Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

йӗлпӗрсе (тĕпĕ: йӗлпӗр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫынран йӗлпӗрсе кулма юратакансем те тупӑнчӗҫ, вӗсем Михха Анук патне кӗни ӑнсӑртран маррине ӗненчӗҫ.

Помоги переводом

VIII // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 2-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Цирк хуҫи йӗлпӗрсе калаҫни куракансен хушшинчи кулӑша хӗрӳлентерчӗ.

Помоги переводом

II // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 2-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Унӑн хӑрах куҫӗ йӗлпӗрсе тӑрать.

Помоги переводом

Вӑрттӑн сыхлавҫӑ // Василий Сипет. Сипет В.Н. Калавсем. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2019. — 224 с. 36–70 с.

— Пӗр уполномоченнӑйӗ шарламасӑр ирттерчӗ тесе протокол ҫине ҫырса хурӑр! — йӗлпӗрсе кулса каларӗ судья секретарьне.

Помоги переводом

VIII // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Икӗ общинӑн уполномоченнӑйӗсем те йӗлпӗрсе илчӗҫ.

Помоги переводом

VIII // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Качча тухнӑ чух туй пынӑ хушӑра, сӑра пама пырсан, Микула йӗлпӗрсе кулнине аса илчӗ те ҫуйланчӗ:

Помоги переводом

IV // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Паллах, Ассольпе Эгль тӗл пулӑвӗ пирки ыйткалакан ҫын ҫак хупахрах йӗлпӗрсе пӗлтернӗренпе ку ӗҫе кӑнттам та айван элек сӑнӗ витнӗччӗ ӗнтӗ, анчах тӗшши унӑн ҫаплипех юлнӑ.

Разумеется, эта история с тех пор, как Эгль утвердил бытие Ассоль в том же трактире, приняла очертания грубой и плоской сплетни, но сущность оставалась нетронутой.

III. Шурӑмпуҫ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Ӑҫтан лекрӗ сана ҫав ҫӗрӗ, сахӑрӑм? — тесе ыйтнӑ вӑл, йӗлпӗрсе кулса; унтан кӗрӗкне тӑхӑнма хушнӑ та — таҫта илсе кайнӑ.

Откуда у тебя, сахар, колечко явилось? — спрашивал он, улыбаясь, а потом велел ей надеть шубу и увел неизвестно куда.

VIII // Петӗр Хусанкай. Телешов Д.Н. Типшар: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 56 с. — 8–56 с.

Вӑл мана тӳсме ҫук ирсӗррӗн туйӑнатчӗ, ҫавна сиссе пулас, мана тӗрлӗ япаласемпе хӑратса, ӑраснах киленсе асаплантаратчӗ: эпӗ лавкана пырса кӗнӗ чух унӑн тӗрӗс пичӗ йӗлпӗрсе каятчӗ, вара вӑл кӑмӑллӑн ыйтатчӗ:

Был он нестерпимо противен мне и, видимо, чувствуя это, мучил меня разными угрозами, с наслаждением особенным: когда я входил в лавку, его пятнистое лицо расплывалось, и он спрашивал ласково:

IX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

— Исправник тухрӗ! — асӑрхаттарать Бурмистров, карӑнкаласа та йӗлпӗрсе.

— Исправник вышел! — замечает Бурмистров, потягиваясь, и ухмыляется.

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

Надежда Самойловна ҫине пӑхса, Авдохин хӗрлӗрех сухалне кӑштах чӗтретсе силлерӗ, чеен йӗлпӗрсе илчӗ, унтан вара алӑк патӗнчен уйрӑлмасӑрах йӗрӗнмелле ҫемҫе сасӑпа калаҫма пуҫларӗ:

Посмотрев на Надежду Самойловну, Авдюхин покрутил рыжеватой бородой, ухмыльнулся и, не отходя от двери, притворно-добродушным тоном проговорил:

Ҫирӗм пиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

— Хӳтлӗх манӑн ҫавӑн пек пулнӑ… — йӗлпӗрсе илчӗ Якшин.

— Такова была моя зашита… — усмехнулся Якшин.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

— Мӗн пуррипе ҫырлахатӑп, — терӗ Якшин юриех мӗскӗн сасӑпа, хӑй ҫавӑнтах сисмӗшле йӗлпӗрсе илчӗ.

— Что имею, тем и довольствуюсь, — нарочито унылым голосом отозвался Якшин, незаметно улыбнувшись.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Ҫав ирсӗр плакат ҫинче акӑ шлепке тӑхӑннӑ, галстук ҫакнӑ, капӑр тумлӑ, хӗрлӗ питлӗ каччӑ йӗлпӗрсе тӑрать, ҫамрӑксене Германие ӗҫлеме кайма, ҫӗнӗ йӗрке тунӑ ҫӗрте пулӑшма чӗнет.

На котором краснорожий нарядный парень в шляпе и в галстуке, слащаво улыбаясь, призывал молодежь ехать работать в Германию, своим трудом помогать строить «новый порядок».

Вуннӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Митя ав, ним пулман пек, йӗлпӗрсе кулать, хӗрсемпе шӳт тӑвать.

Митя как ни в чем не бывало улыбается, шутит с девушками.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Мӗн йӗлпӗрсе лармалли пур ҫак самантра?

Разве в такой ответственный момент можно хихикать?

Сӑвап // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 105–116 с.

Ыттисем хӑйсен вӑрттӑн шухӑшӗсене тӑрӑ шыв ҫине кӑларасран хӑраҫҫӗ, ҫавӑнпа та ман сӑмахсене илтсен вӗсем, хӑйсене тыткалама манса, ҫаплипех ҫӑварӗсене уҫмасӑр сиввӗн йӗлпӗрсе кулаҫҫӗ.

Только они боятся, как бы не разгадали их тайного желания, и потому, услышав мои слова, все более раздражаясь, продолжают холодно усмехаться, не разжимая при этом губ.

X // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 8–23 стр.

Хӑйсем ҫӑварӗсене уҫмасӑр йӗлпӗрсе кулаҫҫӗ.

Они ухмыляются, не разжимая губ.

X // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 8–23 стр.

Йӗлпӗрсе кулса пӑхать вӑл ман ҫине: кулли ун темле, ирӗксӗртен тухнӑ пек туйӑнать.

Расплывшись в улыбке, он кивнул мне, улыбка у него притворная.

VIII // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 8–23 стр.

— Варвара Саввишна ман куҫа килӗшет, — тетчӗ вӑл тутисене йӗлпӗрсе, — кашни этемӗн авланма кирлине эпӗ те пӗлетӗп, анчах… пӗлес килет пулсан, ҫак манӑн веҫех темӗнле сасартӑк тухса тӑчӗ-ҫке ӗнтӗ.

— Варвара Саввишна мне нравится, — говорил он мне со слабой кривой улыбочкой, — и я знаю, жениться необходимо каждому человеку, но… все это, знаете ли, произошло как-то вдруг…

Хупӑлчари этем // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 100–125 стр.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней