Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

садри (тĕпĕ: сад) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Садри пӑчӑ каҫ ҫинчен ҫеҫ шарламарӗ — ун чухне хӑйне мӗнле тытамак тытнине тӗрӗс чухламаншӑн ҫеҫ каламарӗ пулӗ.

Только прошла молчанием душный вечер в саду, — вероятно, потому, что все еще не решила, что за припадок с ней случился тогда.

IV сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Хӑйӗн юратӑвӗн пӗтӗм историне, садри тӗттӗм каҫа аса илчӗ те хӗрелсе кайрӗ.

мысленно пробегала всю историю своей любви, дошла до темного вечера в саду и вдруг покраснела.

XII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Вӗсенчен пӗри вара садри чӑн-чӑн чечек ҫеҫкиех! — йӗплесе, хушса хучӗ уретник.

— И одна из них прямо бутон садовый! — ехидно вставил урядник.

VIII сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

Соборнӑй садри тарӑн шӑтӑка шутламасан Энскра нихҫан та шахтӑ евӗрлӗ шӑтӑксем пулман, садри шӑтӑк пирки Петька калатчӗ вара, унта, ҫырма хӗрринче «кашни утӑмрах шӑмӑ-тавраш» тупӑнать тетчӗ.

Если не считать подкопа в Соборном саду, о котором Петька когда-то говорил, что он идёт под рекой и что в нём «на каждом шагу скелеты», в Энске никогда не было ничего похожего на шахты.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Крокет площадки ҫинче те, пӗчӗк лапамра та, садри канмалли вырӑнта та, пур ҫӗрте те кичем те шӑп, пӗр ҫын та ҫук.

На крокетной площадке, на лужайке, в беседке — всюду та же неприязненная тишина, то же безлюдье.

I. Уйӑрӑлни // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ботанически садри вӗренесем хӗп-хӗрлӗн курӑнаҫҫӗ.

Как красны клёны в Ботаническом саду!

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл ҫав тери кӑмӑла кайнӑччӗ, — садри тӳп-тӳрӗ ҫул, хӗвел ӳкнӗ хыр вӑрманӗ.

которая мне когда-то так понравилась, — прямая, просторная дорога в саду и сосны, освещенные солнцем.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Зубов бульварӗнчи садри колонӑллӑ шурӑ ҫуртра пӗр чӳречерен кӑна ҫутӑ курӑнатчӗ, доктор пӳлӗмӗнче пулӗ-ха ҫав ҫутӑ, терӗм эпӗ.

Только одно окно светилось в глубине сада, в белом доме с колоннами на Зубовском бульваре, и я решил, что это в комнате доктора горит свет.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӗсенчен пӗри ытла та лайӑх ӗнтӗ: садри тӳрем те сарлака ҫул, хӗвелпе ҫуталнӑ хырсем курӑнаҫҫӗ.

Одна — особенно чудная: была нарисована прямая просторная дорога в саду и сосны, освещенные солнцем.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хулари садри пек: туясем, тростиксем, стэксем, темсем…

Горсад какой-то: палки, тросточки, стеки, хлыстики…

8 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Хӑш чухне вӑл мана хулана илсе тухатчӗ, вара эпир садри пӗчӗк ресторанра ларса, хамӑр тӗлпе иртсе пыракан ҫынсен вӗҫӗмсӗр юхӑмне сӑнаса лараттӑмӑр.

Иногда он вывозил меня, как приманку, якобы на свидание в Браник, и мы сидели в ресторанчике, в саду, наблюдали струившийся мимо нас людской поток.

Манӑн гестаповец // Леонид Агаков. Юлиус Фучик. Асаплӑ вилӗм уменхи сӑмах. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953

Ун пеккисен шухӑшӗпе — мӗн чухлӗ ҫӗрпе усӑ курнине, миҫе пуҫ выльӑх тытнине е садри улмуҫҫисен шутне иртнӗ ӗмӗрӗн 50-мӗш ҫулӗсенчи пек налук хушса тӳлеттермешкӗн уҫӑмлатаҫҫӗ.

Помоги переводом

Ҫӗр ҫыннин ырлӑхӗшӗнех пӗлтерӗшлӗ // Валентина СМИРНОВА. «Хыпар», 2016.07.05, 103-104№

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней