Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

кӗрекенскер (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пӗр енчен тӑлӑп тӑхӑннӑ Ҫимун, ун патне пурӗ те иккӗмӗш хут кӗрекенскер, тепре Ҫӗпритунӗ килсе тухни тӑнран ячӗ ӑна.

Помоги переводом

Ял тавра кашкӑрсем ҫӳреҫҫӗ // Алексей Афанасьев. А. А. Афанасьев. Юманлӑх ҫулҫӑ тӑкмарӗ: роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 288 с.

Халӗ вӑл хӑй куракан мӗн пур япала-пулӑмран туллин татӑлнине нихӑҫанхинчен те хытӑрах туять; хутран-ситрен, шухӑша пуҫӗпех путнӑскер тата упӑте сассипе е сарлака ҫунатлӑ ҫерҫи чӑштӑртатӑвӗпе тӑна кӗрекенскер, Горн пуҫне тунсӑхлӑ кӑсӑклӑхпа ҫӗклет те — урӑх планета ҫине лекнӗн ахаль-махаль япаласенех тинкерет: акӑ чул муклашки, йывӑҫ татки, шывпа тулнӑ ланкашка.

Теперь, как никогда, чувствовал он полную свою оторванность от всего видимого; иногда, погруженный в думы и резко пробужденный к сознанию голосом обезьяны или шорохом пробежавшей лирохвостки, Горн подымал голову с тоскливым любопытством, — как попавший на другую планету, — рассматривая самые обыкновенные предметы: камень, кусок дерева, яму, наполненную водой.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Рене, тӗрмене сайра хутра ҫеҫ кӗрекенскер, ҫӗрле нихӑҫан та килекен марччӗ, — ҫавӑнпах хурал салтакӗ кӑштах аптӑраса тӗлӗнчӗ.

Рене, изредка посещая тюрьму, никогда не приходила ночью, и поэтому часовой удивился.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 23–48 с.

Кӗҫ-вӗҫ пуҫланас савӑнӑҫа кӗтсе, ҫенӗкренех ихиклетсе кӗрекенскер, кӑмака хыҫӗнчен кӑнтарса таракан револьвера курсан, милиционер ҫӑварне карнӑ халлӗнех хытса кайрӗ, никам хушмасӑрах аллине ҫӗклерӗ.

Помоги переводом

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

1996 ҫулхи пуш уйӑхӗн 6-мӗшӗнче Изосим Башкиров милици лейтенанчӗ, Чӑваш СОБРӗн пӗрлештернӗ отрячӗн йышне кӗрекенскер, засадӑна лекнӗ Липецкпа Чулхулари хӗсметҫӗсене пулӑшас тесе Грозный хулин «Минутка» лапамне тухса кайнӑ.

6 марта 1996 года лейтенант милиции Изосим Башкиров в составе сводного отряда чувашского СОБР выехал в район площади «Минутка» г. Грозного на помощь попавшим в засаду коллегам из Липецка и Нижнего Новгорода.

Изосим Башкирова халалланӑ бокс ӑмӑртӑвӗ иртнӗ // Аҫтахар Плотников. https://chuvash.org/news/31270.html

Ман умра Иконин, ҫирӗм пилӗк ҫулалли ҫӳлӗ ҫамрӑк ҫын, виҫҫӗмӗш ушкӑна, ваттисен шутне кӗрекенскер, пырать.

Впереди меня шел Иконин, высокий молодой человек лет двадцати пяти, принадлежавший к третьему роду, старых.

X сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Вӑл манпа юнашар шлемне хывса ларнӑ та ним чӗнмесӗр пырать, унӑн вӗҫеве каяс умӗн ҫунӑ ҫӳҫӗ, хурӑн ҫырли шӑрши кӗрекенскер, сапаланса кайнӑ.

Она молча сидела рядом со мной, сняв шлем, и волосы ее, вымытые перед полетом, рассыпались, издавая запах земляники.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

— Эсӗ кам вара, хута кӗрекенскер? — ыйтрӗ пӑшӑлтатса Кондратьев та.

— А ты кто будешь, что так за него заступаешься? — тоже тихо спросил Кондратьев.

XXXIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Мамочкин сержант, курпунтарах, ырханкка тата час чӗрре кӗрекенскер, йӗкӗлтесе кулкаласа илнӗ:

Сержант Мамочкин, сутулый, худой, нервный, насмешливо пробормотал:

Пӗрремӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Йӗнӗ чухнехи пек хурлӑхлӑн та тӑстарса хуллен юрлани, хӑлхана аран-аран кӗрекенскер, е сылтӑмран, е сулахайран, е ҫӳлтен, е ҫӗр айӗнчен илтӗнет, ҫеҫенхир ҫийӗн куҫа курӑнман асамлӑ сывлӑш вӗҫсе ҫӳресе юрлать тейӗн.

Песня тихая, тягучая и заунывная, похожая на плач и едва уловимая слухом, слышалась то справа, то слева, то сверху, то из-под земли, точно над степью носился невидимый дух и пел.

II // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Вулли йӗкӗр ывӑҫа кӗрекенскер.

Помоги переводом

Нимрен нимӗр турӑмӑр... // Элиза ВАЛАНС. Тантӑш, 2015.07.23, 30 (4444)№

Страницы:
  • 1

Сайт:

 

Статистика

...подробней