Корпус чувашского языка

Хура пӗлӗтсемпе тӗксӗмленнӗ шыв ҫийӗ пӗрлешӗнсе нимӗн пӑхса курӑнмалла мар чаршав пулса тӑнӑ ҫӗре пӑхса илчӗ те, Гленарван вучах патне пычӗ.

Окинув взглядом горизонт, где чёрные тучи сливались с тёмной водой в непроницаемую завесу, Гленарван возвратился к костру.

Ҫирӗм пиллӗкмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Сӑрт айӗсем ҫӑра вӑрмансемпе витӗнсе выртаҫҫӗ, вӗсен тӑррисем ӗмӗрхи юрсемпе витӗнсе тӗтреллӗ пӗлӗтсемпе хупӑрланса тӑраҫҫӗ.

Подножья гор были скрыты в чаще густых лесов, а верхушки их, увенчанные шапками вечного снега, были окутаны пеленой облаков.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Тӗксӗм сӑнлӑ йӑлӑхтармӑш кӗрхи ҫумӑрсем час-часах лӳшкентерсе иртеҫҫӗ, хӑмӑр тӳпе, пӗлӗтсемпе пӗрле, вӗҫен кайӑк картисене те васкаса хӑваласа кайрӗ.

Зачастили унылые осенние дожди, и хмурое небо торопливо погнало вместе с тучами косяки перелетных птиц.

16 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Татарски хуторӗ айккипе, ула-чӑла шурӑ пӗлӗтсемпе каркаланнӑ тӳпе тӑрӑх кӗрхи хӗвел ярӑнса шӑвать.

Сбочь хутора Татарского, по небу, изморщенному седой облачной рябью, колесило осеннее солнце.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пилле, турӑҫӑм, тӑшман ҫине тапӑннӑ чухне мана, туррӑн чурине, тата манӑн хам ҫумри юлташӑмсене, пӗлӗтсемпе хупӑрла, хӑвӑн ҫӳлти пӗлӗт ҫинчи чул хула хӳмисемпе хӳтӗле.

Благослови, Господи, набеги идучи раба Божьего и товарищей моих, кои со мною есть, облаком обволоки, небесным, святым, каменным твоим градом огради.

6 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Пӗлӗтсемпе пиеленнӗ тӳпе кӗрхи тӗслӗ хупланса сенкерленчӗ.

Небо по-осеннему сизело, запеленатое в тучи.

13 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Унта, инҫетри-инҫетри пӗлӗтсемпе горизонтӑн тепӗр енче, кунтан курӑнман хӗвел питӗнче, шалти вут-хӗмпе тулнӑ пӗлӗт катрамӗсемпе хупланнӑ, куҫа йӑмӑхтарса шартакан тӗлӗнмелле чаплӑ хула ҫиҫсе ларнӑ пек кирек хӑҫан та.

Точно там, далеко-далеко за облаками и за горизонтом, пылал под невидимым отсюда солнцем чудесный, ослепительно-прекрасный город, скрытый от глаз тучами, проникнутыми внутренним огнем.

II // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Ҫаксем ӗнтӗ пурте — сасӑсем те, шӑршӑ та, пӗлӗтсемпе ҫынсем те — тӗлӗнмелле хурланчӑклӑ та илемлӗ, чуна хумхантараҫҫӗ, ытарайми юмах пуҫламӑшӗ пек туйӑнаҫҫӗ.

Все это — звуки и запахи, тучи и люди — было странно красиво и грустно, казалось началом чудной сказки.

I сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.

Тӳпе каллех пӗлӗтсемпе хупланчӗ, — вӗтӗ, ӑшӑ ҫумӑр хумсем ҫине савнӑҫлӑн шӑпӑртатса пӗрӗхме пуҫларӗ.

Небо снова все покрылось тучами, и посыпался дождь, мелкий, теплый, весело звякавший, падая на хребты волн.

II сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

Тӳпе пӗлӗтсемпе хупланчӗ.

Небо заволокло тучами.

Тӑххӑрмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Каррисене ҫурри таран уҫнӑ чӳречерен йывӑр пӗлӗтсемпе хупланнӑ каҫхи тӳпене шӑтарса кӗнӗ башньӑсен йӗпписем, нумай хутлӑ ҫуртсен тӑррисем курӑнаҫҫӗ.

за которым иглы башен и крыши небоскребов пробивали хмурую серость вечернего неба.

Таҫта — чикӗ леш енче // Галина Матвеева. Килти архив

13. Ҫӗрле тата акӑ мӗн куртӑм: тӳпери пӗлӗтсемпе пӗрле такам ҫывӑхарать пек — Этем Ывӑлӗ пек.

13. Видел я в ночных видениях, вот, с облаками небесными шел как бы Сын человеческий,

Дан 7 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

5. Пӗлӗтсемпе вӗсен хутлӑхне пултарнӑ, ҫӗрпе ун ҫинчи мӗн пуррине сарса хунӑ, ҫӗр ҫинчи халӑха сывлӑш кӗртнӗ, ҫӗр ҫийӗн ҫӳрекенсене чӗм панӑ Ҫӳлхуҫа Турӑ ҫапла калать: 6-7. Эпӗ, Ҫӳлхуҫа, Сана тӳрӗлӗхӗмпе чӗнсе илтӗм, Сана алӑран тытса тӑрӑп, упрӑп Сана, Сана Эпӗ халӑхшӑн халал пулма, суя тӗнлисемшӗн ҫутӑ пулма, суккӑррисен куҫӗсене уҫма, касмӑкра хӗн куракансене ирӗке кӑларма, тӗттӗмре ларакансене сӗмлӗхрен кӑларма лартатӑп.

5. Так говорит Господь Бог, сотворивший небеса и пространство их, распростерший землю с произведениями ее, дающий дыхание народу на ней и дух ходящим по ней. 6. Я, Господь, призвал Тебя в правду, и буду держать Тебя за руку и хранить Тебя, и поставлю Тебя в завет для народа, во свет для язычников, 7. чтобы открыть глаза слепых, чтобы узников вывести из заключения и сидящих во тьме - из темницы.

Ис 42 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

8. Вӑл тӳпене пӗлӗтсемпе хупӑрлать, ҫӗр валли ҫумӑр хатӗрлет, тусем ҫинче курӑк [тата этемшӗн усӑллӑ тырӑ] ӳстерет; 9. выльӑх-чӗрлӗхе те, Хӑйӗнчен кӑшкӑрса ыйтакан ҫӑхан чӗпписене те апат парать.

8. Он покрывает небо облаками, приготовляет для земли дождь, произращает на горах траву [и злак на пользу человеку]; 9. дает скоту пищу его и птенцам ворона, взывающим к Нему.

Пс 146 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.