Корпус чувашского языка

Каҫалапа вӗсем саланма пуҫларӗҫ: пӗрисем шупкаланчӗҫ, вӑрӑмланчӗҫ, инҫетелле шуса, куҫран ҫухалчӗҫ; теприсем пуҫ тӗлӗнчи тӳпере витӗр курӑнакан шурӑ пулӑ хуппи евӗр пулса тӑчӗҫ; пӗр пысӑк хура пӗлӗчӗ кӑна хӗвелтухӑҫ енче чарӑнса тӑчӗ.

К вечеру они опять стали расходиться: одни побледнели, подлиннели и бежали на горизонт; другие, над самой головой, превратились в белую прозрачную чешую; одна только черная большая туча остановилась на востоке.

VI сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Тусан пек мӑкӑрланакан юр пӗлӗчӗ витӗр вӗҫӗ те курӑнман тӑсланкӑ партизан колонни кӗпӗрленсе, ҫынсен пуххи пулса тӑчӗ, хуллен калаҫни, хӗҫпӑшала чанкӑртаттарни илтӗнет.

Растянутая партизанская колонна — конца ее не было видно в темноте и метели — начала сбиваться в кучу, слышались приглушенные голоса и звяканье оружия.

1 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Сывлӑшалла ҫӗкленнӗ юр пӗлӗчӗ, асамат кӗперӗ пек симӗсӗн те кӑвакӑн, хӗрлӗн курӑнса, ӑмӑртакансене хупласа хучӗ.

Облако снежной пыли, играя всеми цветами радуги, окутывает несущуюся лавину упряжек.

Хӗрлӗ хӗвел // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Тӳпене хура ҫумӑр пӗлӗчӗ хупласа илнӗ.

Небо было покрыто свинцовыми тучами.

Том вилӗмӗ // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Лере, инҫетри хура йӗр тӗлӗнче, вӗресе тӑракан тинӗс юр пӗлӗчӗ хупласа илнӗ тӳпепе пӗрлешнӗ ҫӗрте, талккишпех юхакан пӑр тӑрӑхӗ курӑнать.

На черной линии горизонта, там, где кипящее море сходилось с небом, покрытым снеговыми тучами, виднелась сплошная гряда плавучих льдов.

Директор каласа пани // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Мэрдан сӑрт аяккипе васкасах упаленсе улӑхсан, ӑна хирти тусан пӗлӗчӗ ҫине кӑтартрӗ.

А когда Мэрдан торопливо вскарабкался по откосу, показала ему на тучу пыли над полем.

VIII // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Ҫавӑнпа та пирӗн ҫулҫӳревҫӗсем ҫумӑр пӗлӗчӗ хупӑрласа килнине те асӑрхаман.

Поэтому путники и не заметили, как набежали тучи.

III // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Ҫапла ӗнтӗ тусан пӗлӗчӗ ӑшӗнче пырса вӗсем сисмесӗрех тӗрӗс ҫултан пӑрӑннӑ та хӑйсем шухӑшланӑ пек, хӗвеланӑҫнелле мар, кӑнтӑралла, материк варринелле кайнӑ.

Значит, они в облаках пыли незаметно свернули с правильного пути и движутся не на запад, как предполагали, а на юг, в глубь материка.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.

Тӳпере ҫумӑр пӗлӗчӗ пуҫтарӑнать.

Собирались дождевые тучи.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Тӳпене ҫумӑр пӗлӗчӗ хупласа илнӗ.

Тучи заволокли небо.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Тен ак ҫавӑ, горизонтран ҫӳлерех хуралса тӑракан ярӑм, ахаль лаптак ҫумӑр пӗлӗчӗ мар — Чатырдак пулӗ.

Возможно, вон то плоское серое облако над горизонтом есть Чатыр-Даг.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Пирӗн хыҫра, таҫта инҫетре, тен, ятсӑр паттӑрсем сӑрт-тусене пещерӑсемпе халтӑлатса пӗтернӗ ҫӗртех пулӗ, ту хырҫисем тӑрринче, йӑрӑм-йӑрӑм ҫунаттисене сарса пӑрахса, сухалне ҫӳлелле каҫӑртнӑ этем пуҫӗ пек, ҫумӑр пӗлӗчӗ ҫакӑнса тӑрать.

Над хребтом далеко позади, может быть в тех местах, где неизвестные богатыри проточили пещерами горы, распластав перистые крылья, висело облако с человеческой головой и бородой, взъерошенной кверху.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Таҫти уйра кӑвак ҫумӑр пӗлӗчӗ айӗнче пӗчӗк чухнехи евӗр пӗрремӗш хут аслати кӗрленине итлесе тӑратӑп пек…

Будто маленькая, стою где-то в поле под синей тучей и слышу впервые гром…

XX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Унтан пӗррехинче аякра ҫумӑр пӗлӗчӗ курӑнса кайрӗ.

Потом однажды показалась на горизонте дождевая туча.

XIX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Ҫыхӑну татӑлчӗ те — ҫутҫанталӑка ҫумӑр пӗлӗчӗ хупласа хунӑн, салтака пушӑ хирти евӗр туйӑнса кайрӗ, пӗтӗм тавралӑх, хӑйӗн вӑйӗпе пӗлтерӗшне ҫухатса, ҫаврӑнма тытӑнчӗ.

А порвалась — и все вокруг как бы заслонилось тучей, дохнуло на солдата пустыней, зашаталось, теряя силу и смысл.

XII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Аслатиллӗ ҫумӑр пӗлӗчӗ пекех хура!

Темный, как туча!

XXIII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Пусман кашни картлашки тӑрӑх улӑхмассерен, вӗсем кӗмсӗртетекен аслатиллӗ ҫумӑр пӗлӗчӗ ӑшне кӗрсе пынӑ евӗр, тупӑсенчен вӗҫӗмсӗр персе тӑни вӑйлӑраххӑн илтӗнме пуҫлать.

С каждой ступенькой звук канонады нарастал, как будто они входили в громыхающую грозовую тучу.

XVI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Малта тусем хыҫӗнчен кӑвак ҫумӑр пӗлӗчӗ ҫывхарни курӑнать; каҫӑ леш енчи ҫул ҫӳлтен ҫӳле хӑпарать, ҫавӑн пирки вӗсем умӗнче ҫумӑр пӗлӗчӗ мар, кӑвак та ҫӳлӗ ту сарӑлса выртнӑ евӗр туйӑнать, ҫав ту ҫине улӑхма та май пур пек.

Впереди из-за горы надвигалась синяя туча; дорога за переправой поднималась все выше, и казалось, что не туча перед ними, а тоже гора и до нее можно дойти.

I // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Ванчӑк стенасем хушшинче хӑмӑр тусан пӗлӗчӗ ҫӗкленсе хӑпарать.

Облака бурой пыли подымаются над руинами.

9 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

Таткаланчӑк тӗтре пӗлӗчӗ, вӑрмансемпе юханшывсем ҫинче вӗҫетпӗр.

Несемся над разорванными клочьями тумана, над лесами, над реками.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Водопьянов М.В. Валерий Чкалов: повесть; Куҫма Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 214 с.