Поиск

Шырав ĕçĕ:

кӑшӑлӗ (тĕпĕ: кӑшӑл) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Ҫурт чечек кӑшӑлӗ ӑшӗнчи пек.
В хате было, как в венке.

III // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

— Санӑн тата ҫак чечексенчен, хӗрупраҫсем пек, пуҫ кӑшӑлӗ тӑвасчӗ, — кулаҫҫӗ боецсем.
— Ты начал бы еще, как дивчина, венок плести из этих цветков, — смеялись бойцы.

XI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Ункӑн кӑшӑлӗ тӑвӑрланнӑҫемӗн тӑвӑрланнӑ.
Кольцо суживалось.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Хӗрача, аллине симӗс пуҫ кӑшӑлӗ тытса, тупӑк патне чупса пычӗ.
Она бегом несла к гробу зеленый венок.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Зеб вилӗ ҫын пуҫӗнчен шлепкине хывса илме хӑтланнӑ, анчах вӑл тем пекех хывма хӑтлансан та, ҫавна тума пултарайман: пуҫӗ ҫав тери шыҫса кайнӑ, шлепке кӑшӑлӗ хӗррипе ҫыхса хунӑ хӑю татӑлса каяс пекех туйӑннӑ.
Зеб попробовал снять шляпу с головы мертвеца, но, несмотря на все усилия, ему это не удалось сделать: голова так распухла, что лента, повязанная по ободку шляпы, готова была лопнуть.

LХХХII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

— Ҫӗнтерӳҫӗсене лавр кӑшӑлӗ парнеленӗ.
— Победитель награждался лавровым венком.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Аппӑшӗн питҫӑмартийӗсем вӗри те йӗпе пулнӑ, кӑкри ҫинче темӗн чухлӗ тенкӗ чӑнкӑртатнӑ, венчете тӑнӑ чух тӑхӑнтаракан пуҫ кӑшӑлӗ ҫинчен тӗрлӗ тӗслӗ чечеклӗ-чечеклӗ хӑюсем усӑнса тӑнӑ…
Тогда у сестры были горячие мокрые щеки, на груди звенело много бус, с подвенечного венка спускались цветные ленты…

13 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Валька Степанова постра тӑнӑ чухне чечек кӑшӑлӗ тӑвать!
Валька Степанова на посту венок плетет.

11 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Пуҫ кӑшӑлӗ ҫумне траур (хура) ленти ҫирӗплетеҫҫӗ, ун ҫине вӑл камран иккенне, кама панине ҫыраҫҫӗ.
К венку прикрепляется траурная лента, на которой написано, кому и от кого венок.

Вилӗм, пытару тата асӑну // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Чечексене чӳлмекӗпех е касса, букетсем е пуҫ кӑшӑлӗ туса — мӗнле май пур, ҫапла илсе каяҫҫӗ.
Цветы покойному приносят в горшке и срезанные, букеты и венки — в зависимости от желания и возможностей.

Вӗсене пӗчӗк вазӑсем ҫине лартма е сӗтел варрине пуҫ кӑшӑлӗ евӗр ҫаврака туса хума юрать.
Их можно расставить в низких вазах или разложить в центре стола в виде венка.

Апат лартнӑ сӗтел // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Лешӗн карттус кӑшӑлӗ лӗнчӗрех хутланса ҫӗмӗрӗлчӗ.
Картуз же превратился в жалкий блин.

XV. Ухмаха ури канӑҫ памасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Колхоз ҫамрӑкӗсем вӗсене укӑлча патӗнче кӗтсе илчӗҫ; Бабенчиков сӑмах тухса каларӗ тата артистсемпе пӗрле килнӗ украинла костюм, пуҫне чечек кӑшӑлӗ тӑхӑннӑ самӑр хӗрарӑма чечек сыххи пырса пачӗ.
Колхозная молодежь встретила их у околицы села; Бабенчиков сказал речь и преподнес букет цветов высокой, дородной женщине в украинском костюме, с венком на голове.

5 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

Ҫак ача-пӑча ӗҫӗ Тухтара йӑлӑхтарсах ҫитернӗччӗ, хӗрсене пула кӑна вӑл, ытахальтен тенӗ пек, пуҫ кӑшӑлӗ ҫыхса аппаланчӗ.
Тухтару эти детские забавы, признаться, уже надоели, и он терпел все это лишь из уважения к девушкам.

Х. Чӗре сасси // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пуҫ кӑшӑлӗ ҫыхма тытӑнчӗҫ.
Так стали сплетать венки.

— Чимӗр-ха, атьӑр, ҫакӑнта ларса, пуҫ кӑшӑлӗ ҫыхар.
— А давайте вот здесь присядем и венки сплетем?

— Ай, пуҫ кӑшӑлӗ тетӗн!
— Ай, скажешь, венка!

— Ҫапах пире пӗрре те пуҫ кӑшӑлӗ ҫыхса параймарӑн-ха.
— А нам все-таки не сплел ни одного венка.

Акӑ ҫамрӑксен пӗр кӑшӑлӗ пӗр еннелле ҫаврӑнать, тепри ӑна хирӗҫ, виҫҫӗмӗшӗ каллех пӗрремӗш пек ҫаврӑнса иртет те, ушкӑн вара юханшыв хумӗ ҫинче хӗвел ташланӑн туйӑнать.
Вот один круг парней и девушек движется в одну сторону, а второй — ему навстречу, третий опять в ногу с первым, и кажется, будто солнце играет на речных волнах.

IX. Ятлӑ ҫынсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ӑна хӑма ҫумне ҫыхрӗҫ; илемлӗ те мӑнаҫлӑ пуҫне мӑшкӑл кӑшӑлӗ ӑшне чикрӗҫ.
Потом его положили на доску, прекрасную и гордую голову охватил отвратительный ошейник.

VI. Хӗвел тухса саралнӑ вӑхӑтра // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Страницы:

Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Сайт:

Статистика