Поиск
Шырав ĕçĕ:
Пӗрре старикӗ сухана кайнӑ, карчӑкӗ киле икерчӗ пӗҫерме юлнӑ.Старик поехал в поле пахать, а старуха осталась дома блины печь.
Липпунюшка // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.
Нумай ҫывӑрас пулать, — терӗ пӗр старикӗ мана.
Хӗллехи поход // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 105–114 с.
Старикӗ вӑл ӗмӗтсӗр.
Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.
Ну, анать старикӗ кӑмака ҫинчен ӑна вара салтаксем ҫавӑнтах, пӳртрех персе пӑрахаҫҫӗ!Ну, слезает этот старичок с печи, и тут же в избе солдаты его пристрелили на месте.
2 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.
Старикӗ Матвей пӗчӗккӗ чухнех вилнӗ; анчах та аслашшӗ авалхи пурнӑҫ ҫинчен, вӑрҫӑсем, таҫти ҫеҫенхирсенче, Днепр таврашӗнче пулнӑ Запорожье ҫинчен каланисене халӗ те астӑвать-ха вӑл.
III // Николай Иванов, Евстафий Владимиров. Короленко В.Г. Чӗлхесӗр: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 108 с.
Старикӗ анчах ун ҫине асӑрханкаласа, ыра мар куҫпа пӑхса илет.Только старик окинул гостя недобрым, настороженным взглядом.
Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.
Старикӗ кооперативра ӗҫлет; кӗҫӗн хӗрӗ — Тая хура ӗҫе ҫӳрет, аслӑ хӗрӗ, ӗлӗксенче машинистка пулнӑскер, хӑйӗн ӗҫке ернӗ хулиганла упӑшкинчен уйрӑлнӑ та, халь ӗҫсӗр ларать.
Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.
Старикӗ чирлӗ, нервӑннӑй вӑл.
Параппанҫӑ кун-ҫулӗ // Леонид Агаков. Гайдар, Аркадий Петрович. Параппанҫӑ кун-ҫулӗ: повесть; вырӑсларан Л.Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1957. — 132 с.
Старикӗ те итлет; аван янӑрать хӑйӑ.
Музыкант // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 17–86 с.
— Вӑл ҫаплах ӗнтӗ, — килӗшрӗ пӗр старикӗ.
V // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
— Пӑшалӗ пӑшал та, ӑна туяниччен упи туртса ҫурать-ҫке, — терӗ пӗр старикӗ, ҫӗрелле пӑхса.— Пока солнце взойдет — роса очи выест, — сказал один из стариков, глядя в землю.
V // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
— Ав мӗнле пӑсӑлса кайрӗ дисциплина! — кулянса ассӑн сывларӗ пӗр старикӗ.— Вот как рухнулась дисциплина! — сокрушенно вздохнул один из стариков.
XXVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Старикӗ вӑл йӑваш, лаши селӗм, кӳлнӗ те вӗҫтере панӑ пӗрле.Старик он смирный, и конь у него добрячий, вот мы спрягемся и дунем на пару.
XXV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Лав хыҫӗнчен Христоньӑпа юнашар лӑкӑштатса утса кайнӑ старикӗ ҫине юлашки хут пӑхса илчӗ те, тӑртаннӑ куҫӗсене саппун аркипе шӑлкаласа, тек каялла пӗрре те ҫаврӑнса пӑхмасӑр, килнелле васкарӗ.
XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Тепӗртак вӑхӑт иртсен, сылтӑм ҫыран ҫывӑхӗнче темле шурӑ япала курӑнса кайрӗ, икӗ старикӗ те шыв ҫинелле пӗшкӗнчӗҫ, кимӗ хӑрах хӗррипе шыв ӑсса илчӗ, шӑпланса тӑнӑ ҫынсен ушкӑнне кимӗ ҫине йӑтса хунӑ кӗлетке хуллен тӳплетнӗ сасӑ илтӗнчӗ.
XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Старикӗ ыйтса йӑлӑхтарнӑшӑн ҫилленсе кайнӑ Ильинична ӑна вӑрҫса тӑкрӗ:Возмущенная расспросами старика, Ильинична прикрикнула на него:
XIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
— Лайӑх хӑнасем ярса панӑ пире турӑ! — терӗ Ильинична, старикӗ ҫинелле вӑл мӗн те пулин каласса кӗтнӗ пек пӑхса.— Хороших гостей нам бог послал! — выжидающе глядя на старика, сказала Ильинична.
XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Старикӗ вӑл ырӑ ҫынччӗ.
VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Сашка мучун итлемеллеччӗ, кӗсрешӗн хирӗҫсе тӑмалла марччӗ те-ха, ну, вӑл, ав, ху пӗлетӗн, старикӗ хӑй кутӑн…Деду Сашке бы покориться и не стоять за эту кобылу, ну, а он, сам знаешь, характерный старичок был…
VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Элемӗ те пирӗн виҫӗ тӗслӗ мар, хӗрлӗпе шурӑ йӑрӑмлӑскер, — хӑюсӑртараххӑн пӗлтерчӗ тахӑш старикӗ.У нас ить и флак не трех цветов, а красный с белым, нерешительно сообщил один из стариков.
LIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.