Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

пасарнӑ (тĕпĕ: пасар) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пиччӗшӗн пасарнӑ мӑйӑхне утнӑ ҫӗртех пичӗпе сӗртӗнсе, Дуняшка лаша патне чупса тухрӗ.

На ходу коснувшись щекой заиндевевших усов брата, Дуняшка выбежала убрать коня.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Халӗ Петро пасарнӑ пит-куҫсем ҫине, тем тӗрлӗ ҫӗлӗк, мулаххай, кубанка, карттус тӑхӑннӑ пуҫсем ҫине ӳссе кайнӑ мӑйӑхне вӗчӗрхенӳллӗн ҫыртса пӑхрӗ, куҫӗсене ҫӗрелле усрӗ те ҫавнашкалах тем тӗрлӗ япаласене — тӑхӑнса аслатнӑ ҫӑматӑсене, атӑсене, хӗрлӗармеецӑнне хывса илнӗ ботинка ҫийӗпе ҫавӑрса чӗркенӗ обмоткӑсене курчӗ.

Теперь Петро, ненавидяще покусывая отросший белый ус, глядел на заиндевевшие лица, на головы, покрытые разноцветными папахами, малахаями, кубанками, фуражками, снижал глаза и видел такое же богатое разнообразие: растоптанные валенки, сапоги, обмотки поверх снятых с красноармейца ботинок.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тӗтреленсе пасарнӑ хула ыйхӑллӑ шӑплӑхпа витӗннӗ.

Город, завуалированный туманом и инеем, дремно молчал.

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пантелей Прокофьевич ун еннелле ҫаврӑнчӗ те, пасарнӑ сухалӗ айӗпе чеен кулса, куҫне хӗстерчӗ:

Пантелей Прокофьевич, поворачиваясь и ухмыляясь в заиндевевшую бороду, мигнул:

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Кӗскен тикӗслетсе кастарнӑ мӑйӑхӗ мамӑк пек шуралса пасарнӑ.

На коротко подстриженных усах теплился пушок инея.

XI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Сӑнӗпе тӗксӗмленсе, чун-чӗрене хумхантаракан вичкӗн уҫӑмлӑхпа аса илчӗ Листницкин февраль уйӑхӗнчи каҫ пулас умӗн сӳнсе пыракан эреветлӗ капӑр куна; куҫӗ умне Могилев хулинчи губернатор ҫурчӗ, сивӗпе пасарнӑ тимӗр карта тата картан тепӗр енче — тӗтреллӗ ҫӳхе чаршавпа карталаннӑ лутра хӗвелӗн пайӑркисемпе йӑрӑм-йӑрӑм хӗрелсе чӗнтӗрленнӗ йӑлтӑркка юр тухса тӑчӗ…

Бледнея, с глубочайшей волнующей яркостью воскресил он в памяти февральский богатый красками исход дня, губернаторский дом в Могилеве, чугунную запотевшую от мороза ограду и снег по ту сторону ее, испещренный червонными бликами низкого, покрытого морозно-дымчатым флером, солнца.

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Унӑн тахҫантанпа хырӑнман пирки хуралса шӑртланнӑ, шалалла путса кӗнӗ пичӗпе усӑк сӑмсине сарӑрах кӑвак тӗс ҫапнӑ, пасарнӑ куҫ харшийӗсем айӗнчи куҫӗсем антрацит ванчӑкӗ пек тӗксӗммӗн ҫуталса пӑхаҫҫӗ.

Впавшие щеки его, усеянные черным жнивьем давно не бритой бороды, и вислый нос отливали желтой синевой, из-под заиневших бровей тускло, как осколки антрацита, светили глаза.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Капитан хӑйӗн тусанпа тата сывлӑм тумламӗсемпе пасарнӑ пек вараланнӑ атӑ сӑмсисем ҫине ҫилӗллӗн пӑхса илчӗ те: — Миҫен вӗсем? — тесе ыйтрӗ.

Капитан строго оглядел носки своих сапог, присыпанные пыльным инеем, спросил: — Сколько их?

8 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Салтак ҫулӑн ҫурҫӗр енчи лапам еннелле, пасарнӑ ҫӳҫе витӗр курӑнакан ҫуртпа ҫурма ишӗлчӗк хуралтӑсен ҫара тӑррисем ҫинелле тӗллесе кӑтартрӗ.

Солдат махнул варежкой на север от дороги, в просторную низину, где за тонким кружевом заиндевелых ив виднелся угол дома и голые стропила полуразрушенных надворных построек.

XXI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Пӑшисем кӗске ҫӑмлӑ пасарнӑ ҫурӑмӗсене чӗтретсе илчӗҫ.

По ворсистым, заиндевелым спинам лосей прокатилась дрожь.

I // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Салтак алӑка яриех уҫса ячӗ те алӑк урати урлӑ ун пекех пасарнӑ ҫын шиклӗн каҫрӗ, вӑл нимӗҫ шинелне тӑхӑннӑ, йӗри-тавра кичеммӗн пӑхать.

Солдат открыл дверь настежь, и тогда на порог боязливо вступил тоже весь заиндевелый, мрачно поглядывающий человек в немецкой шинели.

XX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Алӑк уҫӑлчӗ те тинкерсе пӑхакан куҫӗсем ҫеҫ юличчен пасарнӑ салтак кӑшкӑрчӗ:

Приоткрылась дверь, и какой-то солдат, заиндевевший так, что остались видны только сторожкие глаза, крикнул в избу:

XX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Юргин кӗске кӗрӗкӗн пасарнӑ ҫухи урлӑ куҫ хӳрипе Андрей ҫине пӑхса илсенех, вӑл салхуллӑн шухӑша кайса пынине туйса илчӗ.

Взглянув искоса через поднятый, в густом инее, воротник полушубка на Андрея, Юргин сразу отгадал его грустные мысли.

XIX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Лена пасарнӑ куҫхаршийӗсене, куҫ хӑрпӑкӗсене ҫӗклесе мӗнле хӑвӑрттӑн калаҫнине, малтан ҫӑкӑр хыттине ҫыртнине, кашӑкӗпе котелокра ача-пӑчасем пек пӑтратнине курчӗ…

Он видел, как торопливо говорит Лена, вскидывая заиндевелые брови и ресницы, как по-ребячьи обкусывает краюшку хлеба и орудует в котелке ложкой…

VII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Малта вӑрӑм аркӑллӑ ҫӳхе шинель тӑхӑннӑ салтаксем утаҫҫӗ, вӗсен хыҫӗнче обоз пырать; пьедесталсем ҫинчен антарнӑ евӗр кӑнттам, пасарнӑ лашасем тӑнкӑртатакан урапасене, чакӑртатакан ҫунасене тата тӗтӗм мӑкӑрлантаракан йывӑр кухньӑна туртса пыраҫҫӗ.

Впереди шли солдаты в тонких длиннополых шинелях, следом двигался обоз: грузные, словно сошедшие с пьедесталов, заиндевелые кони тащили несколько грохотавших повозок, повизгивающих саней и тяжелую полевую кухню, от которой струился дымок.

II // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Хӗрлӗ куҫхаршиллӗ, йӑлтӑркка хурҫӑран тунӑ евӗр ӑсан аҫисемпе хӑйсене типтерлӗ тытакан сӑрӑ амисем пасарнӑ ҫӳлӗ хурӑнсене сырса илнӗ.

Краснобровые красавцы, точно из вороненой стали, и их серенькие скромные подруги облепили со всех сторон высокие заиндевелые березы.

II // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Акӑ уй варринче, хӗлшӗн ытти вырӑнтисенчен ирӗкрех ҫӗрте, пасарнӑ шӑлан тӗми ларать.

Вот среди поля, где особенно вольготно зиме, стоит одинокий заиндевелый куст шиповника.

I // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ҫуркунне тӗрлӗ ӳсентӑран хӗпӗртесе чечекленнӗ хушӑра та, вӗсем, хӑйсен пурнӑҫне пурӑнса ирттерсе ватӑлса ҫитнӗ пек, тунсӑх курӑнаҫҫӗ, кӗркунне еннелле кӑна вара тӑм илсе пасарнӑ шап-шурӑ тӗсӗпе мӑнаҫлӑн ҫутӑлса йӑлтӑртӑтаҫҫӗ.

Даже весною, среди ликующего цветения разнотравья, выглядят старчески уныло, отжившие, и только под осень блещут и переливаются гордой изморозной белизной.

34-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Сивӗпе пасарнӑ кантӑксем витӗр тултан шупка хӗрлӗ ӗнтрӗк ҫути сӑрхӑнса кӗрет.

В запушенные изморозью окна точился розовый сумеречный свет.

14-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Сайра хутран Давыдов пасарнӑ куҫ хӑрпӑкӗсем хушшипе малалла пӑхса илет те ҫул ҫинчен вӑштах вӗҫсе ҫӗкленекен кураксен ҫунаттисем хӗвел ҫуттинче кӑвакӑн-симӗсӗн йӑлтӑртатса илнине курать, унтан ыйхӑ пусни унӑн куҫӗсене каллех хуплать.

Иногда Давыдов из-под запушенных инеем век видел, как фиолетовыми зарницами вспыхивали на солнце крылья стремительно поднимавшихся с дороги грачей, и снова сладкая дрема смежала ему глаза.

2-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней