Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

сирчӗ (тĕпĕ: сир) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пӗр тӗмески тавра юра сирчӗ те курать — улӑм ҫинче ҫӗр шапи пек тӗл-тӗл хура пӑнчӑллӑ симӗс кастрюль выртать.

Раскопал снег вокруг одного бугорка и видит: лежит на соломе зеленая кастрюля, вся в черных пятнах, как жаба.

Кӗпер // Николай Иванов. Тихонов Н.С. Паттӑр партизан: калавсем; вырӑсларан Н. Иванов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 47 с.

Ҫил чӳрече каррине хытӑрах вӗрсе сирчӗ те унӑн аял хӗрри ҫемҫен чашлатрӗ, — пӳлӗме пылпа ҫӗр, нӳрӗк шӑрши сӑрхӑна-сӑрхӑна кӗрет.

Ветер сильнее надул штору, нижний край её мягко плеснул, — в комнату вошёл запах мёда, земли, влаги.

Ҫӗр // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Кимӗрен йӑраланса тухрӗ, Лось пичӗ ҫинчи простыне сирчӗ, унӑн куҫ хупанкине ҫӗклесе пӑхрӗ, чӗри ҫумне хӑлхипе тӗршӗнчӗ.

Вылез из лодки, отогнул на лице Лося простыню, приподнял его веки, прижался ухом к сердцу.

Тарни // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Лось аллине сирчӗ.

Лось отнял руку.

Хао // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Туратсене сирчӗ те — цирк ишӗлчӗкӗсен хушшине пытарса лартнӑ ҫунатлӑ кимӗ ҫине аллипе тӗллерӗ.

Раздвинув ветви, он показал спрятанную среди развалин цирка крылатую лодку.

Хао // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Правительство магнит уйне сирчӗ, икӗ енчен те тӳрем ҫийӗн, ҫапӑҫакансем ҫийӗн вутлӑ мӗлкесем ташлаҫҫӗ, кӑвакрах ҫулӑмӑн юхан шывӗсемпе сирпӗнеҫҫӗ.

Правительство сняло магнитное поле, и с обеих сторон запрыгали над площадью, над дерущимися, затанцевали огненные мячики, лопаясь ручьями синеватого пламени.

Гусевӑн ҫак кунхи ӗҫ-хӗлӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Лось пичӗ ҫинчен унӑн ҫӳҫне сирчӗ:

Лось отвёл с лица её волосы:

Ӑрӑм-сурӑм (тухату) // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Аэлита сывланӑран нӳрленнӗ мамӑк тире пичӗ ҫинчен сирчӗ.

Аэлита отогнула на лице влажный от дыхания мех.

Лось пӗччен юлать // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Гусев пӗшкӗнчӗ те урипе тапса сирчӗ, — кӗлпе, хӑйӑр айӗнчен этемӗн ҫапса ҫурнӑ пуҫ купташки кусса тухрӗ; шӑлӗсенче ылтӑн йӑлтӑртатать.

Гусев нагнулся и пхнул ногой, — из-под праха покатился проломанный, человеческий череп, в зубах его блеснуло золото.

Пӑрахса хӑварнӑ пӳрт // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Хвеччиса, Виталие тенкел йӑтнӑ хулӗнчен уртӑннӑскере, аяккалла сирчӗ вӑл:

Помоги переводом

7 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Ку шӑплӑха Павӑл сирчӗ.

Тишину прервал Павле.

37 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Агент каркӑҫа сирчӗ те, «недичевецпа» «нимӗҫсене» курсан, алӑка уҫрӗ.

Агент отдернул занавеску и, заметив «недичевца» и «немца», открыл дверь.

35 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Виҫҫӗре тухатпӑр, — шӑплӑха сирчӗ Павӑл.

Подъем в три! — нарушил молчание Павле.

31 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Зубавин хайхи парашютиста чӳрече патне илсе пычӗ те каркӑҫа пӗр хӗрринчен хуллен сирчӗ.

Зубавин подвел парашютиста к окну, осторожно приоткрыл штору.

15 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

— Вук, приговора пӗлтер! — шӑплӑха сирчӗ Уча; Павӑл партизансем ҫине пӑхса илчӗ.

— Вук, огласи приговор, — прерывая молчание, приказал Уча; павле быстро обежал взглядом партизан.

17 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Комендантӑн ыйхине японецсем хыттӑн кӑшкӑрни сирчӗ.

Дружный крик японцев вывел коменданта из дремы.

VI // Михаил Рубцов. Диковский, С. В. Калавсем; Хв. Уярпа М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 70 с. — 43–69 с.

Рэтэм хӗррине вӑрт ҫеҫ аяккалла сирчӗ те Эттай, ҫавӑнтах кукленсе ларса, шалалла пӑхма тытӑнчӗ.

Рванув край рэтэма, закрывавшего вход в ярангу, Эттай присел на корточки, всмотрелся.

Хӗрлӗ хӗвел // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Чочой хӑй патне пырса тӑнӑ хӗр аллине аяккалла сирчӗ.

— Чочой отстранил рукой девушку, подошедшую к нему.

Иккӗлентерекен япала тупни // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Кэукай Чочой аллине васкавлӑн, анчах хуллен кӑна галстук патӗнчен аяккалла сирчӗ.

Кэукай поспешно, но мягко отстранил от галстука руку Чочоя и, немного подумав, сказал:

Вӗренес тени мӗне пӗлтерет? // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Хальхинче те тӗлӗнмерӗ — сӗтел патне ларчӗ, хӑй вырӑнне хӑвӑртах парайман Стеклова хӑюллӑн аяккалла сирчӗ те ҫырма тытӑнчӗ.

Не удивился и на этот раз — подсел к столу, уверенным, без грубости, жестом отодвинул Стеклова, недостаточно быстро уступившего ему место, и стал писать.

21 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней