Поиск
Шырав ĕçĕ:
Каярахпа мӑнастире пӗрре мар тапӑннӑ, ҫаратнӑ та тустарнӑ, 1030 ҫулта ӑна норманнсем ярса илнӗ, 1230 ҫулта монахсене II Фридрих император хӑваласа кӑларнӑ.
Монтекассино // Аҫтахар Плотников. https://cv.ruwiki.ru/wiki/%D0%9C%D0%BE%D ... 0%BD%D0%BE
Шапошникова пурӑнӑҫ йывӑрлӑхӗсем интереслентерместчӗҫ, вӑл пӗтӗмӗшнех турра пӗтерсе хурас, духовенствӑра мӑшкӑллас ӗҫе ярӑнатчӗ, пуринчен ытла вӑл монахсене кураймастчӗ.
Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.
«Ман ятпа тата мӗнпур запорожецсен ячӗпе епископа ҫапла калӑр» тенӗ ҫав монахсене кошевой: «вӑл нимӗн те ан хӑратӑр: халлӗхе козаксем вут чӗртсе чӗлӗм ҫеҫ тивретеҫҫӗ-ха».
V // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.
Ӗлӗк ҫав йывӑҫсене пӑхса ӳстернӗ шурӑ тумтирлӗ монахсене ҫӗре пытарса тахҫанах маннӑ ӗнтӗ, анчах илемлӗ чечексем, вӗсене халӗ эмелсем валли никам пухман пулсан та, ҫуллахи каҫсенче ҫаплах ырӑ шӑршӑ сарса лараҫҫӗ.
I // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.
Ун хыҫҫӑн та турӑ ҫылӑхӑмсене каҫармасан, хама мӑй таран ҫӗр айне чавса лартма хушӑп е чул стена ӑшне шӑтӑк туса хама хупласа ларттарӑп; апат та ҫимӗп, шыв та ӗҫмӗп, вилетӗп; мӗнпур пурлӑхӑма монахсене парса пӗтерӗп: хӗрӗх кун та хӗрӗх ҫӗр мана асӑнса кӗлтуччӑр».
VI // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.
Ывӑлӗсем ман, вӗсем, иккӗн-ха, — терӗ вӑл монахсене: — пӗри ҫак, тепри Василий, посадра пурӑнаканни.Их у меня, сынов-то, двое, — обратилась она к монахам, — этот, да еще Василий, что в посаде.
Арманта // Василий Алагер. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 34–45 стр.
— Сывлӑх пултӑр сире, батюшкӑсем! — терӗ вӑл селӗпрех сасӑпа, монахсене пуҫ тайса.— Здравствуйте, батюшки! — зашепелявила она, низко кланяясь монахам.
Арманта // Василий Алагер. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 34–45 стр.
Пулӑ ҫинчен калаҫса пӗтерсен, вӑл хӑйӗн миххисене аса илчӗ, икӗ михӗ пулнӑ имӗш ун, вӗсене тахҫан монахсем «йӑкӑртса» кайнӑ пулать, ҫавӑнпа вӑл ҫухалнӑ михӗсем пирки харкашма пуҫларӗ, унтан тата, Евсей ӳсӗр иккенне, вӑл ӗҫсӗрех ларнине асӑрхаса, монахсене пӑрахрӗ те работникӗсене тапӑнчӗ, чи ирсӗр сӑмахсене суйласа илсе, сывлӑша янтратсах ятлаҫма пуҫларӗ.
Арманта // Василий Алагер. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 34–45 стр.
— Эсир монахсене хӗнеме хатӗрленнӗ пирки калас пулсан, вӑл ӗнтӗ сирӗн ирӗк.— А что вы собираетесь бить монахов, так это как вам угодно.
Арманта // Василий Алагер. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 34–45 стр.
- 1