Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

пулманччӗ (тĕпĕ: пул) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Халиччен сирӗн председательсем ӑнӑҫуллӑ пулманччӗ.

 — Раньше вам не везло с председателями.

10. Пленум хыҫҫӑн // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

— Эпӗ ҫакӑн пек кансӗр ҫӗртех ҫав териех нумай ҫывӑрма пултаракан ҫынна нихҫан та тӗл пулманччӗ.

— Я не встречал никого, кто мог бы так много спать в таком неудобном положении.

XXVIII // Николай Иванов, Евстафий Владимиров. Короленко В.Г. Чӗлхесӗр: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 108 с.

Кунашкал йывӑр хуйхӑ манӑн хальччен нихҫан та пулманччӗ, эпӗ ухмахах тухаттӑм, пӗртте хам шутланӑ пек пулмарӗ-ҫке, йӑлтах урӑхла килсе тухрӗ: ҫак кулӑшла пӑтӑрмах ҫине аякран пӑхса киленмеллеччӗ ҫеҫ, хӑҫан тарас килнӗ, ҫавӑн чух тарма пулатчӗ, Мери Джейн мана хӑрушӑ самантра пулӑшма, ҫӑлса ирӗке кӑларма пултаратчӗ; халӗ ӗнтӗ ун вырӑнне пӗр татуировка кӑна ҫӑлма пултарать.

Такой страшной беды со мной еще никогда не бывало, и я вроде как одурел, — все вышло не так, как я думал, а совсем по-другому: вместо того чтобы любоваться на всю эту потеху со стороны и удрать когда вздумается, вместо Мэри-Джейн, которая поддержала бы меня, спасла и освободила бы в решительную минуту, теперь одна татуировка могла спасти меня от смерти.

Ҫирӗм тӑххӑрмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Хула тулашӗнче те эпӗ октябрь уйӑхӗнче халиччен пулманччӗ.

Да и за городом в октябре я, кажется, никогда не бывал прежде.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Пӗтӗм япала икӗ чӑматана вырнаҫрӗ — халиччен пулманччӗ кун пекки.

Все уложилось в два чемодана — случай совершенно небывалый.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Ҫук, сударыня, нихӑҫан та апла пулманччӗ!

— Нет, сударыня, никогда!

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Хам пурӑнӑҫра манӑн ҫак кунсенчи пек тӗксӗмлӗх нихӑҫан та пулманччӗ.

Никогда еще в моей жизни не было так темно, как в эти дни.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Унӑн савӑнӑҫ сасси нихӑҫан та хальхи пек янтравлӑ пулманччӗ.

Никогда ещё крик радости не был громче этого.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Тахҫантанпах манпа кун пекки пулманччӗ, Поляков Вася иртнӗ ҫуркунне ман патӑмра пулнӑранпах.

Давно этого со мной не случалось… с самого того дня, как Поляков Вася у меня был прошлой весной.

Чӗрӗ вилӗ // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 143–155 с.

«Апла кайса курам-ха ҫав коммерша, — шухӑшларӑм эпӗ, — Л. хулинче пулманччӗ вӗт-ха эпӗ».

«А посмотрю-ка я на этот коммерш, — подумал я, — кстати же я в Л. не бывал».

I // Асклида Соколова. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 84–131 с.

Пӗррехинче атте мӑн пата питӗ кӑмӑллӑ пырса кӗчӗ; ун пек вӑл тахҫантанпах пулманччӗ; вӑл, тухса кайма хатӗрленсе, шпорӑсем тӑхӑннӑччӗ ӗнтӗ.

Однажды он пришел ко мне в добром расположении духа, чего с ним давно не бывало; он собирался выехать и уже надел шпоры.

XXI // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 3–63 с.

— Ӗлӗк, кивӗ влаҫ чухне, ун пирки ҫӑвар уҫса калаҫни те пулманччӗ, пур ҫӗрте те купи-купипе йӑтӑнса выртатчӗ, халӗ, ав, хӑрах чӗптӗм те пулин тупаймастӑн…

Раньше, при старой власти, об ней и речей никто не вел, бугры ее лежали везде, а зараз и щепотки не добудешь…

V // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Унччен нихҫан та Ильинична табак тӗтӗмне юратни пулманччӗ, чӗлӗм туртакансене ялан кухньӑран хӳтерсе яратчӗ, анчах юлашки яхӑнта вӑл ку енӗпе те улшӑнчӗ: «Кайса чӗн-ха Прохора, — пӗрреччен ҫеҫ каламарӗ вӑл Дуняшкӑна, — хӑть килсе чикаркка та пулин туртса кайтӑр, атту кунта виле шӑрши те кӗрекен пулчӗ…

Никогда в жизни Ильинична не любила табачного дыма и всегда выгоняла курцов из кухни, но за последнее время она изменилась и в этом отношении; «Сходи покличь Прохора, — не раз говорила она Дуняшке, — нехай прийдет, выкурит цигарку, а то уже тут мертвежиной воняет.

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Тытӑнтӑм вара хӗрарӑмсем патне чупма — хӑрушӑ! — унашкалли ман нихҫан ӗмӗрне пулманччӗ.

И, чего сроду со мной не было, начал я за бабами бегать.

XXV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Нихҫан та Татарски хуторӗнче чакса таврӑннӑ хыҫҫӑнхи пек тӗркӗшӳллӗ те тӑрлавсӑр пурнӑҫ пулманччӗ.

Никогда еще жизнь в Татарском не шла так суетливо и бестолково, как после возвращения из отступления.

XXIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫук, Пантелей Мелехов халиччен нихҫан та ҫын кулли пулманччӗ, халӗ ак тиврӗ: минут каялла вӗтӗр-шакӑр ача-пӑча хӑйӗн ҫурӑмӗ хыҫӗнче хихиклетсе кулнине вӑл хӑй хӑлхипех илтрӗ, пӗр эсремет ҫури тата, пырӗ ҫурӑлса тухас пек сасӑпа: «Ачасем! Пӑхӑр-ха, ав мӗнле каҫӑрӑлса тӑрать уксах Мелехов! Кӑртӑш пулла ҫӑтса янӑ тейӗн!» — тесе хыттӑн кӑшкӑрчӗ.

Нет, Пантелей Мелехов еще никогда не был посмешищем для людей, а вот тут пришлось: минуту назад он сам слышал, как за его спиной хихикали ребятишки, а один чертенок даже крикнул во всю глотку: «Ребята! Гля, как хромой Мелехов наклонился. Будто ерша проглотил!»

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Эх, кун пек тумалла пулманччӗ те ман!

Эх, не так бы надо!

LIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Икӗ ҫул каярах кун пек йӑлӑхса ҫитни пулманччӗ манӑн.

А ведь этой пресыщенности не было два года назад.

11 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Эсӗ ман патра чылайранпа пулманччӗ.

— Долго ты до меня не заявлялся.

IV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Эсӗ вӗт, Лозневой, халиччен ҫапӑҫура пулманччӗ пулас?

— Ты ведь, Лозневой, кажется, не был до сих пор в бою?

XI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней