Корпус чувашского языка

Ҫӗрле пуласси инҫе мар; сывлӑш ҫулхӑнлансарах карӗ, шавлани лӑпланчӗ, йывӑҫ ҫуртсем мӗлкӗсемпе витӗнсе, шыҫӑнса ӳссе пыраҫҫӗ.

Ночь близко; свежее воздух, тише гул, деревянные дома пухнут, растут, одеваются тенями.

II. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Тусемпе сӑртсем, пӗр-пӗринпе пытанмалла вылянӑ пек, тӗсӗсене яланах улӑштарса тӑраҫҫӗ, е йӑмӑххӑн ҫуталса илеҫҫӗ вӗсем, е имшер мӗлкӗсемпе хупланаҫҫӗ.

Скалы и горные холмы, то ярко освещенные, то скрытые легкими полутенями, то и дело менялись в цвете, будто во что-то играли между собой.

1 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

Ачасем ҫара ҫерҫисене хунарсемпе сире-сире яраҫҫӗ; пӗтӗм шахтӑна мӗлкӗсемпе ҫунатсем тулнӑн туйӑнать.

Мальчики отмахивались фонарями; тени и крылья, казалось, заполнили все пространство.

Иккӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.