Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

мӗншӗн (тĕпĕ: мӗн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Партизанкӑсем ҫинчен мӗншӗн ун пек калатӑн эсӗ, Малиша? — юриех сиввӗн ыйтрӗ Павӑл.

— А почему, Малиша, ты так говоришь о партизанках? — притворяясь рассерженным, строго заговорил Павле.

9 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Мӗншӗн ҫапӑҫатӑн тесе ыйтсан, малтанлӑха вӑл нимӗҫсем чуралӑха хӑваласа кайнӑ ашшӗпе пиччӗшӗшӗн ҫапӑҫатӑп, тетчӗ, пӗр уйӑх иртсен, рабочисемпе хресченсемшӗн кӗрешетӗп, тесе ответлеме пуҫларӗ.

В первые дни на вопрос, за что он воюет, он отвечал, что воюет за отца и брата, которых угнали немцы; через месяц он заявлял, что сражается за рабочих и крестьян.

9 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Пирӗнпе мӗншӗн каймастӑн?

Почему не идешь с нами?

9 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Урӑх ҫын вырӑнне тӑма та май килмен, мӗншӗн тесен пулеметчиксем пурте тахҫанхи боецсем тата шанчӑклӑ стрелоксем пулнӑ.

Не помощником, но у него не было никаких надежд добиться этого звания, пулеметчиками были только старые партизаны и испытанные стрелки.

8 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Мӗншӗн майӗпе утатӑр?

Почему вы так медлите?

8 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Мӗншӗн каялла килтӗн?

Зачем ты вернулся?

7 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

«Чакма мӗншӗн хӑв хушмастӑн?» — хӑйӗнчен хӑй ыйтрӗ Уча хӑравҫӑллӑн.

«Но почему же я не приказываю отступать?» — в испуге спросил себя Уча.

7 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

«Павӑл мӗншӗн чакма хушмасть?» — тесе шухӑшларӗ те Уча, Павӑл ҫине пӑхса илчӗ.

«Почему Павле не приказывает отходить?» — подумал Уча, посмотрев на Павле.

7 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Выльӑхсем хӑйсем вилессине туяҫҫӗ, ҫыннӑн мӗншӗн туяс мар?..

Животные предчувствуют свою смерть, почему же не может предчувствовать человек?

7 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Мӗншӗн курӑнмаҫҫӗ вара вӗсем?.. — терӗ Уча Павӑл илтмеллех.

— Что-то не появляются… — произнес Уча, стараясь, чтобы слышал Павле.

7 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Мӗншӗн таратӑр? — кӑшкӑрчӗ вӑл хуралта пулнӑ партизансене, вӗсем пӳлӗне-пӳлӗнех хӑйсеннисем патнелле чупаҫҫӗ.

Чего бежите? — крикнул он партизанам из охранения, которые, задыхаясь, спешили соединиться с отрядом.

7 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Эй, пуҫна мӗншӗн юр ӑшне чикрӗн?

А ты чего нос в снег уткнул?

7 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Мӗншӗн?..

Помоги переводом

7 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Вӑл вилнӗ; хӑй вилнине пӗлет вӑл, ҫапах шутлать: винтовкӑсем мӗншӗн макӑраҫҫӗ?..

Он мертв, он знает, что мертв, но он думает: «Почему же винтовки плачут?»

7 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Мӗншӗн вӗсене памастӑн?

Почему ты им не дашь?

6 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Мана мӗншӗн тӳрре кӑлармалла?

— Ты меня защищаешь?

6 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Хӑвӑн йӑтма черет ҫитнӗ ҫӗртех нимӗҫ пӑрҫи миххине мӗншӗн пӑрахса хӑвартӑн эсӗ?

Ты почему это бросил сумку с фасолью, когда пришла твоя очередь нести провиант?

6 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Эпӗ — мӗншӗн салатас мар, салатас! тетӗп ҫаксене.

— Ну, что ж, давайте, можно и разбросать!

6 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Мӗншӗн ан юратӑр, юрать! тетӗп эп.

— Почему же, можно!

6 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Атӑ-пушмак ӑстине Николкӑна (хӑйӗн взводнӑйне), ҫӑкӑр пӗҫерекен Симӑна вӑл «тантӑшсем» тет (мӗншӗн тесен вӗсем виҫҫӗшӗ те вӑтӑртан кӑшт иртнӗ)» Йевтӑна — «тетеҫӗм», ыттисене пурне те «ачасем», тет.

Командира своего взвода — сапожника Николу и пекаря Симу, которым было уже за тридцать, он величал «служивыми», Евту — «дядей», а к остальным обращался просто «парень».

6 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней