Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

курайманлӑхпа (тĕпĕ: курайманлӑх) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ун сывлӑшӗ пӳлӗнсе килчӗ, вӑл Аникей ҫине пуҫне каҫӑртса, ют ҫын ҫине пӑхнӑ пек, ӑнланмалла мар курайманлӑхпа пӑхрӗ.

Она задыхалась, вскинув голову, смотрела на него, как на чужого, с непонятной ненавистью.

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Кама ҫунтараҫҫӗ-ха, сволӑчсем! — илтнӗ Костя курайманлӑхпа тулнӑ мӑн сасса.

— И кого жгут, сволочи! — услышал Костя густой, полный затаенной ненависти голос.

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

«Ах, выртасчӗ те хутшӑнас марччӗ кирлӗ мар ҫӗре, ватӑ гуманист! — шухӑшларӗ Коробин сасартӑк хыпса илнӗ курайманлӑхпа.

«Лежал бы лучше и не ввязывался не в свое дело, старый гуманист! — с вспыхнувшей вдруг неприязнью подумал Коробин.

15 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл Саввушкӑ патнех пырса тӑчӗ, ун питне янахран тытса ҫӗклерӗ те каялла чакрӗ: мӗскӗннӗн, хӑраса ӳкнӗ пек пӑхас вырӑнне конюх куҫӗсем пытарса тӑма ҫук курайманлӑхпа ялкӑшаҫҫӗ.

Он подошел вплотную к Саввушке, поднял его лицо за подбородок и отпрянул: вместо жалкой растерянности глаза конюха горели нескрываемой ненавистью.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Епле путсӗр те сӗмсӗр пулса кайнӑ эсӗ, Аникей! — терӗ вӑл юлашкинчен, ун ҫине пытарайми курайманлӑхпа тулнӑ куҫӗсене ҫӗклесе.

— Каким ты, Аникей, стал поганым и подлым! — наконец тихо сказала она и подняла на него полные нескрываемого презрения глаза.

11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Пӗртен-пӗр сарлака питлӗ хӗрлӗармеец ҫеҫ улан ӑшчиккине курайманлӑхпа тӑвӑнтарчӗ.

Враждебность возбуждал в нем один скуластый.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пиччӗшӗ ҫине темле ӑнланмалла мар курайманлӑхпа тӑвӑнса пӑхакан пулнӑччӗ Григорий.

Неосознанная враждебность к брату, ужалила было Григория.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Куратӑп… — тутине чалӑштарса кулса илчӗ Подтелков, Григорин шурса кайнӑ пичӗ ҫине сасартӑк тӑвӑнса килнӗ курайманлӑхпа пӑхса.

— Вижу… — вкось улыбнулся Подтелков, с вспыхнувшей ненавистью глядя на побелевшее лицо Григория.

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

«Ирӗксӗр ҫӗртен тарса каякан ҫак пилӗк пин ҫынтан кашнийӗ халь, ман пекех, курайманлӑхпа чӑтма ҫук вӗчӗрхенӳ кӑварне чӗринче ҫӗклесе пырать.

«Такой вот, как у меня, заряд ненависти и беспредельной злобы несет сейчас каждый из этих пяти тысяч, подвергнутых остракизму.

XVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫак курайманлӑхпа кӑпӑкланса вӗрекен, вӑрҫӑ-хирӗҫӳллӗ тата ӑнланмалла мар пӗтӗм ҫут тӗнче енне ун тӳртӗн ҫаврӑнса тӑрасси килчӗ.

Хотелось отвернуться от всего бурлившего ненавистью, враждебного и непонятного мира.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ӑстайлӑ Никитич лаша кӳлсе пӗтерчӗ те, Григорий ҫине курайманлӑхпа чалӑшса пӑхса, кивӗ хӑла рысака крыльца патне ҫавӑтса пырса тӑратрӗ.

Степенный Никитич кончил запряжку и, неприязненно косясь на Григория, подвел к крыльцу старого серого рысака.

24 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Стаканран кӑларма тытӑннӑ та урайне ӳкернӗ, — шеллесе калас вырӑнне курайманлӑхпа ответлерӗ Косых.

Начал из стакана вынать и кокнул его об пол, — скорее с злорадством, чем с сожалением, ответил Косых.

23 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вӑл тӑвӑл пек курайманлӑхпа пӑхать Наталья куҫӗнчен, аллисене ним йӗркесӗр сулкаласа, татти-сыпписӗр вӗчӗрхенӳллӗ сӑмахсем сапать:

Она с бурной ненавистью глядела в глаза Натальи и, беспорядочно взмахивая руками, сыпала перекипевший шлак слов:

19 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Хаяр курайманлӑхпа хӗрӳ юрату ҫивӗтленсе ларчӗҫ ун чунӗнче.

И плелась в душе ненависть с великой любовью.

20 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Анчах хамӑр курайманлӑхпа пирӗн вырӑнлӑ усӑ курмалла: ӑҫта ирӗк памалла, ӑҫта чарса тӑмалла…

Но и нашей ненавистью мы должны пользоваться разумно: где дать ей волю, где и сдержать ее немного…

XXII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ҫав курайманлӑхпа куна, ҫӗре ирттеретпӗр!

Живем ненавистью день и ночь!

XXII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Гуревич хӑй вара кунӗ-кунӗпе траншея тӑрӑх ҫӳресе, пӗр таттисӗр курайманлӑхпа ҫунса, нимӗҫсене сӑнанӑ тата яланах Травкина питех те хаклӑ сведенисем панӑ.

Гуревич целыми днями слонялся по траншее, неотступно, с постоянством ненависти, наблюдая за немцами, и всегда снабжал Травкина ценнейшими данными.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Вӑл лайӑх ӑнланчӗ: Марийкӑн пӗтӗм кӗлетки, шывпа кӳпченӗ губка пекех, курайманлӑхпа тулса тӑрать…

Он хорошо понял: все тело Марийки наполнено ненавистью, как губка смоченная водой.

VII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Вӑл куҫӗсене аллаппипе хупларӗ те алӑк патӗнче Соня тӑнине, унӑн мӑнаҫлӑн ҫӗкленнӗ пуҫне, унӑн куҫҫулӗ, анчах хурлӑхпа, курайманлӑхпа тулнӑ куҫӗсене курчӗ.

Он закрыл ладонями глаза и видел в дверях Соню, ее гордо поднятую голову, ее взгляд со слезами, полный тоски и ненависти.

II // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Пӗр телейлӗскерӗ — ку пилӗк ҫулта пӗрре пулать — академие вӗренме кӗрет, ӑна вара ҫисе ярасла курайманлӑхпа ӑсатаҫҫӗ.

Один счастливец — и это раз в пять лет — поступает в академию, его провожают с ненавистью.

XXI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней