Корпус чувашского языка

Вӑрман патне ҫитес чух, вар пуҫӗнчен сиксе тухса, шап-шурӑ кӗрӗклӗ мулкачӑ икӗ хӑлхине апла та капла вылятса кӑтартрӗ те Шӑнкӑрча, чӑлтӑртти-чӑлтӑртти ыткӑнчӗ малалла.

Помоги переводом

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Виталий Енӗш. Григорьев-Енӗш В.Г. Чун кӑварӗ. Повеҫсемпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1987. — 215 с. — 3–36 с.

Тӳрех икӗ мулкачӑ тытӑпӑр.

Помоги переводом

XXVI сыпӑк // Василий Алентей. Алендей, Василий. Курӑксене тайса ҫил вӗрет: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1969. — 254 с.

Арӑм, йытӑран хӑранӑ мулкачӑ капан айне тарса пытаннӑ евӗр, кухньӑна кӗрсе ҫухалчӗ, урай сӗрмелли шӑвапӑр аврипе алӑка тӗкӗлерӗ.

Помоги переводом

Вӗрентеҫҫӗ // Геннадий Мальцев. Мальцев Г.С. Уй куҫлӑ, вӑрман хӑлхаллӑ: кулӑшла каласем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 80 с. — 23–26 с.

Тилӗ мулкачӑ чухлӗ ҫурри те чупаймасть, ҫапах та вӑл мулкача тытса ҫиет.

Не зря же лиса, бегая наполовину тише зайца, всегда оказывается с добычей!

Ҫурҫӗр иртсен // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Мӑн хырӑмлӑ мулкачӑ!..

Заяц толстопузый!..

Тавӑру // Аҫтахар Плотников. https://chuvash.org/lib/haylav/7548.html

Старик урисене хуҫса ларать, хӑйӗн тӗксӗмленнӗ, пӗчӗк куҫӗсене хӗсет, васкаса, анчах питӗ асӑрханса, мулкачӑ пек (мӗскӗнӗн пӗр шӑл та юлман) типӗ те хытӑ пӑрҫана, ҫӑварӗнче пӗр енчен тепӗр енне куҫарса, чарӑна пӗлмесӗр чӑмлать.

Старик сидел на корточках, жмурил свои потемневшие маленькие глаза и торопливо, но осторожно, наподобие зайца (у бедняка не было ни одного зуба), жевал сухую и твердую горошину, беспрестанно перекатывая ее со стороны на сторону.

Кантур // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 128–147 с.

Ҫак ҫапкаланчӑк умӗнче чи юлашки дворовӑй ҫын та хӑйне мала хунӑ, тен, ҫавӑн пирки пулмалла ӗнтӗ, унпа туслӑн калаҫнӑ; хресченсем малтан хаваслансах ӑна, уйри мулкачӑ пек, хӑваласа тытнӑ, унтан каялла янӑ, анчах каярахпа, вӑл тӑрлавсӑртараххине пӗрре пӗлсе ҫитсен, урӑх тивмен, ҫӑкӑр пама пуҫланӑ, калаҫма тытӑннӑ…

Последний дворовый человек чувствовал свое превосходство над этим бродягой — и, может быть, потому именно и обращался с ним дружелюбно; а мужики сначала с удовольствием загоняли и ловили его, как зайца в поле, но потом отпускали с Богом и, раз узнавши чудака, уже не трогали его, даже давали ему хлеба и вступали с ним в разговоры…

Ермолайпа арман хуҫи арӑмӗ // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 17–28 с.

Вӑл мулкачӑ ҫине тинкерсе пӑхрӗ, тет, те турат ҫине вӗҫсе ларчӗ, тет.

Старая сова посмотрела на русака и села на сук.

Тӑманапа мулкачӑ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Уҫланка пӗр пысӑк мулкачӑ сиксе тухнӑ та юсанкаласа ларнӑ.

Выскочил на полянку большой русак, стал охорашиваться.

Тӑманапа мулкачӑ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Пӗр патша, кайӑка кайсан, хӑй юратакан хурчӑкине мулкачӑ хыҫҫӑн ячӗ, тет, те хӑй хыҫалтан юланутпа чуптарчӗ, тет.

Один царь на охоте пустил за зайцем любимого сокола и поскакал.

Патшапа хурчӑка // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Пӗрре мулкачӑ вӗшле йытта калать:

Заяц сказал раз гончей собаке:

Мулкачӑпа вӗшле (пурсуй) йытӑ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Хӑш чухне тата е мулкачӑ чупса иртсе каять, е вӗҫен кайӑк лапсӑртатать, е хӑрӑк турат хуҫӑлса анать.

Другой раз заяц пробежит, птица трепещется или сухая ветка обломится.

Тӗнчери усал-тӗсел мӗнтен пулать // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Суккӑрри калать: «Вӑл мулкачӑ пекех ҫеп-ҫемҫе, мамӑклӑ-и-мӗн?» — тет.

Слепой спросил: «Что же, он пушистый и мягкий, как заяц?»

Суккӑр ҫынпа сӗт ҫинчен // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

— Ҫук, вӑл ахаль анчах шурӑ, шурӑ мулкачӑ пек, — тет куҫли.

Зрячий сказал: «Нет, он просто белый, как заяц-беляк».

Суккӑр ҫынпа сӗт ҫинчен // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Чаштӑртаттарнӑ вырӑна пырса пӑхрӑмӑр та, мулкачӑ йӗрӗсем куртӑмӑр, ҫавӑнтах тата хупписене кӑшланӑ ҫамрӑк йывӑҫсем куртӑмӑр.

Подошли к тому месту, откуда зашумело, увидали следы заячьи, и осинки обглоданы.

Упа тытни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Хӑй ура ҫине тӑчӗ те, аттене кӑтартса: «Куратӑн-и, веҫ леш йӑранта саррӑн курӑнса выртать? Сылтӑм енче авӑ курӑк тӗмӗ, унтан пӗр пилӗк утӑмра сулахаялла мулкачӑ выртать, куратӑн-и?» — тет.

Поднялся и говорит: «Видишь, вон в той меже сереется? Справа бурьянчик, а влево, шагов на пять — видишь?»

Эпӗ чӑн малтан пӑшалпа мулкача персе тытни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Кукка каларе: «Чим-ха, пӑшална ил те атя-ха манпа. Ав лере, вӑрман хыҫӗнче, калча ҫинче, пӗр мулкачӑ выртать, кайса персе илер ҫавна», — терӗ.

Но дядя сказал: «Нет, возьми лучше ружье, да поедем со мной. Вон там, сейчас за рощей, русак лежит в зеленях. Возьми ружье, поедем убьем».

Эпӗ чӑн малтан пӑшалпа мулкача персе тытни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Эпӗ: «Ку е ӑсан, е хир чӑххи, е мулкачӑ шырать пулӗ-ха», — тесе шухӑшласа пыратӑп.

Я думал, что он ищет куропатку, фазана или зайца.

Тимӗршапа // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ҫынна улталасси ҫинчен мулкачӑ шухӑшламан та, унӑн пуринчен те сехри хӑпса тухать.

А заяц и не думал хитрить, он только всего боится.

Мулкачӑсем // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ку мулкачӑ тени епле чее, тесе тӗлӗнеҫҫӗ.

И удивляются хитрости зайца.

Мулкачӑсем // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.