Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

пуҫпа (тĕпĕ: пуҫ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Маюка амӑшӗн ултавлӑ ӗҫӗсем, унӑн каварлӑхӗ мӑйӗ таранах тӑрантнӑ пулас тата вӑл ӑна та хӑй ҫулӗпе утма хӑнӑхтарасран шикленнӗ пуль, ҫавӑнпах хӗр пуҫпа хӑй ирӗкӗпе ҫар ретне кайнӑ, — ҫирӗплетет Уй кассинчи Хвекле.

Помоги переводом

Иккӗмӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Ку вӑл ман пуҫпа тӗплӗн шутласа палӑртнӑ тӗллев, эпӗ вӗрентекен пулатӑпах!

Помоги переводом

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Эпӗ урасемпе тапӑртатма, пуҫпа сулма тытӑнтӑм та картлашка ҫине лартӑм.

Я затопал ногами, замотал головой и опустился на ступеньки.

Параппанҫӑ кун-ҫулӗ // Леонид Агаков. Гайдар, Аркадий Петрович. Параппанҫӑ кун-ҫулӗ: повесть; вырӑсларан Л.Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1957. — 132 с.

Эпӗ пуҫпа сулса ҫиес килет, терӗм.

Я кивнул головой, что хочу.

Параппанҫӑ кун-ҫулӗ // Леонид Агаков. Гайдар, Аркадий Петрович. Параппанҫӑ кун-ҫулӗ: повесть; вырӑсларан Л.Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1957. — 132 с.

Анчах эпӗ нимӗн те палӑртмарӑм, ним чӗнмесӗр пуҫпа сулса илтӗм ҫеҫ.

Но я не показал виду и молча кивнул головой.

Параппанҫӑ кун-ҫулӗ // Леонид Агаков. Гайдар, Аркадий Петрович. Параппанҫӑ кун-ҫулӗ: повесть; вырӑсларан Л.Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1957. — 132 с.

Эпӗ сада чупса тухрӑм, пӗчӗк уҫланкӑна ҫитрӗм те пуҫпа курӑк ӑшне тӑрӑнса выртрӑм.

Я выскочил в сад, забежал на глухую полянку и уткнулся головой в траву…

Параппанҫӑ кун-ҫулӗ // Леонид Агаков. Гайдар, Аркадий Петрович. Параппанҫӑ кун-ҫулӗ: повесть; вырӑсларан Л.Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1957. — 132 с.

Кунсӑр пуҫне, мужиксем пӗр-пӗринпе харкашма пуҫланӑ: тӑвансем пӗр-пӗринчен уйӑрма ыйтнӑ; вӗсен арӑмӗсем пӗр ҫуртра пӗрле пурӑнайман; кӗтмен ҫӗртенех тӳпелешӳ пуҫланса кайнӑ та, команда пулнӑ пек йӑлтах ура ҫине сиксе тӑнӑ, пурте кантур умне пуҫтарӑннӑ, улпут патне — час-часах ҫапса ватнӑ туртасемпе, ӳсӗр пуҫпа пырса тӑрӑннӑ, суд тума, айӑплама ыйтнӑ; шав, нӑйкӑшу, арҫынсем вӑрҫнипе хӗрарӑмсем ӗсӗклени ылмашса, ҫуйхашу пуҫланса кайнӑ…

К довершению всего, мужики начали между собою ссориться: братья требовали раздела, жены их не могли ужиться в одном доме; внезапно закипала драка, и все вдруг поднималось на ноги, как по команде, все сбегалось перед крылечко конторы, лезло к барину, часто с избитыми рожами, в пьяном виде, и требовало суда и расправы; возникал шум, вопль, бабий хныкающий визг вперемежку с мужскою бранью.

XXII // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

«Вӑрманпа утнӑ чух пуҫпа турата перӗнтӗм те вӑл ҫурӑм шӑммипе ҫирӗп ҫыхӑнса тӑнине туйрӑм, тесе калӑп.

Скажу: «Шел лесом, головой за сук задел и почуял — крепко она у меня с шеей спаяна.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Малтанах шикленсе тӑтӑмӑр… ухмах пуҫпа!

Спервоначалу остерегались… сдуру-то!

Иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Ку шухӑшӑма хӗвел те ан систӗр, уйӑх та — аван мар арҫын пуҫпа

Только пусть об этом не догадаются ни солнце, ни луна — не к лицу такое мужчине…

Асамлӑ кӗсье // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 68–72 с.

Кунта пурте вӑл каччӑ пуҫпа Степан килте мар чухне килкелесе ҫӳренӗ пекех; вӑхӑт, ҫак киле сиктерсе, таҫтан урӑх ҫӗртен ҫаврӑнса иртнӗ майлах нимӗнле улшӑну та ҫук; шӑрши те пулин ҫавӑн чухнехиех: чӗрӗ хӑмла аврин йӳҫсе хӑпаракан кӑрчама майлӑ уҫӑ шӑрши, тап-таса ҫунӑ урай, тата пӑртаках, кӑшт кӑна сисӗнмелле, шанса кайнӑ чапӑр курӑкӗн шӑрши кӗрет.

Все здесь осталось таким же, каким было в то время, когда он еще парнем захаживал сюда в отсутствие Степана; почти ни в чем он не видел перемен, словно время шло мимо и не заглядывало в этот дом; сохранился даже прежний запах: пахло бражным душком свежих хмелин, чисто вымытыми полами и совсем немного, чуть слышно — увядшим чабрецом.

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл та ӗнтӗ кӗҫех калать, нимӗн ҫитерме ҫук!..» — ӳсӗр пуҫпа ӗсӗклесе калаҫрӗ ватӑрах казак — ӗҫке пынисем хушшинче ӑнсӑртран паллашнисенчен пӗри.

Да и она скоро сдохнет, кормить нечем…» — пьяно рыдая, говорил пожилой казак — один из случайных знакомых, пришедших на гульбище.

XXVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Эсӗ куна пуҫпа шухӑшласах сӳпӗлтететӗн-и?

Ты-то с умом собрался такую ерунду говорить?

XXV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Тепри ӳсӗр пуҫпа темтепӗр намӑс курса пӗтет те тек ӗмӗрне ҫӑвар патне илсе пымап тесе сӑмах парать…

Иной в пьяном виде сразу наберется и зарекается сроду не пить…

VII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Апла, сан шутпа, эпӗ хам пуҫпа шухӑшламастӑп.

— Выходит, по-твоему, у меня нет собственного мнения?

17 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫавӑнпа каласа хуратӑп та сире: Евдокейӑна ухмах пуҫпа никама та качча ан парӑр, атту аван мар пулать сире.

Поэтому я вам делаю упреждению: Евдокею дуриком ни за кого не отдавайте, а то вам плохо будет.

LXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хӗрӗнкӗ пуҫпа позицисене каясси кулленхи йӑла пулса тӑчӗ.

Случаи выхода на позиции в пьяном виде стали обычным явлением.

XLI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Тен, ухмах пуҫпа кирлинех каламарӑм пулӗ, эппин, каҫарӑр мана.

— Может, конешно, я сдуру не так чего сказал, вы уж меня извиняйте.

XXXIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Эсир вӗсене, ухмах пуҫпа пакӑлтатнӑскерсене, тытса кайрӑр, вӗлертӗр ав, купцасене тӗкӗнместӗр-ха!

— Вы забрали их, кто сдуру набрехал, казнили, а вот купцов не трогаете!

XXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл пӗрехмай суда кайса ҫӳренӗ; ҫавна кура унӑн хуҫалӑхӗнчи пӗртен пӗр шурӑ кӗсри те ҫак ҫула лайӑх пӗлекен пулса ҫитнӗ: ӳсӗр пуҫпа хуҫи, лав ҫине йӑванса кайса, вӑрӑм тунӑ сасси пек ҫинҫе сасӑпа: «Суда!» — тесе кӑшкӑртӑр ҫеҫ — кӗсре хӑех ҫул ҫине тухса станица еннелле уттарнӑ…

Он так часто ездил в суд, что единственная белая кобыла, которая была у него в хозяйстве, настолько изучила туда дорогу, что стоило пьяному ее хозяину упасть в повозку и крикнуть свиристящим дискантом: «В суд!» — кобыла сама направлялась по дороге в станицу…

XXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней