӗ те суран сурни ҫӑмӑлтарах пек туйӑнса кайрӗ.

А Мария подошла ко мне, взяла за руку, волосы поправила, и сразу мне вроде легче стало.

Мария // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 211–218 с.

— Астӑватӑп, мана виҫҫӗмӗш кун амантсан, ҫав медсанбада эвакуаци тӑвасса кӗтнӗ вӑхӑтра, манӑн суран питӗ ыратрӗ.

— Помню, когда меня в третий раз ранило и ждал я, когда эвакуируют в этот самый медсанбат, рана у меня уж очень мозжила.

Мария // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 211–218 с.

Эпӗ чӗркуҫҫирен ҫӳлерех ҫатӑр ыратса кайнине туйса илтӗм: Якуба пӳрнисем суран патне ҫитрӗҫ.

Я почувствовал выше колена резкую боль, пальцы Якубы дошли до раны.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Йывӑр суран тӳрленсе ҫитессе кӗтме нумай вӑхӑт кирлӗ пулас ӗнтӗ.

Ждать, принимая во внимание серьёзную рану, было, вероятно, долговато.

Туссем // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 66–74 с.

Ступин вара, хӑй каларӗшле «суран ӑна вӑхӑтлӑха канма панӑскер», паян тусӗсем пек кӑна та мар, питӗ хавасланчӗ.

Ступин же, которого, по его словам, в этот день «рана отпустила», наоборот, был весел, громко хрустел сухарями,

Туссем // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 66–74 с.

Пӗтӗм формӑсем тӑрӑх вӗсем Лелюков капитанӑн суран историне ҫырса илчӗҫ.

Они по всей форме составили историю болезни капитана Лелюкова.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Сана ӗнтӗ вилӗм кашни утӑмрах сыхласа тӑмасть, сана суран тивме пултараймасть, сан умӑнта илемлӗ, ҫутӑ пуласлӑхӑн алӑкӗсем уҫӑ ӗнтӗ.

Уже смерть не угрожает тебе на каждом шагу, уже ты заговорен от ран и увечья, уже расступились перед тобой стены в прекрасное, светлое будущее.

XXVI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Суран тӳрленнӗ ӗнтӗ.

Она уже зажила.

XXIII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Ку ҫӑмӑл ӗҫ, ӑна суран та чӑрмантараймасть.

Это легкая работа, и рана ему не мешает.

X // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней