Корпус чувашского языка

Эпӗ пӑхкаласа шухӑшласа ларнӑ вӑхӑтра хӗвеланӑҫ енчен хура пӗлӗт хупӑрланса киле пуҫланӑ, ҫӗрпе пӗлӗт пӗрлешнӗ ҫӗрте ярӑмланса пырать.

Помоги переводом

Асамат кӗперӗ айӗнчен тухма кайни // Трубина Мархви. Трубина М. Ача чухнехи. Повесть. Калавсем. — Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 288 с. — 3–192 с.

Ятман, анӑҫри пӗлӗт тӗсӗ тӑрӑх ҫанталӑк улшӑнассипе улшӑнмассине пӗлме тӑрӑшнӑ пек, тасалса, шупкаланса пыракан пӗлӗт татӑкӗсем ҫине нумайччен пӑхрӗ, ыран кун паянхинчен те лайӑхрах пулассине курсан ҫеҫ васкамасӑр кӗҫӗн алӑк патнелле утрӗ.

Помоги переводом

XXXII // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

Пӗлӗт пуҫ тӑрринчех пулсан та, вӗсем ҫине пӗр тумлам та ӳкмерӗ, унтан пӗлӗт икке йӳпленсе шӗвелсе кайрӗ.

Помоги переводом

III // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

Тӳпери хӗвел те хӗрлӗ пӗлӗт айӗнчен мункун чухнехи пек выля-выля пӗлӗт айӗнчен тухрӗ.

Помоги переводом

3 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Унта пӗлӗтсем аран илтӗнмелле кӗрлеҫҫӗ, унта пӗр пӗччен ракета ярӑнса илчӗ те пӗлӗт ҫинче вутлӑ комета пек ҫакӑнса тӑчӗ.

Там глухо гудели тучи, там взвилась одинокая ракета и повисла в небе огненно-желтой кометой.

XV сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Тӑва вӑл хӑйӗн умӗнче пӗр вӗҫӗм пӗрре тӳпен янкӑр йӑлтӑравӗнче, тепре пӗлӗт айӗнче курать; тайлӑмсен ҫийӗн пӗлӗтсем яка кантӑк ҫинчи сывлав пӑсӗ евӗр шӑваҫҫӗ-куҫаҫҫӗ.

Все время он видел ее перед собой то в ярком блеске неба, то в тени облака, соскальзывающего по склонам, подобно пару дыхания на гладком стекле.

VII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Горизонтра кӑна темӗскер, тиркевлӗ пӗлӗт евӗрлӗскер, шурӑ, кахал ҫумӑр пӗлӗчӗсен хушшинчи тӗтре татӑкӗ пек малалла тӑсӑла-тӑсӑла куҫать — ҫак тӗтрене сӑнарлава кӑштах вӑйлатсан такамӑн сухалӗ вырӑнне ним мар йышӑнаятӑп.

Только на горизонте нечто, подобное прихотливому облаку, быстро двигалось среди белых, ленивых туч с вытянутым вперед обрывком тумана, который, при некотором усилии воображения, можно было счесть похожим на чью-то бороду.

Уы-Фью-Эой ҫул ҫӳревҫӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 377–380 с.

Паровоз ҫурӑмӗ ҫатӑртатса ҫурӑлса кайрӗ те, паровоз ӑшӗнчен пӗлӗт пек пӑс йӑтӑнса тухрӗ, ку вӑл — нимӗн тӑвайманне кура — чунне, пӗлӗт ҫинелле вӗҫтерсе янӑ пекех туйӑнчӗ.

Спина паровоза раскрылась со скрежещущим взрывом, словно в отчаянии посылая высоко в небо свою душу в облаках пара.

3 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Акӑ сана хирӗҫ шурӑ пӗлӗт шӑвать, эсӗ унран айӑккӑн пӑрӑнса иртетӗн е пӗлӗт ҫине урусемпе пусса тӑратӑн та хыттӑн кӑшкӑратӑн: «Юлташсем, эпӗ юлташ!»

Вот движется навстречу белое облако, ты облетаешь его стороной или становишься на облако ногами и громко кричишь: «Товарищи, я товарищ!»

6 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Чӳречерен пӑхрӑм та, кӑвак пӗлӗт тата ун ҫинчи хура пӗлӗт татӑкӗсем анчах курӑнаҫҫӗ.

Я смотрел в окно и видел только облака и небо.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Урхи Наумӗ, Куҫма Чулкаҫ. Свифт, Даниэль. Лемюэль Гулливер ҫулҫӳренисем; вырӑсларан Н. Урхипе К. Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 368 с.

Ҫак ҫулҫӳревҫӗ турра хӑй куҫӗпе курас тесе Ҫӗр ҫинчен пӗлӗт ҫинелле те ӳкесшӗн пулнӑ пуль, анчах мӗнле ӳкӗн-ха пӗлӗт ялан ҫӳлте пулсан?

И, может быть, желал бы он с земли на небо свалиться, чтобы живому бога увидеть, да только как туда упадешь, если небо всегда вверху?

Ҫӗр мӗн евӗрлӗ? // Лина Агеносова. Волков А.Л. Ҫӗрпе пӗлӗт: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 188 с.

Кунӗ сивӗ, темле ула-чӑлаччӗ, сенкер тӗслӗ шаннӑ тӳпере пӗлӗтсем хӑвӑрттӑн шуса иртеҫҫӗ, хӗвел ҫуттине пӗлӗт мӗлки лаптӑкӗсем пӗчӗк шыв юххисемпе лупашкасенчи шыва кӗреҫҫӗ, вӗсем пӗрре ҫутӑлса куҫсене алчӑратса яраҫҫӗ, тепре хӑйсен бархат пек ҫемҫелӗхӗпе ачашласа илеҫҫӗ.

День был холодный, пёстрый, по синему, вымороженному зимою небу быстро плыли облака, пятна света и теней купались в ручьях и лужах, то ослепляя глаза ярким блеском, то лаская взгляд бархатной мягкостью.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Малта хуп-хура ҫумӑр пӗлӗчӗ вӑрман урлӑ йӑсӑрланса хӑпарни курӑнать: вӑрӑм та ҫӑра пӗлӗт татӑкӗсем мана хирӗҫ катрам-катрамӑн шӑвӑнаҫҫӗ.

Впереди огромная лиловая туча медленно поднималась из-за леса; надо мною и мне навстречу неслись длинные серые облака; ракиты тревожно шевелились и лепетали.

Бирюк // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 148–157 с.

Каҫ пуласпа ку ҫумӑр пӗлӗчӗсем те сапаланаҫҫӗ, вӗсен юлашкийӗсем, кӗрен тӗтре пек пӗлӗт пулса, хӗвелтухӑҫнелле кайса куҫран ҫухалаҫҫӗ.

К вечеру эти облака исчезают; последние из них, черноватые и неопределенные, как дым, ложатся розовыми клубами напротив заходящего солнца.

Бежин ҫаранӗ // Ярукка Сантри. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 71–91 с.

Акӑ каллех ун ҫутти выляса юха пуҫларӗ, хӑй вӑл, пӗлӗт айӗнчен сирсе тухса, чаплӑ, илемлӗ, тап-таса пӗлӗт ҫинелле ҫӑмӑллӑн сулӑнчӗ.

Но вот опять хлынули играющие лучи, — и весело и величава, словно взлетая, поднимается могучее светило.

Бежин ҫаранӗ // Ярукка Сантри. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 71–91 с.

Юлашкинчен вӑл хӑй те пӗр лав патне пычӗ те, ун ҫине хӑпарса ҫурӑм ҫине чӑсӑлса выртрӗ, аллисене каялла ярса хутлатса пуҫ айне хучӗ; анчах ҫывӑрса каяймарӗ, чылайччен пӗлӗт ҫинелле пӑхса выртрӗ: вӑл паҫӑрхи пекех пӗтӗмпех ун умӗнче; сывлӑш таса та уҫӑ; пӗлӗт тӑрӑх пиҫиххи пек иртекен Акӑр ҫулӗнчи йышлӑ ҫӑлтӑрсем ҫап-ҫуттӑн курӑнаҫҫӗ.

Наконец и сам подошел он к одному из возов, взлез на него и лег на спину, подложивши себе под голову сложенные назад руки; но не мог заснуть и долго глядел на небо; оно все было открыто пред ним; чисто и прозрачно было в воздухе; гущина звезд, составлявшая Млечный Путь, поясом переходившая по небу, вся была залита светом.

V // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

Пӗр тӗлте ҫулӑм ҫути васкамасӑр, анчах питӗ хӑватлӑн пӗлӗт тӑрӑх сарӑлать; тепӗр ҫӗрте вӑл, темӗнле хыт ҫунакан япала тӗл пулса, ҫӳлелле сасартӑк ҫил-тӑвӑл пек хӑпарса кайрӗ те ҫӑлтӑрсем патнех ҫитсе ҫапӑнчӗ, унӑн татӑла-татӑла кайнӑ сыпӑкӗсем чи ҫӳлти пӗлӗтсем айӗнче сӳнсе ларчӗҫ.

В одном месте пламя спокойно и величественно стлалось по небу; в другом, встретив что-то горючее и вдруг вырвавшись вихрем, оно свистело и летело вверх, под самые звезды, и оторванные охлопья его гаснули под самыми дальними небесами.

V // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

Тӗттӗм те кӑн-кӑвак пӗлӗт тӑрӑх, такам тем пысӑкӑш мӗлкепе сӗрнӗ пек, кӗрен ылттӑн тӑрӑхӗсем сарлакан тӑсӑлса выртаҫҫӗ: хутран-ситрен ҫӑмӑл та витӗр курӑнакан шурӑ пӗлӗт татӑкӗсем иртеҫҫӗ, тинӗс хумӗ пек чуна уҫакан тин тухнӑ ҫил курӑк тӑррисене кӑшт хумхантарать тата питҫӑмартисене тивсе сӗртӗнкелет.

По небу, изголуба-темному, как будто исполинскою кистью наляпаны были широкие полосы из розового золота; изредка белели клоками легкие и прозрачные облака, и самый свежий, обольстительный, как морские волны, ветерок едва колыхался по верхушкам травы и чуть дотрогивался до щек.

II // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

Тӳпере е хура пӗлӗтсем, е шурӑ пӗлӗт татӑкӗсем шуса иртеҫҫӗ.

По небу то бродили темные тучи, то летели белые облака.

XII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Лайӑх ҫанталӑк пуҫлансан пӗлӗт ҫине пӑхса: «Мӗнле пӑчӑ тӑрать; пӗр пӗлӗт татӑкӗ те ҫук!

А наступала хорошая погода — глядел на небо и вздыхал: «Экая жара стоит: ни облачка!

IX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.