Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

кайӑксене (тĕпĕ: кайӑк) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Савӑнать ҫамрӑк кӗтӳҫӗ, таврари вӑрман илемӗпе, ирхи ырӑ ҫанталӑкпа киленет, вӑрманти мӗн пур кайӑксене хӑйӗнпе тупӑшса, ҫунат ҫапса юрра яма чӗнет.

Помоги переводом

18. Туй // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Пӗр ҫын тискер кайӑксене курасшӑн пулнӑ, урамра вӑл йытӑ тытнӑ та чӗрчунсене кӑтартнӑ ҫӗре илсе пынӑ.

Одному человеку захотелось поглядеть зверей: он ухватил на улице собачонку и принес ее в зверинец.

Арӑсланпа йытӑ // Валерий Алексеев. Толстой Л.Н. Йывӑҫсем мӗнле утаҫҫӗ: калавсем. Чӑвашла В.Н. Алексеев куҫарнӑ; ӳнерҫи С.А. Бритвина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2022. — 60 с. — 34–35 с.

Лондонра тискер кайӑксене кӑтартнӑ, вӗсене пырса курнӑшӑн укҫа илнӗ е чӗрчунсене тӑрантарма йытӑ е кушак тытса килмелле пулнӑ.

В Лондоне показывали диких зверей и за смотренье брали деньгами или собаками и кошками на корм диким зверям.

Арӑсланпа йытӑ // Валерий Алексеев. Толстой Л.Н. Йывӑҫсем мӗнле утаҫҫӗ: калавсем. Чӑвашла В.Н. Алексеев куҫарнӑ; ӳнерҫи С.А. Бритвина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2022. — 60 с. — 34–35 с.

Аманнӑ кайӑксене сунарта вӗлереҫҫӗ.

На охоте добивают раненых птиц.

XXII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Унӑн экипажӗ эпидемире пӗтнӗ-и е, карапа пӑрахса хӑварса, чӑтлӑх вӑрманта выҫлӑха, тискер кайӑксене пула вилнӗ-и? — ҫакна пӗлме май ҫук.

Вымер ли ее экипаж от эпидемии, или, бросив судно, погиб в чаще от голода и зверей? — узнать было нельзя.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Кунсерен тенӗ пек виҫӗ, тӑватӑ ашак тӑрайми выртать те — чӗр чунсене тискер кайӑксене тӑрантарма пӑрахса хӑвараҫҫӗ.

Каждый день издыхали три-четыре осла; больных животных оставляли на съедение диким зверям.

VIII. Цаупере чура // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Ун умӗнче, янкӑр-капӑр ҫунаттисемпе вӑраххӑн сулла-каласа, капмар лӗпӗшсем вӗлкӗшеҫҫӗ, тӗсӗсен, эрешӗсен ытарлӑхӗпе пӗр-пӗринпе тупӑшакан ҫак лӗпӗшсем хурт-кӑпшанка мар, ытларах вӗҫен кайӑксене евӗрлеҫҫӗ.

Перед ним, медленно махая яркими крыльями, колыхались огромные бабочки, соперничая друг с другом замысловатостью цветов и узоров, — бабочки, более напоминающие птиц, чем насекомых.

VI. Караванри шуйттан // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Типсе пӗркеленнӗ ырӑ няньӑн таса саппунӗнчен тытнӑ та пӗчӗк хӗр ача — кайӑксене ҫӑкӑр тӗпренчӗкӗсемпе сӑйлать, ашшӗпе амӑшӗ террасӑн ҫӳлти картлашки ҫинче тӑраҫҫӗ, таврари ҫутӑ, лайӑх пурнӑҫӑн тӑнӑҫлӑ юхӑмне киленсе сӑнаҫҫӗ.

Маленькая девочка, держась за чистый передник сморщенной доброй няни, бросала птицам хлебные крошки, а мать с отцом стояли на верхней ступеньке террасы, с улыбкой смотря на окружающее их мирное течение светлой и хорошей жизни.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 371–378 с.

— Анчах Гертонра халӗ хӑйне евӗрлӗ перӳпе аппаланаҫҫӗ: кайӑксене пемелле, анчах вӗсем хӑйсен ҫепӗҫ ӳтӗнче нимӗнле чӗрӗк-суран та хӑварттарасшӑн мар, питӗ тӗл лектермелле…

 — Однако в Гертоне идет теперь другого рода стрельба — по дичи, не согласной иметь даже царапину на своей нежной коже.

I сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Кайӑксене вӑл унтан ҫывӑхарах тытмасть — староста курсан вӑрҫать…

Ближе-то он не ловит — староста, как увидит, ругается.

VI сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Пӗрре, Синюгин купца масар ҫине хӑйӗн асламӑш тӑпри патне пырсан асӑнмалӑх лартнӑ чул плита ҫинче кайӑксене илӗртме кантӑр вӑррисем сапса хунине тата кантӑра каркаласа янисене курсан, Тимкӑна ашшӗнчен хытах лекнӗччӗ.

Однажды ему здорово влетело от отца, когда купец Синюгин, завернув на могилу своей бабушки, увидал на каменной плите памятника рассыпанную приманку из конопляного семени и лучок — сетку с протянутой от нее бечевой.

II сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Вӑл кайӑксене сутӑн илетчӗ, сутатчӗ, улӑштарса та илетчӗ, вӗсене масар ҫинче серепесемпе те, ултавлӑ майсемпе те тытатчӗ.

Он покупал птиц, продавал их, выменивал, ловил сам силком или западками на кладбище.

II сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Ҫапла тӗлӗнмелле вӑйланнӑран, тискер кайӑксене кашни кун вӗлернӗрен Витт ҫав тери хаярланса ҫитрӗ.

И от того, что он стал так невероятно силен и каждый день убивал зверей, — он стал очень жесток.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 119–131 с.

Пӗтӗмпех ыйхӑрилле; тискер кайӑксем, ӗшенчӗклӗх, выҫлӑх тата шӑплӑх; тата эпӗ тискер кайӑксене вӗлертӗм.

Все было, как во сне: звери, усталость, голод и тишина; и я убивал зверей.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 98–108 с.

Ӑна пуринчен те нумайрах тупӑш кӳрекенни — хӑй граммофонпа темӗн тӗрлӗ кӗвӗ вӗрентнӗ кайӑксене сутни-мӗн.

Больше всего он зарабатывает продажей птиц, обученных граммофоном всевозможным мелодиям.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Кӑмӑллӑ ак ҫак кайӑксене, Турра мухтакансене, ҫак лӗпӗшсене, чи чаплӑ пултарулӑхӑн чӑн-чӑн ӑслӑхне палӑртмашкӑн ӗҫлекенскерсене, ҫӗр ҫимӗҫӗсене, тӗнӗ ҫирӗп тытакансен тарӗпе шӑварӑннӑскерсене…

Вот этих нежных птичек, славящих бога, бабочек, служащих проявлением истинной мудрости высокого творчества; земные плоды, орошенные потом благочестивых…

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

Ҫапла пытарчӗ паттӑррӑн ҫапӑҫса пуҫ хунӑ тискер кайӑксене.

Помоги переводом

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Эс… чӑнах ху тытрӑн-и вара ку кайӑксене?

Помоги переводом

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Пӗлесшӗн ӑнтӑлса, савӑнӑҫлӑ ӑнланманлӑхпа Тарт пуҫне каҫӑртнӑ та упӑте кӗтӗвне сӑнать; вӗсем хӳрисене сулкалаҫҫӗ, пуҫӗсемпе аялалла усӑнса ҫула май туратсем ҫинче силленеҫҫӗ, вӗҫен кайӑксене хӑратса, шӑхӑрса-ҫатӑртатса унталла-кунталла вирхӗнеҫҫӗ.

С любопытством и счастливым недоумением смотрел он, закинув голову, как стая обезьян, размахивая хвостами и раскачиваясь вниз головой на попутных сучках, промчалась с треском и свистом, распугав птиц.

II. Вӑрман мӗн калать // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 91–116 с.

Персе ӳкернӗ кайӑксене тата персе янӑ ҫӗмрен йӗпписене пухса старикпе ҫамрӑк сунарҫӑ килелле утнӑ.

Подобрав убитых птиц, а также все выпущенные стрелы, старик и маленький охотник тронулись в обратный путь.

Синопӑн пӗрремӗш ҫӗмренӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Джеймс Ш. Пӗчӗк индеец Синопа: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 109 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней