Корпус чувашского языка

Ула Тимӗр шартах хуҫӑлнӑ кӑмӑлпа, уҫӑмсӑр татӑк-кӗсӗк шухӑшлӑн епрелнӗ, лӑймакланнӑ, сарӑхнӑ чӑрӑш-хыр йӗппи, хӑрӑк-харӑк ҫулҫӑ тӑкӑнса тулнӑ палӑри-палӑрми йӗрпе сехете яхӑн танккарӗ.

Помоги переводом

Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта // Василий Сипет. Сипет В. Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта: повесть. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2017. — 196 с.

Ара, инҫех те мар, ҫӗр аллӑ-икҫӗр утӑм та пулмӗ, пирӗн йӗрпе упа кӗтӗвӗ кӗпӗрленсе килет.

Помоги переводом

Пӑшалсӑр эпӗ пӗр кунта виҫӗ упа тытрӑм // Георгий Орлов. «Тӑван Атӑл». — 1969, 2(136)№ — 76-80 с.

Ку йӗрпе вӑл ҫул ҫине тухрӗ.

Помоги переводом

XX // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

— Юрӗ, ӑна эпир пӗлсе пӗтерес ҫук, — сӑмаха урӑх йӗрпе ярасшӑн пулчӗ Сарри.

Помоги переводом

13. Аттенее ҫӗр кирлӗ // Куҫма Турхан. Турхан К. С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: Истори романӗ. Иккӗмӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 559 с.

…Ухтиван утара кӗрсе патак илчӗ те паҫӑрхи йӗрпе чашӑк патнелле утрӗ.

…Дойдя до пасеки, Ухтиван взял палку и пошел давешней тропой к тому месту, где обнаружил днем чашу с медом.

Ҫӗрлехи ӗҫ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ман вулаканӑм, ман юлташӑм, Ирпе, каҫпа та сӗм ҫӗрле Эпир санпа йӗрпе тухасшӑн Ырмасӑр пытӑмӑр пӗрле.

Помоги переводом

XXXXIII // Маркиан Удалов. «Тӑван Атӑл». — 2007. — 3№. — 95–117 с.; 4№. — 52–75 с.; 5№. — 40–72 с.

Никам та паллӑ хӑварман — Пӗлеймӗн тӳр йӗрпе тухма.

Помоги переводом

XVII // Маркиан Удалов. «Тӑван Атӑл». — 2007. — 3№. — 95–117 с.; 4№. — 52–75 с.; 5№. — 40–72 с.

Ҫавна пӗлсен аллӑ нукер йӗрпе кайрӗҫ.

Помоги переводом

Шурӑ мӗлке ӑҫта ҫухалать? // Андрей Чэн. Анрей Чэн. Пӑлхар ҫар ҫынни. Шупашкар: «Ҫӗнӗ вӑхӑт», 2020 — 100 с.

Юн юхнӑ йӗрпе тутар нукерӗсем ӗрӗхсе ҫитӗҫ, анчах та шурӑ ҫар ҫынни темшӗн пытанма шутламарӗ.

Помоги переводом

Шурӑ мӗлке ӑҫта ҫухалать? // Андрей Чэн. Анрей Чэн. Пӑлхар ҫар ҫынни. Шупашкар: «Ҫӗнӗ вӑхӑт», 2020 — 100 с.

Вӑл ман йӗрпе килсе тухрӗ курӑнать.

Помоги переводом

16. Вӑрманти тӗлпулу // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Вӑл ниҫта пӑрӑнмасӑр тӳп-тӳрӗ ҫӳресен ӑна ирхине йӗрпе кайса тытма пулать, анчах Турӑ ӑна хӑравҫӑ туса кӑларса янӑ, ҫавӑ ӑна пулӑшать те.

Если бы заяц ходил просто и прямо, то поутру его сейчас бы нашли по следу и поймали; но Бог дал зайцу трусость, — и трусость спасает его.

Мулкачсем // Валерий Алексеев. Толстой Л.Н. Йывӑҫсем мӗнле утаҫҫӗ: калавсем. Чӑвашла В.Н. Алексеев куҫарнӑ; ӳнерҫи С.А. Бритвина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2022. — 60 с. — 38–39 с.

Мана кайран ҫакна пӗлтерчӗҫ: эп тухса кайсан вӑл рамӑна ҫӗмӗрсе чӳречерен тухса тарнӑ, ман йӗрпе ҫиҫӗм пек вӗҫтернӗ те пӗр ҫирӗм ҫухрӑмран хӑваласа ҫитнӗ.

Я узнал потом, что он после меня пробил раму и выскочил из окна и прямо, по моему следу, поскакал по дороге и проскакал так верст двадцать в самый жар.

Булька // Валерий Алексеев. Толстой Л.Н. Йывӑҫсем мӗнле утаҫҫӗ: калавсем. Чӑвашла В.Н. Алексеев куҫарнӑ; ӳнерҫи С.А. Бритвина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2022. — 60 с. — 16–18 с.

Ӑна сӑнанӑ май вӑл лашасене пӑрнине куратӑп, сӑнчӑртан тухас тӗллевлӗ тейӗн — турттарса пыракан тӗлӗнтермӗш капмар капламӑн хыҫӗ халӗ палӑк еннелле тӳрӗ йӗрпе ҫаврӑннӑ.

Наблюдая за ним, я увидел, что он повернул лошадей, как бы намереваясь выйти из цепи, причем тыл его таинственной громады, которую он катил, был теперь повернут к памятнику по прямой линии.

ХХХIII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Эпӗ карнавалтан пурнӑҫ ӗҫ-хӗлне тухрӑм; ку вӑрттӑн алӑка ансаттӑн тӗртсе уҫнӑн пулса иртрӗ, хам вара чун йӗрне-ӗренкине мӗлке хӳттинче упратӑп, ҫак ӗренке кӗрет уҫӑ йӗрпе ҫыхӑнса тӗвӗсенче вӗҫленет.

Я вышел из карнавала в действие жизни, как бы просто открыв тайную дверь, сам храня в тени свою душевную линию, какая, переплетясь с явной линией, образовала узлы.

ХХХII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

— Эпӗ шухӑшласа пӑхатӑп, — терӗ Биче хӑйӗн ӳкерчӗкне шухӑшлӑн тӗсесе тата манӑн кӗлеткене тӑрӑхла иккӗлле йӗрпе ҫавӑрса.

— Я еще подумаю, — сказала Биче, задумчиво смотря на свой рисунок и обводя мою фигуру овальной двойной линией.

XXXI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Вӗри кофе шӑрши пӳлӗме темӗнле хӑтлах кӳчӗ: пӗр-пӗрне ӑнланса пуплешсе ларакансен калаҫӑвӗ те пӗр йӗрпе, килӗшӳллӗн шурӗ.

Помоги переводом

V // Юлия Силэм. Силэм Ю. Юр ҫинчи кӑвайт: повесть. — Шупашкар: КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви. 1990 — 64 с.

Утаҫҫӗ-утаҫҫӗ ҫак йӗрпе.

Помоги переводом

Ӗне сутнӑ кун // Николай Ларионов. https://chuvash.org/lib/haylav/7558.html

Каҫхи ҫутӑ сӳнет ӗнтӗ, мӗншӗн тесен экваторти ҫӗр-шывсенче каҫ ӗнтрӗкӗ ҫук: хӗвел чӑнкӑ йӗрпе анать.

Вечерний свет угасал; так как в экваториальных странах нет сумерек — солнце опускается по отвесной линии, —

ХII. Пӗчӗк утрава хупӑрлани // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Ҫурма ҫавра-ункӑ — пысӑк чулӑн ҫӳлти пайӗ; чулӑн аялти пайӗ тӳрӗ йӗрпе тӑсӑлать, ту хысакӗнчен ҫак чул хӑйӗн ҫӳлти пайӗпе фут ҫурӑ тайӑлса сӗвекленнӗ.

Полукруг был верхней частью большого камня; его нижняя часть образовала прямую линию; камень выдавался из скалы наклоном верхней своей части фута на полтора.

V. Мул тӑвӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Джонсон тухтӑр тухрӗ те — йывӑр алӑк майӗпен тайӑлса хунӑччӗ, унӑн хушӑкӗ хӗсӗнсех ҫитрӗ, юлашки йӗрпе йӑлтӑртатрӗ те ҫухалчӗ, — хӑйӗн хыҫӗнче икӗ ҫынна пытарса хӑварчӗ; вӗсен, манӑн шухӑшӑмпа, мӗн те пулин ҫинчен калаҫмалли тупӑнчех, тата пирӗнсӗр, — эпир пур чухнехинчен урӑхларах.

Когда вышел доктор Джонсон, тяжелая дверь медленно затворилась, ее щель сузилась, блеснула последней чертой и исчезла, скрыв за собой двух людей, которым, я думаю, нашлось поговорить кое о чем, — без нас и иначе, чем при нас.

XIX // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.