Поиск
Шырав ĕçĕ:
Куҫӑмсемпе эпӗ комендантша виллине шырарӑм.
Тӑххӑрмӗш сыпӑк. Уйӑрӑлни // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940
Каҫар мана, эпӗ сана мӗнпе те пулин кӳрентернӗ пулсан! — терӗ йӗрсе комендантша.Отпусти мне, коли в чем я тебе досадила! — сказала, заплакав, комендантша.
Ҫиччӗмӗш сыпӑк. Тапӑну // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940
— Ну, мӗн? — терӗ комендантша.
Ҫиччӗмӗш сыпӑк. Тапӑну // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940
— Юрӗ, — терӗ комендантша, — ҫапла пултӑр, Машӑна ӑсатӑпӑр.— Добро, — сказала комендантша, — так и быть, отправим Машу.
Улттӑмӗш сыпӑк. Пугачевщина // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940
— Ан та калаҫӑр вырӑнсӑр! — терӗ комендантша.
Улттӑмӗш сыпӑк. Пугачевщина // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940
— Авӑ епле вӑл, мошенник! — тесе кӑшкӑрса илчӗ комендантша.
Улттӑмӗш сыпӑк. Пугачевщина // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940
— Ҫитӗ сана, Иван Кузмич, суйма, — пӳлсе лартнӑ ӑна комендантша, — эсӗ, канашлу пухса, мансӑр пуҫнех Емельян Пугачев ҫинчен калаҫасшӑн пулмалла та, ҫук, улталаймӑн!
Улттӑмӗш сыпӑк. Пугачевщина // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940
— Мӗнле ҫын вара вӑл Пугачев? — тесе ыйтнӑ комендантша.
Улттӑмӗш сыпӑк. Пугачевщина // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940
Епле вара Иван Кузмич ҫавнашкал вӗтӗр-шакӑр ӗҫсене манран пытартӑр?» — тесе шухӑшланӑ комендантша.Но неужто Иван Кузмич стал бы от меня таить такие пустяки?» — думала комендантша.
Улттӑмӗш сыпӑк. Пугачевщина // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940
Мӗншӗн вара мӗскӗн хӗр эпир таврӑничченех чӑланта ларнӑ? — тесе ыйтнӑ комендантша.— За что бедная девка просидела в чулане, пока мы не воротились? — спросила комендантша.
Улттӑмӗш сыпӑк. Пугачевщина // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940
Комендантша лӑпланчӗ те иксӗмӗре пӗр-пӗрне чуптутарчӗ.Комендантша успокоилась и заставила нас друг друга поцеловать.
Тӑваттӑмӗш сыпӑк. Пӗрне-пӗри // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940
— Ах, батюшки мой! — ҫаптара пуҫларӗ хирӗҫ комендантша, — упӑшкипе арӑмӗ пӗр чун, пӗр ӳт мар-и мӗн?— Ах! мой батюшка! — возразила комендантша, — да разве муж и жена не един дух и едина плоть?
Тӑваттӑмӗш сыпӑк. Пӗрне-пӗри // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940
Эпӗ илтсех юлаймарӑм, — терӗ кӗтесре картпа юмӑҫ ярса ларакан комендантша.— Я не вслушалась, — сказала комендантша, которая в углу гадала в карты.
Тӑваттӑмӗш сыпӑк. Пӗрне-пӗри // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940
Вӑл аллине йӗп тытнӑ та, комендантша хушнипеле, хӗлле валли типӗтнӗ кӑмпана ҫип ҫине тирет-мӗн.Застал его с иголкою в руках: по препоручению комендантши он нанизывал грибы для сушенья на зиму.
Тӑваттӑмӗш сыпӑк. Пӗрне-пӗри // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940
«Мӗн ҫавӑ Иван Кузмичӑм паян вӗрентсех кайрӗ вара!» — терӗ те комендантша, Палашкӑна чӗнсе илчӗ.«Что это мой Иван Кузмич сегодня так заучился! — сказала комендантша, позвала Палашку.
Виҫҫӗмӗш сыпӑк. Крепость // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940
- 1