Корпус чувашского языка

Ман тавра ҫарамас ҫынсем пуҫтарӑнса тӑчӗҫ, вӗсен пилӗкӗнче пиҫиххисем ҫеҫ.

Меня окружила толпа голых людей, имевших на теле только пояса.

Поляр ҫӗрӗсенче ҫынсем мӗнле пурӑнаҫҫӗ // Никифор Ваҫанкка. Географи: пуҫламӗш шкулӑн тӑваттӑмӗш класӗнче вӗренмелли кӗнеке / Л. Г. Терехова, В. Г. Эрдели; РСФСР Ҫутӗҫ халӑх комиссариачӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 132 с.

Шурӑ пӑнчӑллӑ кӑвак кӗпе халь ун ҫийӗнче, мӑйӗ тавра — чечек кӑшӑлӗ пек чӗнтӗр, пилӗкӗнче — шурӑ пиҫиххи.

Помоги переводом

III // Лаврентий Таллеров. Таллеров Л.В. Сӑпка юрри: повеҫсем, калавсем тата очерксем. Чӑваш кӗнеке издательстви. Шупашкар, 1979 ҫ. — 400 с. — 5–93 с.

Вӑл та ҫимӗк кунӗ тӑхӑннӑ тӗрӗллӗ шурӑ кӗпипе; кӑвак йӗмне пир тӑла ӑшне чиксе, урине ҫӗнӗ ҫӑпата сырнӑ; пилӗкӗнче ярапаллӑ шараҫ пиҫиххи.

Помоги переводом

Улӑхра // Трубина Мархви. Трубина М. Ача чухнехи. Повесть. Калавсем. — Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 288 с. — 3–192 с.

Пилӗкӗнче — ярапаллӑ пиҫиххи.

Подпоясан расшитым поясом.

Ҫӗр вӑрлани // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Пилӗкӗнче килт ҫиппинчен (кунчак вӗҫӗнчен) явса тунӑ ҫинҫе пиҫиххи.

Рубаха подпоясана пояском, свитым из нитей основы, оставшейся после тканья.

Килте // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ун ҫийӗнче халӗ те, старик тумтирне хывса пӑрахнӑ хыҫҫӑнхи пек, сӑран куртка, пилӗкӗнче сарлака чӗн пиҫиххи.

И была на нем та самая кожаная куртка с широким ремнем, в которой он остался тогда, сбросив с себя стариковские лохмотья.

Х // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Пилӗкӗнче хутламлӑ, хыҫалтан тӑсӑлса пыракан аркӑллӑ сарлака юбка, хальхи модӑллӑ хӗрарӑмсеннинчен пӗрре те кая мар.

От талии ниспадала складками широкая юбка из травы, юбка со шлейфом, не хуже чем у современных модниц.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Пусма ҫинче пӗр ҫӳлӗ ҫамрӑк ҫын тӑрать, ун ҫийӗнче кӗске ватка пиншак, пилӗкӗнче чӗн пиҫиххи, пиҫиххи ҫинче хӗҫ.

На лестнице стоял рослый молодой человек в коротком ватном пиджаке, перепоясанном ремнем, на котором висела сабля.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Ачан пилӗкӗнче вӑрӑм сӳс вӗрен пур.

Вокруг тела мальчика была обёрнута длинная пеньковая верёвка.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Вӑл хӗрлӗ галстук ҫакнӑ, темӗнле значок тирнӗ, ҫийӗнче шурӑ блуза, пилӗкӗнче ҫинҫе пиҫиххи; урисенче ун парусинӑран ҫӗленӗ атӑ.

Ловко сидела на нем белая блуза с каким-то значком и красным галстуком, перетянутая узким ремешком, он был в парусиновых сапогах.

18 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950