Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

манан (тĕпĕ: ман) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫитменнине та та манан юрӑхлӑ тумтир те ҫук.

К тому же у меня не было приличного платья.

Иккӗмӗш сыпӑк // Урхи Наумӗ, Куҫма Чулкаҫ. Свифт, Даниэль. Лемюэль Гулливер ҫулҫӳренисем; вырӑсларан Н. Урхипе К. Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 368 с.

Хамшӑн хаклӑ тӑван ҫӗршыва, унӑн аслӑлӑхне, хӑватне тата пысӑк ҫитӗнӗвӗсене тивӗҫлӗ сӑмахсемпе асла хурса мухтамашкӑн манан Демосфенӑн пек е Цицеронӑн пек илемлӗ чӗлхе пулинччӗ, тесе тем пек ӗмӗтлентӗм.

О, как страстно желал я обладать тогда красноречием Демосфена или Цицерона, чтобы прославить дорогое мне Отечество в словах, достойных его величия, мощи и преуспеяния!

Улттӑмӗш сыпӑк // Урхи Наумӗ, Куҫма Чулкаҫ. Свифт, Даниэль. Лемюэль Гулливер ҫулҫӳренисем; вырӑсларан Н. Урхипе К. Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 368 с.

— Ҫук, манан каймалла, — терӗм эпӗ ӑна хирӗҫ.

— Нет, — отвечал я, — мне пора.

Бурмистр // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 113–127 с.

Акӑ манан икӗ ывӑл, иккӗшӗ те ҫамрӑк ҫынсем.

Вот у меня два сына, оба молодые люди.

III // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

— Кӗмеллеччӗ манан сирӗн пата…

 — Просто надо было зайти…

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

— Ну мӗнех вара, — терӗ вӑл, — манан юлташа, штурмаи Биллине те капитан тесе чӗнме юрать.

— Ну что ж, — сказал он, — моего товарища, штурмана Билли, тоже можно называть капитаном.

II сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.

— «Манан хаклӑ анне, арӑм, ывӑлӑмпа хӗрӗм…» — тепӗр хут сасӑпа вуласа тухрӗ Таня.

— «Дорогие мои мать, жена, сын и дочка…»— вслух повторила Таня.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Гавриил Байдеряков. Тайц Я.М. Тупни: повесть. Вырӑсларан Г. Байдеряков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 88 с.

— Вӑл Алексей Кузьмич еннелле ҫаврӑнчӗ те: — Алексей Кузьмич, — терӗ, — акӑ… манан кӗреҫе… тен, кама та пулсан кирлӗ пулать.

 — Он обернулся к Алексею Кузьмичу: — Алексей Кузьмич, вот мой заступ… может, кому пригодится.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Гавриил Байдеряков. Тайц Я.М. Тупни: повесть. Вырӑсларан Г. Байдеряков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 88 с.

Манан сире хамӑн патӑмра курас килетчӗ — ҫав кӑна… — каланӑ хӗрарӑм айӑплӑ сасӑпа.

— Мне только хотелось видеть вас около себя… — сказала женщина просто и виноватым голосом.

VI // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Анчах тепӗр вунӑ кун иртсен эпир кунтах пулӑпӑр тесе кам каларӗ сана, манан савнӑ Арторикс?

Но кто тебе сказал, мой милый Арторикс, что через десять дней мы будем еще здесь?

XXII сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

— Эсӗ ятлаҫнине манан мӗншӗн татах итлес-ха?

— Слушать еще ругань, еще оскорбления?

XVIII сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Ку манан плана кӗмест…

Это не входит в мои планы…

XVI сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Манан та ҫавӑнта пулас килет, терӗм эпӗ.

Я сказал, что тоже хочу поливать.

Тата мӗнле саспаллисем вӗрентӗм // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Манан та питӗ тӗкес килчӗ, анчах асанне пычӗ те: ҫитет, терӗ.

Мне очень хотелось, чтоб и я тоже толкал, а бабушка сказала, что довольно.

Сӗрекене шывран кӑларни // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

— Акӑ манан епле вӗҫет! — теҫҫӗ хӑшӗ-пӗрисем.

Мальчики говорили: — А моя вон как!

Эпир кайӑксем туни // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

— Ой, татко, чее те-ҫке эсӗ манӑн, маттур та-ҫке эсӗ манан!

— Ох, татко, ты ж у меня и хитрый, ты ж у меня и молодец!

Утрав ҫинче // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Манан — хамӑн чун!

У меня своя душа!

XX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Ҫав тултан тӗртнисемпе вӑранса кайнӑ ирӗксӗрле савӑнӑҫ мана ҫӳҫентеретчӗ, эпӗ вара, хама хам манса каяс пекех хӗрӳленсе ҫитнӗскер, сасартӑк хам пуҫа килнӗ фантазисене каласа, выляса кӑтартма пуҫлаттӑм, — манан ҫынсене пит те ирӗклӗн те ҫӑмӑллӑн, чӑн-чӑн савӑнӑҫпа савӑнтарас килетчӗ ҫав!

Это натужное веселье, разбуженное толчками извне, раздражало меня, и, до самозабвения возбужденный, я начинал рассказывать и разыгрывать внезапно создавшиеся фантазии, — уж очень хотелось мне вызвать истинную, свободную и легкую радость в людях!

XIV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Тӗлӗнмелле, тепӗр тесен — шухӑшларӑм эпӗ, — юрататӑп пулин те, пач манса кайнӑ-ҫке ҫавӑн ҫинчен; манан ҫав хӗр ҫинчен шухӑшлас пулать».

«Однако странно, — подумал я, — что я влюблен и вовсе забыл об этом; надо думать об ней».

XXVIII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Киле таврӑнсан, манан кӑкӑр хӗртме тытӑнчӗ; анчах эпӗ ҫакна ним вырӑнне те хумасӑр, туянса килнӗ япаласене пӑхма пикентӗм, картина мана ҫав тери килӗшмерӗ, ҫавӑнпа эпӗ ӑна, Володя пек рамка ӑшне лартса, хам пӳлӗме ҫакмарӑм, никам курмалла мар ҫӗре — кӗпе-йӗм шкапӗ хыҫне тӗплӗн пытарса хутӑм.

Приехав домой, я почувствовал маленькую изжогу; но, не обратив на нее никакого внимания, занялся рассматриванием покупок, из которых картина так мне не понравилась, что я не только не обделал ее в рамку и не повесил в своей комнате, как Володя, но даже тщательно спрятал ее за комод, где никто не мог ее видеть.

XIII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней