Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

калаҫнинчен (тĕпĕ: калаҫ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Унӑн кулли вара калаҫнинчен те ытларах тӗлӗнтерчӗ Таньӑна, — ҫинҫен янраса илтӗнет вӑл.

Смех его поразил ее больше, чем голос, — он был еще тоньше и звенел.

XIII // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Анчах Таня ӑна каласа пӗтерме памарӗ: — Эпӗ ҫакӑнта, ҫак таврара, ҫак хулара ҫуралнӑ, урӑх ниҫта та пулса курман, — терӗ вӑл, — ҫапах упасем ҫинчен кунта мӗншӗн ҫав тери нумай калаҫнинчен тӗлӗнетӗп.

Но Таня прервала его: — Я родилась здесь, в этом краю и в этом городе, и нигде не бывала в другом месте, — сказала она, — но всегда удивлялась, почему здесь так много говорят о медведях.

I // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Калаҫнинчен усси ҫук.

Да и какой толк может быть от разговоров?

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

— Эй, санпала, Гек Финн, мӗн усси пур санпа калаҫнинчен!

— А ну тебя, Гек Финн, что толку с тобой разговаривать!

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

(Николай Артемьевич калаҫрӗ, ҫав вӑхӑтрах хӑй илемлӗ калаҫнинчен хӑй савӑнса ларчӗ).

(Николай Артемьевич говорил и сам любовался своим красноречием.)

XXII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Калаҫнинчен вӑл ют ҫӗршыв ҫынни пулни палӑрчӗ.

Его произношение изобличало в нём иностранца.

Улттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Курӑпӑр: еврейсене ҫаратаҫҫӗ пулсан, петлюровецсем пулаҫҫӗ, «юлташсем» пулсан — калаҫнинчен паллӑ пулӗ.

Посмотрим: ежели евреев грабить будут, то, значит, петлюровцы, а ежели «товарищи», то по разговору слыхать сразу.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Нимӗҫсем калаҫнинчен вӑл тем ырӑ мар ӗҫ пулни ҫинчен чухласа илчӗ те, гетман салтакӗсем тухса кайсанах, нимӗн пӗлмен пирки аптӑранӑ хӗрарӑм, Мария Яковлевна патне кайса, упӑшки ҫинчен ыйтса пӗлес шанчӑкпа пуҫне тутӑр ҫыхрӗ.

Из этих слов она смутно догадывалась, что случилось что-то неладное, и, когда ушла стража, женщина, мучимая тяжелой неизвестностью, повязала платок, собираясь идти к Марии Яковлевне, надеясь у нее узнать о муже.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Феня Брутикпа машина тавра чупса ҫӳрерӗ, эпӗ ҫав вӑхӑтра пӗр ушкӑн ҫумне пырса тӑтӑм та ҫынсем калаҫнинчен ҫакна пӗлтӗм: Феня ашшӗ, Федосеев, лётчик, ӗнер каҫхине ҫӑмӑл самолётпа вӑрман ҫуннӑ ҫӗре вӗҫсе кайнӑ, акӑ вӑхӑт пӗр талӑка яхӑн иртнӗ, вӑл ҫапах та каялла таврӑнман-ха.

Пока Феня бегала с Брутиком вокруг машины, я притерся к кучке людей и из их разговора понял вот что: Фенин отец, летчик Федосеев, на легкой машине вылетел вчера вечером обследовать район лесного пожара, но вот прошли уже почти сутки, а он еще не возвращался.

Вӑрманти тӗтӗм // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 77–104 с.

Унӑн ҫи-пуҫӗнчен, утти-тӑрринчен, калаҫнинчен вӑл улпут патӗнче ӗҫлесе пурӑннӑ хӗрарӑм иккенне — вӑл ахаль хӗрарӑм та, мещен арӑмӗ те маррине — эпӗ паҫӑрах тавҫӑрса илтӗм; анчах халӗ эпӗ унӑн пит-куҫне лайӑхрах, сӑнасарах пӑхма шутларӑм.

Я уже прежде, по ее платью, телодвижениям и выговору, узнал в ней дворовую женщину — не бабу и не мещанку; но только теперь я рассмотрел хорошенько ее черты.

Ермолайпа мелник арӑмӗ // Асклида Соколова. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 132–142 с.

Степка вара хӑйӗн ашшӗ ҫапла кӗтмен ҫӗртен ытла ырӑ пулса кайнинчен, ҫынпа ҫапла чиперех калаҫнинчен шалт тӗлӗнчӗ: хӑй питӗ хытӑ пӑлханнӑ вӑхӑтра ҫеҫ унӑн сасси ҫакӑн пек чӗтрет.

Степка удивился и внезапной доброте отца и его голосу: так дрожал отцовский голос только при сильном волнении.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Калаҫнинчен те вӑл хӑй ҫине чӑн-чӑн ҫилӗпех ҫиленни сисӗнет, анчах куҫӗсенче — ҫиленесси ҫук — вӗсем кулаҫҫӗ, хавасланаҫҫӗ.

Судя по голосу, она по-настоящему злилась на себя, а в глазах злости не было — они смеялись, радовались.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Хӑй хӗрсе кайса, нимӗн пытармасӑр калаҫнинчен вӑтаннӑ пек, Мажаров куҫлӑхне хыврӗ те, кантӑкӗсем ҫине вӗрсе, вӗсене тӑваткал-тӑваткал тӗрӗллӗ сӑмса тутрипе шӑлма пуҫларӗ…

Словно сконфуженный своей горячей откровенностью, Мажаров сдернул очки и, дохнув на стекла, стал протирать их клетчатым носовым платком.

7 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Мӗн, калаҫнинчен паллӑ-им?

А что, разве меня выдает язык?

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Сергей шофертан ахалех шикленнӗ: ун умӗнче кирек мӗн калаҫма та юранӑ, мӗншӗн тесен Ванюша ку вӑхӑтра хайӗн шухӑшӗсем ӑшне путнӑ, Сергейпе Виктор калаҫнинчен пӗр сӑмахне те илтмен.

Сергей напрасно опасался своего шофера: он мог бы говорить все, ибо Ванюша в этот момент был занят своими мыслями и ни одного слова из того, о чем говорили Сергей и Виктор, не слышал.

XXVIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Питӗ хавас, — малтан калаҫнинчен нумай шӑппӑнрах каларӗ те Лена, хӗрелсе кайрӗ; халь, кӗтмен ҫӗртен паллашнӑ чухне хӑйне мӗнле тыткаламаллине вӑл пӗлмерӗ.

— Очень приятно, — сказала Лена гораздо тише, чем только что говорила, и у нее густо зарделось лицо; она второпях не могла решить, как должна держаться при этом неожиданном знакомстве.

VI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ҫакӑн хыҫҫӑн Евсей, васкамасӑр тата йӗркеллӗн, Хохлаковпа хӑйне пакет панӑ чухне калаҫнинчен пуҫласа хуралҫӑ йытти ҫурнӑ йӗмпӗҫҫи таран пӗтӗмпех Артамашова каласа пачӗ.

Евсей не спеша, рассудительно поведал Артамашову все, начиная с беседы с Хохлаковым, когда тот вручил Евсею письмо, и кончая собакой сторожа и разорванной штаниной.

XI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Вӑл мӗнле утса ҫӳрекеленинчен, калаҫнинчен, салтаксене кӑшкӑркаласа илнинчен, ҫак лейтенант хӑйне пӑхӑнтарма тата хӑйне май кӑмӑллӑ пулнине Степан Бояркин ӑнланса илчӗ.

По тому, как он двигался, говорил, прикрикивал на солдат, Степан Бояркин сразу понял, что лейтенант властолюбив и своенравен.

XIII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Вӑл аннепе калаҫнинчен унӑн килӗнче ӗҫ нумай пулнине, унӑн ыран киле васкасах таврӑнмаллине пӗлтӗм.

Мать стала его расспрашивать, и он сказал, что у него много дел по хозяйству и что завтра он должен вернуться домой.

Тӑван ял // Николай Иванов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 17–30 стр.

Анчах ачасем хӑйсем ҫывӑрнӑ чух ҫӳлте мӗн пулса иртнине калаҫнинчен кӑна пӗлчӗҫ.

Но из разговоров мальчики узнали, что произошло на поверхности, пока они крепко спали в своем уголке.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней