Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

пӗлтерӗшлӗн (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Франк хӑйӗн пичӗ тӗлӗнче аллипе пӗлтерӗшлӗн хӑлаҫланкаларӗ те хупаха кӗчӗ.

Франк сделал рукой перед своим лицом значительный жест и ушел в трактир.

VI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Лешӗ куҫ хупанкисене пӗлтерӗшлӗн антарса ҫӗклерӗ.

Тот значительно опустил веки.

V сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Унтан пӗр-пӗрне тӗсерӗҫ те куҫӗсене пӗлтерӗшлӗн ҫӗрелле усрӗҫ.

Затем они посмотрели друг на друга и важно приспустили взгляды.

IV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Ганэль тӗттӗме инстинкт шайӗнче юратмасть: тӗттӗмлӗх ытамӗнче чӑнлӑх икӗ пӗлтерӗшлӗн тата — ун тӗлӗшпе — тискерле туйӑнать, мӗншӗн тесен вӑл хӑйӗн ӗҫӗсене ҫутӑ кунӑн танлӑ-пуҫлӑ тиркевӗпе хак пама хӑнӑхнӑ.

Ганэль инстинктивно не любил темноты: в ее объятиях действительность казалась ему двусмысленной и преступной по отношению к нему, привыкшему с малых лет подвергать свои поступки трезвой критике дня.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 345–359 с.

Ҫакна кура Бетси пуҫне пӗлтерӗшлӗн чалӑштарса сулларӗ.

и значительно кивнула.

Акварель // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 226–232 с.

Инҫетри кӗтесре вара ҫӳллӗ вӑрттӑн арча ларать, ӑна капмар хура виҫӗ ҫӑрапа питӗрнӗ; арча пирки эпӗ тӳрех темле пӗлтерӗшлӗн уйларӑм.

А в дальнем углу, запертый тремя огромными черными замками, — стоял таинственный высокий сундук, относительно которого я сразу подумал нечто существенное.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 174–191 с.

— Эпӗ хам та васкатӑп, — пӗлтерӗшлӗн хуравларӗ Нок, — ҫавӑнпа пӗлсемӗр: Зурбагана виҫмине, иртен кая мар, курни маншӑн питех те аванччӗ те…

— Так как я тоже тороплюсь, — значительно сказал Нок, — то знайте, что в моих интересах увидеть Зурбаган не позднее, как послезавтра утром.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Пӗр-пӗрне сӑмахсӑр, анчах пӗлтерӗшлӗн тӗсеме тытӑнчӗҫ, кашнин куҫӗ юлташӗсен сӑн-питӗнче тӗрек шырать.

Началось немое, но выразительное переглядывание, глаза каждого искали опоры в лицах товарищей.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Купецсем пӗр-пӗрин ҫине нумай пӗлтерӗшлӗн пӑха-пӑха илнӗ.

Купечество многозначительно переглядывалось.

XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Вӑл пирӗн ӗҫ — пӗлетпӗр-и, пӗлместпӗр-и унта, — нумай пӗлтерӗшлӗн каласа хирӗҫлет Миша, анчах урӑх тавлашмасть вӑл.

— Это дело наше — знаем или нет, — многозначительно возражает Миша, однако больше не спорит.

Ятарласа хушнӑ ӗҫ // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Тимахви ирӗксӗррӗн пуҫне усса, вӑкӑр пек ҫамки айӗн пӑхса, пысӑк пӗлтерӗшлӗн каласа хурать:

Тимофей упрямо наклоняет голову и, глядя исподлобья, как бычок, внушительно говорит:

Паллашӑр, тархасшӑн! // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Вара Гусев ҫак кунхи юлашки сӑмахне каларӗ, — питӗ кӗскен, анчах пӗлтерӗшлӗн; баррикада ҫине улӑхрӗ те виҫӗ граната — пӗрин хыҫҫӑн теприне — ывӑтрӗ.

Тогда Гусев произнёс последнюю за этот день речь, очень короткую, но выразительную, влез на баррикаду и швырнул, одну за другой, три ручных гранаты.

Гусевӑн ҫак кунхи ӗҫ-хӗлӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

— Ку — вӑрттӑнлӑх, — пӗлтерӗшлӗн хуравларӗ Аэлита, — анчах эсир — ҫын, манӑн сире каласа памалли нумай.

— Это тайна, — ответила она важно, — но вы человек, я должна буду вам рассказать многое.

Пусма ҫинче // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

— Ро, — терӗ те марсиан пӳрнине пӗлтерӗшлӗн ҫӗклерӗ.

— Ро, — сказал марсианин, важно подняв палец.

Шӑллӑ-шӑллӑ тусен леш енче // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Хӑйне чӑн-чӑн футбол апостолӗ пек туйса-тӑр, пӗр авӑк пирӗн ҫинелле пысӑк пӗлтерӗшлӗн пӑхса ларчӗ дежурнӑй.

Все больше входя в роль футбольного апостола, наш собеседник сделал многозначительную паузу.

5 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Ача шӑхличне хурсан, хӗрача ӑна таврари ҫутҫанталӑка вӑл хӑй мӗнле ӑнланни ҫинчен ачалла хавхалансах каласа парать; паллах ӗнтӗ, шӑпах кирлӗ сӑмахсем тупса тулли пӗлтерӗшлӗн каласа пама пӗлеймест пулӗ, анчах унӑн ӑнланма ҫӑмӑл калавӗсенчен, унӑн сассинчен кашни явленин хӑйне кӑна тивӗҫлӗ енӗсене астуса юлатчӗ вӑл.

Когда же он откладывал дудку, она начинала передавать ему свои детски живые впечатления от окружающей природы; конечно, она не умела выражать их с достаточной полнотой подходящими словами, но зато в ее несложных рассказах, в их тоне он улавливал характерный колорит каждого описываемого явления.

VIII // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

— Ивтрӗм, ивтрӗм, — терӗ вӑл юрласа тухакан саспа пӗлтерӗшлӗн.

— Слышава, слышава, — пропела она со значением.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Тӗссӗрленнӗ тӗклӗ те куҫсӑрланма пуҫланӑ попугайсем хӑйсен сӑмсисене шарманкӑсем ҫинче тасатаҫҫӗ тата вӑхӑтран-вӑхӑта, ӗҫке ернӗ ҫынсем пек, пысӑк пӗлтерӗшлӗн ӳсӗркелесе илеҫҫӗ.

На шарманках чистили клювы подслеповатые попугаи с выцветшими перьями и время от времени многозначительно покашливали, как пропойцы.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Корытов, сӑн-сӑпатне пӗлтерӗшлӗн кӑтартас тесе, куҫӗсемпе тимлӗн пӑхрӗ те хӑй кресли ҫине ларчӗ.

Нахмурившись, чтобы придать лицу значительное выражение, Корытов сел в свое кресло.

Пӗрремӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Владислав Стефани ҫине нумай пӗлтерӗшлӗн пӑхса илчӗ.

Владислав многозначительно посмотрел на Стефанию.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней