Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

стенара (тĕпĕ: стена) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Нимӗн тума аптранипе вӑл чӳрече ҫумӗнчи стенара ҫакӑнса тӑракан рама умне пычӗ, кӗленче айӗнчи сӑнӳкерчӗксене пӑхма пуҫларӗ.

Помоги переводом

12 // Владимир Кузьмин. Владимир Кузьмин. Виҫӗ юман: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1986. — 144 с.

Маччапа юнашарах стенара ҫаврака, ача пуҫӗ кӗмелӗх шӑтӑк пур иккен.

Помоги переводом

Хӗрарӑм пӑлхавӗ // Николай Сорокин. Сорокин Н.М. Тӑлӑх арӑм минтерӗ. Савнисен романӗ. – Шупашкар: «Ҫӗнӗ Вӑхӑт», 2019. – 216 с.

Алӑк енчи стенара ҫӗтӗк-ҫатӑк фуфайка ҫакӑнса тӑрать.

Помоги переводом

5 // Николай Мартынов. Мартынов Н.А. Пурнӑҫ урапи: калавсемпе повеҫсем / Б.Б. Чиндыков пухса хатӗрленӗ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2017. — 416 с. — 92-125 с.

Хыҫалти стенара пӗчӗк шӑтӑк пур, вӑл чылай шалалла кӗрсе каять.

Помоги переводом

Пӗрремӗш сыпӑк // Сергей Юшков. Юшков С. П. Кӗрен кӳлӗсем: повеҫпе калавсем — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1975. — 112 с. — 3–73 с.

Виҫҫӗмӗш стенара та ни алӑк, ни чӳрече касман.

Обшарил третью — глухо.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Хыҫал стенара, сӗтел хыҫӗнче, — уҫӑ кантӑк.

В задней стене, за столом, было раскрытое окно.

XXVI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Ҫаврӑнма пӗртте чарӑнмасӑр читлӗх тӳрех ҫӳлелле вирхӗнчӗ; халӗ эпӗ пӑрӑм йӗр ҫинче, — кунта манӑн тӗрме чарӑнчӗ, анчах стенара малтанхи пекех ҫаврӑнать, коридорсемпе вӗсен хушшинчи стенасем те паҫӑрхи чухлех.

Немедленно, не останавливая вращения, клетка поползла вверх, и я был вознесен высоко по винтовой линии, где моя тюрьма остановилась, продолжая вертеться в стене с ровно таким же количеством простенков и коридоров.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Стенара ҫимеҫҫӗ, паллах, анчах… анчах алӑк уҫӑлать те — пӗтӗмпех сирӗн умӑрта.

В стене не едят, конечно, но… но открывается люк, и вы берете.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Стенара епле ҫиеҫҫӗ?

 — Как же едят в стене?

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

— Пӑхсамӑр, Санди, ҫиес е ӗҫес килсен ак ҫапла: шнура пӗр хутчен туртсан — стенара вырнаҫтарнӑ лифтпа ирхи апат хӑпарать; икӗ хутчен — кӑнтӑрлахи апат, виҫӗ хутчен — каҫхи апат; чей, эрех, кофе, пирус — кирек хӑш вӑхӑтра та; ҫак телефонпа усӑ курмалла.

 — Смотрите, Санди, как вам будет удобно есть и пить: если вы потянете шнур один раз, — по лифту, устроенному в стене, поднимется завтрак; два раза — обед, три раза — ужин; чай, вино, кофе, папиросы вы можете получить когда угодно, пользуясь этим телефоном.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Сулахай стенара аялтан шаккани илтӗнчӗ.

Помоги переводом

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Стенара каллех сасӑ илтӗнчӗ.

Помоги переводом

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Виҫҫӗмӗш кунне сасартӑк стенара такам шаккани илтӗннипе вӑранса кайрӗҫ.

Помоги переводом

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

— Ҫаплах: стенара кран пур, ӑна пӑратӑн та — шыв юхма тытӑнать, мӗн чухлӗ кирлӗ — ҫавӑн чухлӗ, хуть те кунӗпе юхтар.

— А так: в стене крант, если его повернуть, то вода сама польется, хоть целый день будет течь.

1 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Стенара, урайӗнчен чылай ҫӳлерех, тӗтреллӗ экран ҫинче хула ӳкерчӗкӗсем пӗрин хыҫҫӑн тепри шӑва-шӑва иртеҫҫӗ: фабрикӑсен ӑшӗ-шалӗ, урамсен хӗресленӗвӗсем, унта чупа-чупа куҫакан кӳлепесем, шыв циркӗсен, электромагнит башнисен, складсен пушӑ, пӗр евӗр хуралтисен ӗлкисем, — вӗсене салтаксем хураллаҫҫӗ.

В стене, высоко над полом, проходили быстро одна за другой, в туманном зеркале, картины города: внутренность фабрик, перекрёстки, с перебегающими в тумане фигурами, очертания водяных цирков, электро-магнитных башен, однообразные, пустынные здания складов, охраняемые солдатами.

Тускуб // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Тӗкӗрлӗ стенара — тӗлӗнтермӗш ӳкерчӗк: тӗп тӳремре — марсиансен пӗр-пӗринпе пӑшӑлтатакан, шухӑшлӑ сӑнӗсем.

В зеркальной стене появилась странная картина: на центральной площади — озабоченные, шепчущиеся кучки марсиан.

Гусев хулана сӑнать // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Тӗтреллӗ стенара ун умӗнче тӗлӗнтермӗш пурнӑҫ уҫӑла-уҫӑла, ирте-ирте куҫать.

Странная жизнь раскрывалась и проходила перед ним в туманной стене.

Гусев хулана сӑнать // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Статуя айккинче, стенара, решеткепе витӗннӗ пысӑках мар ниша — тӗксӗмскер.

С боку статуи, в стене, темнела, небольшая ниша, забранная решёткой.

Пӑрахса хӑварнӑ пӳрт // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ҫав хушӑра Гусев стенара курӑни-курӑнми алӑк шыраса тупрӗ, — вӑл шалти пусманалла уҫӑлать, пусма вара тусанлӑ ҫутӑпа тулса ларнӑ ҫавра тӳпеллӗ, сарлака коридора тухать.

Гусев, тем временем, отыскал в стене едва приметную дверь, — она открывалась на внутреннюю лестницу, ведущую в широкий, сводчатый коридор, залитый пыльным светом.

Пӑрахса хӑварнӑ пӳрт // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

— Куратӑн-и, Мигель, — тенӗ дон Лопес хӑйӗн вӗренекенне аллинчен ярса тытса, — аякри стенара, ҫӳлте, пӳрт ҫийӗ айӗнче, решеткесӗр икӗ ҫаврака чӳрече пур?..

— Видишь, Мигель, — схватил ученика за руку дон Лопес, — в боковом фасаде, наверху, под крышей, два круглых окна без решётки?

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней