Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

пӗвене (тĕпĕ: пӗвен) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Нимӗҫ танкӗсем уй-хир тӑрӑх аслӑ шыв патне ҫитсе тухсан Харитонов пӗвене ҫӗмӗрекенсенчен пӗри пулнӑ.

А когда немецкие танки прорвались из степи к великой реке, он оказался среди тех, кому поручили взорвать знаменитую Днепровскую плотину.

Николай Харитонов сапёр // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 270–280 с.

Сасартӑк, кӗрхи шыв ҫав тӗлте шӑпах пӗвене шӑтарнӑ та улӑха шыв юхса тулнӑ, мӗнпур ӗҫе ним хӑрамасӑр пӗтерсе хунӑ, вырӑс хӑйӗн чехӗсемпе аран-аран хӑтӑлнӑ, текен хыпар сарӑлать.

И вдруг весть: осеннее половодье плотину почему-то как раз в тех местах прососало, всю долинку залило, все работы как языком слизнуло, и русский со своими чехами еле даже спасся.

Пан Тюхинпа пан Телеев // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 230–248 с.

Вӗсене хыта хисепленипе вӑл вӗсем хыҫҫӑн пырса пӗррехинче шапа пӑтти карнӑ тӳлек пӗвене кӗрсе ӳкнӗ те унтах тӑрса юлнӑ.

Благоговейно шествуя за ними, он однажды и вошел с ними в некую тихую, тинистую заводь и остался там.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

— Мӗншӗн пӗвене тӗрлӗ ӑпӑр-тапӑр пӑрахмалла-ха, — мӑкӑртатать Миша, — вӑйӑ тупнӑ!

— Ну и зачем это в пруды всякую пакость бросать? — ворчит Миша, — тоже еще!

Мишӑн ӗҫӗсем // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Анчах рак хирте пулӑ шӑммисем выртнине курать те чарлана хаччисемпе мӑйран хӗстерсе пӑвса пӑрахать; хӑй, каялла пӗвене кайса, мӗн пулни ҫинчен пулӑсене каласа кӑтартать.

Но рак увидал рыбьи косточки на поле, стиснул клещами цаплю за шею и удавил ее, а сам приполз назад к пруду и рассказал рыбам.

Чарлан // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Пулӑсем куна тепӗр пӗвене куҫма пулӑш тесе йӑлӑна пуҫланӑ.

Рыбы стали просить цаплю, чтоб помогла.

Чарлан // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Пӗрре ку пулӑсене калать: «Пулӑсем, эсир пӗлместӗр-и-ха, сирӗн пурнӑҫ пӗтсе килет: ҫынсем, пӗвене татса ярса, сире йӑлтах тытса пӗтерес теҫҫӗ. Ав лере, тӑвӑн тепӗр енче, лайӑх пӗве пур. Эпӗ сире ҫавӑнта куҫма пулӑшӑттӑм та, анчах ватӑлтӑм: вӗҫме вӑйӑм ҫук», — тет.

Она и говорит рыбам: «А вы, рыбы, не знаете, что на вас беда собирается: слышала я от людей — хотят они пруд спустить и вас всех повыловить. Знаю я, тут за горой хорош прудок есть. Я бы помогла, да стара стала: тяжело летать».

Чарлан // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Пӗвене куҫран ан ҫухатӑр.

Не упускайте из виду пруда.

XVI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Пӗвене темиҫе ишекен утрав пырса тӑрӑнсан та, вӑл татӑлман.

В запруду уперлось несколько плавучих островков, а она устояла.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Тепӗр тесен, тӗттӗмре виле шӑтӑкне шуса анма, вилнисен хушшинче пытанса пӗвене татса ярасса кӗтме, унтан юпа патне ишсе пырса, вӑй парса, капитана ҫыхнӑ юпана туртса кӑларма йывӑр-им-ха?

Впрочем, разве так уж трудно было в темноте соскользнуть в могилу и, спрятавшись среди убитых, подождать, когда спустят плотину, а потом подплыть к столбу, поднатужиться и выдернуть столб вместе с привязанным к нему капитаном?

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Пӗвене тӳрех татса ямарӗҫ-ха, кивӗ ҫула шыв пӗчӗккӗн юхса тӑчӗ.

С утонченной жестокостью плотину не разрушили сразу, а пустили воду в старое русло тонкой струей.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Юлашкинчен Муана патша ҫӗнӗрен паллӑ пачӗ, вара темиҫе туземец пӗвене пӗр енчен татма пуҫларӗҫ.

Наконец королева Муана снова подала знак, и несколько туземцев начали пробивать сток в плотине.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Анчах та пӗвене татмалли вӑхӑт ҫитмен-ха.

Однако минута, назначенная для разрушения плотины, еще не настала.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Пытарас йӑла-йӗркесене туса пӗтерсен, ку пӗвене татса яраҫҫӗ те, шыв унчченхи ҫулпах юхма тытӑнать.

В конце погребальной церемонии эту плотину должны были разрушить, чтобы вода могла вернуться в прежнее русло.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ӗмӗтленес ӗмӗчӗ нушаллӑ-аптӑравлӑ кулавккалансан та, ни ҫӑварлӑхласшӑн, ни пуҫӗпех пӑчлантарса лартасшӑн хыпӑнмарӗ вӑл ку туйӑма, пачах та урӑхла — ҫурхи шыв пӗвене кӗрлесе-ҫӗмӗрӗлсе аннӑ чухнехилле, ӑшӗ-чиккинчи пухӑнса ҫитнине яш халлӗн те ӳкӗнӗҫсӗррӗн йӳле ячӗ.

Он не хотел ни закисать, ни угнетаться этим чувством, ни душить его в себе, а наоборот — как вешние воды с грохотом прорывались в пруд, так и он с юношеским порывом выпустил его наружу.

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Кайран мана пыл хурчӗ сӑхрӗ, пучах пуҫтарнӑ чухне хӗвел пусрӗ, кайран тата Зина пӗвене, шыва кӗме сӗтӗрсе килчӗ, мана ахаль те шӑнтать…

Потом меня пчела укусила, а когда я колоски собирал, меня солнцем ударило, а потом эта Зинка меня в пруд затащила, когда мне холодно…

4 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

— Мӑшкӑлтӑк шыв витрине е пӗвене кайса пӑрахсан аванрах пулӗ.

 — Лучше в помойную яму или в пруд.

8 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

— Каяр пӗвене уланкӑсем тытма, — тесе чӗннӗ Серёжа Санькӑна.

— Пойдем на мельницу за окунями, — позвал Сережа Саньку.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

Ачасем пулӑ тытма арман патӗнчи пӗвене ҫӳренӗ…

Ловить рыбу мальчишки ходили на пруд возле мельницы.

Пӗрремӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

Пӗвене шыв татса кайсан, шӑтӑкне ҫӗлӗкпе питӗреймӗн…

— Когда плотину прорвет, дыру шапкой не заткнешь…

Иккӗмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней