Поиск

Шырав ĕçĕ:

курӑнаҫҫӗ (тĕпĕ: курӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Унӑн хулӑн хуппи витӗр вӑррисем курӑнаҫҫӗ.
Мутные косточки виднелись сквозь толстую кожу.

V. Таркӑн // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫырла сапакӗсем уншӑн питӗ ҫӑмӑл курӑнаҫҫӗ.
Виноградные кисти открывались ему сразу.

Илемлӗ те шӗвӗр ҫулҫӑсен шӑнӑрӗсем паллӑнах курӑнаҫҫӗ, вӗсем ҫинче йӑмӑх симӗс ешӗл-сенкер пӑнчисем йӑлтӑртатаҫҫӗ.
Остро вырезанные листья, покрытые рельефным узором извилистых жил, искрились в бирюзовых пятнах купороса.

Ҫук пек, тупаймастӑп пек туйӑнчӗ мана — пур ҫуртсенче тенӗ пек, пӗтӗмпех чӳрече куҫӗсем ҫӗмӗрӗлсе пӗтнӗ те, шӑпланнӑ ҫуртсем куҫӗсене салхуллӑн хупса тӑнӑ пек курӑнаҫҫӗ.
Мне казалось, что нет, не найду — если почти во всех домах были выбиты стёкла и дома стояли молчаливые, как бы с печально опущенными глазами.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Симакова итлесе — ҫавӑн пек хушаматлӑччӗ ман кӳршӗм — эпӗ чӳрече витӗр курӑнакан кӗрхи ҫеҫенхире, унти шурӑ тӑмпа сӗрнӗ ҫуртсене пӑхса пыраттӑм, чугун ҫул будкисем патӗнчи пахчасенче хӗвалҫаврӑнӑш пуҫӗсем йывӑр турилкке пек курӑнаҫҫӗ.
когда, слушая Симакова — так звали моего соседа, — я смотрел на медленно проходящую за окнами осеннюю степь, на белые мазанки, на тяжёлые тарелки подсолнухов в огородах у железнодорожных будок.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Халӗ акӑ Иван Павлыч ватӑла пуҫлани те курӑнчӗ, унӑн ҫӳлӗ ҫамки картлана-картлана кӗнӗ, питҫӑмартисенче ватӑ сӑн кӗртекен пӗр тикӗс мар хӗрелчӗксем курӑнаҫҫӗ.
Теперь стало видно, как постарел Иван Павлыч, как покрылся морщинами его высокий лоб и на щеках появилась неровная, старческая краснота.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫӳлӗ сӑрт ҫинче ял масарӗ выртать, тӑр уяр кун унӑн хӗресӗсемпе пилӗк юплӑ ҫӑлтӑрсем курӑнаҫҫӗ.
Сельское кладбище раскинулось на высоких холмах; в ясный день издалека видны его кресты и пятиконечные звёзды.

Ҫӑварӗ чӗтреме тытӑнать унӑн, ачасенни пек вӗтӗ шӑлӗсем курӑнаҫҫӗ — тӗлӗнмелле, ӗлӗк асӑрхаман-ши вара эпӗ унӑн сивчӗ те вӗтӗ шӑлӗсене.
У него начинает дрожать рот; маленькие, точно детские, зубы открываются, — странно, прежде никогда я не замечала, какие у него острые, маленькие зубы.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Яр уҫӑ алӑкӗсем урлӑ боецсем курӑнаҫҫӗ, шутсӑр нумай — пинӗ-пинӗпе.
Сквозь раскрытые двери теплушек видны были бойцы, сотни, а может быть, тысячи.

15 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Станцине лак тулнӑ ытти составсен хушшинче метрон илемлӗ вагонӗсем, сарӑ та ешӗл симӗс тӗслӗскерсем, кунта вырӑнсӑр, анчах чаплӑн курӑнаҫҫӗ.
Нарядные, кремовые и ярко-зеленые, вагончики выглядели очень странно и слишком щегольски среди товарных составов, забивших станцию.

15 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Вокзалсем татӑк шӑнӑрлӑн курӑнаҫҫӗ, тӑван ҫӗршывӑн анлӑхӗпе сӗткенленсе тӑракан вӗсен пурнӑҫ тымарӗсене касса янӑ пек.
Вокзалы выглядели так, словно им подсекли жилы, обрубили корни, по которым их питали жизнью пространства нашей Родины.

13 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Аялта речӗ-речӗпе вуллисене шурӑпа сӑрланӑ лутра улма йывӑҫҫисем курӑнаҫҫӗ.
под которым правильными рядами стоят низкие яблони, обмазанные чем-то белым!

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ботанически садри вӗренесем хӗп-хӗрлӗн курӑнаҫҫӗ.
Как красны клёны в Ботаническом саду!

Юлнӑ пек пайӗн этажӗсем, лаштӑрах кайнӑ пӳлӗмсем хӑйсен вистенсе тӑракан тӗрлӗ тӗслӗ шпалерӗсемпе ҫаплипех курӑнаҫҫӗ.
На оставшейся части видны были этажи, разноцветные обои вскрытых комнат.

12 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ҫуртсем, урамсем, мӗн пур япала, сӑрлӑ кӗленче витӗр курӑннӑ пек, саррӑн-симӗссӗн курӑнаҫҫӗ.
Стали ясно видны дома, улицы, и все было оранжево-зеленым, словно виделось через цветное стекло.

9 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Кунта трамвайсем, автомобильсем пӗчӗкҫеҫ курӑнаҫҫӗ.
Трамваи, автомобили внизу были страшно маленькими.

9 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Хӑй те вӑл тӑрлавсӑр, ҫавӑнпа пӗрлех кӑткӑс ҫын та — ҫавсем унӑн ачалла тӑраткаланса тӑракан хӑлхаллӑ питкуҫне пӑхсанах курӑнаҫҫӗ.
В нём самом было что-то тупое и одновременно сложное — в этой важности и в самом застывшем лице с детскими, оттопыренными ушами.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл кино юратмастӑп, тет, мӗншӗн тесен ҫынсем унта темле вилӗ пек шурӑхнӑн курӑнаҫҫӗ имӗш, ҫапла калаҫнӑ хушӑра старик каллех хӑйӗн пенсийӗ пирки асӑнтарчӗ.
Она сказала, что не любит кино за то, что в кино все люди «какие-то мертвенно-бледные», но в это время старик опять влез со своей пенсией.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпир подвалти чӳречеллӗ пӗчӗк пӳлӗмре ларатпӑр, чӳрече витӗр шӑпӑр та урасем анчах курӑнаҫҫӗ: ахӑрнех унта килкартишне тасатакан ҫын тӑратчӗ пулмалла.
Мы сидели в маленькой комнате с подвальным окном, в котором всё время была видна метла и ноги: наверно, стоял дворник.

Вӗсем шухӑша кайнӑ пек курӑнаҫҫӗ.
У них были серьёзные лица.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницы:

Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Сайт:

Статистика