Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

капитана (тĕпĕ: капитан) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Капитана кура, хӑнасем те сӑхсӑхма пуҫланӑ, вӗсен картусӗсемпе цилиндрӗсем, хура кайӑксен ушкӑнӗ пек, сывлӑшра вӗлтлесе илнӗ.

Гости, следуя примеру капитана, тоже стали креститься, их картузы и цилиндры мелькнули в воздухе, как стая черных птиц.

XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Унтан вӑл телейлӗ питне, хулӑн та хӗрлӗскерне, ҫӳлелле ҫӗклесе, шилӗкри рупор патӗнче хатӗр тӑракан капитана: — Хускат, Петруха! — тесе кӑшкӑрнӑ.

И, подняв кверху свое толстое и красное счастливое лицо, он крикнул капитану, уже стоявшему на мостике у рупора: — Отваливай, Петруха!

XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Фоман тискеррӗн ҫиҫсе илнӗ куҫӗсем, урмӑшса кайнӑ сан-пичӗ капитана ӗнентерӳллӗн ырӑ шухӑш панӑ: кун пек чух пӑрӑннинчен ырри нимӗн те пулас ҫук, — вӑл вара хӑвӑрттӑн хуҫи патӗнчен пӑрӑнса кайнӑ.

Дико сверкнувшие глаза Фомы, его искаженное лицо внушили капитану благую мысль уйти от хозяина, и он быстро ушел.

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Витя амӑшне: — Капитана кайса калас пуль, — терӗ асанне.

Бабушка сказала Витиной маме, что надо пойти и сказать капитану.

Витя пӳскене шыва пӑрахни // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Асаннене пусма еннелле туртрӑм, мӗншӗн тесен капитана курас килмерӗ ман.

И потянул бабушку, где лесенка, потому что не хотел капитана.

Пӑрахут мӗнле ишет // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Маруся, аллисене ҫурӑм хыҫне тытса, капитана пуҫ таять.

Маруся раскланивается, заложив руки за спину.

Маруся вӗренме тытӑнать // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

— Володя пичче! — кӑшкӑрса ярать Маруся хаваслӑн, унтан капитана алӑ пама тӑрать.

— Дядя Володя! — кричит Маруся радостно и протягивает капитану руку.

Маруся вӗренме тытӑнать // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Капитана ӑҫта шыраса тупма пултарӑп-ши эпӗ? — тесе ыйтать вӑл водниксенчен.

Где я могу найти капитана? — спрашивает она у водников.

Килтен кайни // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Селезнев капитана хӑйӗн каютине чӗнтерчӗ те, унӑн шываклӑ куҫӗсенчен шӑтарасла пӑхса, хаяррӑн каласа хучӗ:

Селезнев вызвал капитана в каюту и, глядя в упор в его водянистые глаза, сурово сказал:

5. // Леонид Агаков. Фадеев, А. А. Амгуньски полк: повесть; вырӑсларан Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 40 с.

Анчах та вӑл капитана пит аван ӑнланчӗ.

Но он понял капитана очень хорошо.

4. // Леонид Агаков. Фадеев, А. А. Амгуньски полк: повесть; вырӑсларан Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 40 с.

Вӑл пурне те «Эсӗ» тесе калатчӗ, ҫӑмламас куҫхаршийӗсем айӗнчен пурин ҫине те пӗр пек тӳррӗн ним парӑнмасӑр пӑхатчӗ, пурне те — капитана, буфетчика, пӗрремӗш класри чаплӑ пассажирсене — хӑйпе пӗрле, матроссемпе, буфетри прислугӑпа тата палуба ҫинчи пассажирсемпе пӗр ӗрет пуса танлаштарса тӑратнӑ пекчӗ.

Он всем говорил «ты», смотрел на всех из-под мохнатых бровей одинаково прямо, независимо, и всех — капитана, буфетчика, важных пассажиров первого класса — как бы выравнивал в один ряд с самим собою, с матросами, прислугой буфета и палубными пассажирами.

XI. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Эпӗ Васович капитана хуралланӑ.

Я — адъютант капитана Васовича.

37 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Эпир связнойсем, капитана валли почта илсе килтӗмӗр.

Мы посыльные, несем почту капитану.

26 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Генерал ҫакӑн пек пулни Шапошников капитана уйрӑммӑнах интереслентерет.

И это особенно было интересно капитану Шапошникову.

10 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

Пограничниксем капитана тимлӗн итлерӗҫ.

Пограничники выслушали капитана.

5 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

«Господин адъютант, майор, аманнипе вӑйсӑрланнӑ пулмалла, аслӑ капитана калӑр — il taut en finir avec les prisoniers.

«Господин адъютант, майор, кажется, ослаб от раны, скажите старшему капитану il faut en finir avec les prisoniers».

Малалла ҫырас вырӑнне каласа пани // Леонид Агаков. Герцен А. И. Вӑрӑ чакак: повеҫсем; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 104 с. — 30–98 с.

Темиҫе салтак капитана ярса илчӗҫ те аяла сӗтӗрсе антарчӗҫ.

Несколько солдат схватили капитана и потащили вниз.

VI // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

— Кӗҫӗр эпӗ де Сигура капитана вӗлертӗм, — тенӗ Мигель ҫирӗппӗн, хӑйӗн учителӗн куҫӗсенчен тӳрех пӑхса.

— Этой ночью я убил капитана де Сигуру, — уже твёрдо сказал Мигель и посмотрел пряма в глаза учителю.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.

— Пире кунтан хӑвалаҫҫӗ! — тесе кӑшкӑрнӑ вӑл, — де Иварра маркиз кунта де Сигура капитана отрядпа янӑ…

— Нас гонят отсюда! — крикнула она, — маркиз де Иварра прислал сюда капитана де Сигурус отрядом солдат…

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.

Халь гварди капитана командир патне ӑсатса яр.

А ну, проводи-ка гвардии капитана к комиссару.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней