Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

вӗҫӗсемпе (тĕпĕ: вӗҫ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Завьялов каллех Лена патне пырать, кресло хӗррине ларать те пӳрне вӗҫӗсемпе унӑн ҫинҫе мӑйне тӗкӗнет.

Помоги переводом

9. «Лена калаҫать!» // Леонид Агаков. Чаковский А. Б. Инҫетри ҫӑлтӑр ҫути: повесть / А. Б. Чаковский ; вырӑсларан Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1966. — 275 с.

— И-их! — терӗ Лида, хӑйӗн пилӗк таран лачкам йӗпеннӗ ҫӳхе плащ аркипе пӳрне вӗҫӗсемпе шӑлса, унтан ман ҫине пӑхрӗ те ача пек кулса ячӗ.

Помоги переводом

Пӗчӗк акӑшсен ташши // Василий Игнатьев. Игнатьев В.Г. Шӑпчӑк катинче: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 188 с. — 57–75 с.

«Манашкал тепӗр ансух!» — хутлӑ-хутлӑ намӑс сӑмах кӗрлеттере-кӗрлеттере, «йӗплӗ сурчӑк» лачлаттарчӗ вӑл ӑшӗнче «качтаки» ҫине, вара ҫиллине шӑнараймасӑр, ӳчӗ ҫумне лапах ҫыпӑҫса ларнӑ тарпа касӑхнӑ кӗпине пӳрне вӗҫӗсемпе чӗпӗткелесе уйӑрауйӑра каллех пӗтӗм ӑш-вартан, ҫӑвар тулли усал сӑмах лаплаттарса хучӗ.

Помоги переводом

Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта // Василий Сипет. Сипет В. Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта: повесть. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2017. — 196 с.

Унтан Кӗркури ҫине пӑхрӗ те: — Эх, Кӗркури, Кӗркури! Сана тӑван ывӑл пекех юратса, хӗрхенсе пӑхса ӳстертӗмӗр-ҫке, ҫак ӗҫе тӑвасса пӗлмерӗмӗр… Петӗрне лайӑх пӗлместӗп, тен, ӑна пула туса хутӑн-и вара!? Ах, тур-тур, пӗтертӗр, пӗтертӗр пире, — терӗ, ача пекех хӑйӗн куҫҫулӗпе хӑех чыхӑна-чыхӑна йӗрсе, хӑй ҫав хушӑрах чӗтрекен аллисемпе, пуҫӗнчи тутӑр вӗҫӗсемпе куҫҫульне шӑлчӗ.

Помоги переводом

Уй куҫлӑ, вӑрман хӑлхаллӑ // Юлия Николаева. Николаева Ю.Ф. Уй куҫлӑ, вӑрман хӑлхаллӑ: калавсем. — Шупашкар, 2002. — 72 с.

Шӗвӗр сӑмсаллӑ хыткан арҫын куҫлӑхне сӑмси вӗҫнерех сиктерсе лартрӗ те мӑйӑхне пӳрне вӗҫӗсемпе шӑлкаласа илчӗ.

Помоги переводом

2 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей Павӑлӗ: хроникӑллӑ роман. 3-мӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984. — 240 с. — 3–231 с.

Вӗттӗн чӗтренсе, тӗтреллӗ, йӳҫек шанчӑкпа Моргиана йӑмӑкӗн сӑнарне йыхравларӗ те ӑна тӗпчеме пикенчӗ: кашни йӗре мӑн кӑмӑллӑ, йӑлӑхтармӑш хаклавпа виҫсе, суккӑр ҫыннӑн пуклак киленӗҫӗпе; хайхискер палламан ҫыннӑн питне пӳрне вӗҫӗсемпе хыпашлать, сисӗм-туйӑм йӗрӗсене ҫырать.

Встрепенувшись, со смутной и едкой надеждой, вызвала она образ сестры и принялась изучать его, отводя каждой черте высокомерное, банальное определение, — с тупым удовольствием слепца, который водит концами пальцев по лицу незнакомого человека, создавая линии осязания.

IV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Мана ҫапларах туйӑнать: ман ҫине тӗмсӗлекен куҫсен тикӗс мар йӑлтӑртатӑвӗнче тата сӗтел хӗрринче пӳрни вӗҫӗсемпе выртакан аллин ӑнланмалла хусканӑвӗнче кимӗри каҫ пирки каласа кӑтартни халӗ вырӑнлӑ пулмалла.

И мне показалось, что в неровном блеске устремленных на меня глаз и бессознательном движении руки, легшей на край стола концами пальцев, есть внутреннее благоприятное указание, что рассказ о ночи на лодке теперь будет уместен.

XXIII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Вӑл чӑсланкӑ, кӑнттамрах, кӳлепи, куҫӑмӗсем шанчӑклӑ, авӑк; килпетлӗ тумланнӑ; калаҫнӑ чухне аллинчи кӑранташне пӳрне вӗҫӗсемпе сӑтӑра-сӑтӑра ачашлать!

Он был долговяз, нескладен, уверен и внезапен в движениях; одет элегантно; разговаривая, он держал карандаш, гладя его концами пальцев.

VIII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Гент тарҫине тӗллеме вӗрентсе ӗлкӗрчӗ ҫеҫ, путишле сӑрланса капӑрланнӑ каплам — пуҫсӑр та алӑсӑр, хӑвӑрт чупакан нумай-нумай ураллӑскер — сӑнӑсен вӗҫӗсемпе кӑнтарса юхан шывалла ыткӑнчӗ; тискерчӗксем питлӗхсемпе хупланнӑ.

Только Гент успел научить его прицелу, как странная размалеванная масса без головы и рук, с множеством быстро бегущих ног кинулась, выставив острия копий, в воду ручья — дикари выступили, наглухо прикрывшись щитами.

ХII. Пӗчӗк утрава хупӑрлани // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Пуйӑса ӗлкӗрейменренех «Стим» ҫине кая юлнӑ; ку пӑрахут — пӗр-пӗрин ҫине хӑйсен шӗвӗр вӗҫӗсемпе пӑхса тӑракан икӗ ҫур утрав ҫыранӗсем патне кун тӑршшӗне пӗрре ҫитсе ҫаврӑнакан пӗртен пӗр карап; «Стим» тӑваттӑра тухать, лагунӑсен хушшинче ҫаврӑнкаласа ҫӳрет те ирхине таврӑнать.

Опоздав на поезд, опоздали благодаря этому на пароход «Стим», единственное судно, обходящее раз в день берега обоих полуостровов, обращенных друг к другу остриями своими; «Стим» уходит в четыре, вьется среди лагун и возвращается утром.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

— Эпӗ сана юлашки хут калатӑп, Федор, — тет Шебалов, пӳрни вӗҫӗсемпе хӑйӗн хӗҫҫи ҫинчи хӗрлӗ шерепине турткаласа.

— Я тебе последний раз говорю, Федор, — продолжал Шебалов, теребя пальцем красный темляк блистательного палаша.

VI сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Иккӗмӗш рет шутлӑ, тӗллевлӗ: тӑнлавран, ҫула май куҫсенчен лектереҫҫӗ пӳрнесен вӗҫӗсемпе, — касӑлса ыратать…

Сорт второй — расчетливая: концами пальцев в висок, стараясь задеть по глазу; режущая боль.

IV. Хейлӗн юлашки пӑнчи // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 383–426 с.

Варнава сюртук аркине пӳрне вӗҫӗсемпе якатса курӑк ҫине асӑрхануллӑн ларчӗ.

Варнава, расправив кончиками пальцев полы сюртука, осторожно присел на траву.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

Хуралтӑсем ҫумӗпе йӑпшӑнса, Калюков чӳрече патне пычӗ, пӳрне вӗҫӗсемпе кантӑка кӑтӑр-кӑтӑр тутарчӗ.

Помоги переводом

4 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Салтакӗсем сӑннисен мӑка вӗҫӗсемпе тӗккелесе пуҫсӑрсене ман пата хӑваласа пычӗҫ.

Солдаты, действуя тупыми концами пик, подогнали озорников ко мне.

Иккӗмӗш сыпӑк // Урхи Наумӗ, Куҫма Чулкаҫ. Свифт, Даниэль. Лемюэль Гулливер ҫулҫӳренисем; вырӑсларан Н. Урхипе К. Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 368 с.

Толька амӑшӗ ӗсӗклесе тата куҫӗсене тутӑр вӗҫӗсемпе шӑлса, урам тӑрӑх чупса пырать.

Всхлипывая и утирая глаза краем платочка, пробежала по улице мать Тольки.

VIII сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

…Авалхи пекех, арлаканӗ йӗкине хыттӑн ҫавӑрӑнтарса ярать, сӳс хӗлхемӗсене пӳрне вӗҫӗсемпе пӗчӗккӗн тӑпӑлтарнӑ май ҫиппи ҫирӗп пултӑр тесе сурчӑкӗпе нӳрлентерет.

Крутнут веретено, к в старину, понемногу вытягивая ворсинки кудели, поплевывая на них, чтобы нитка вышла ровной и крепкой.

Сӳс-кантӑр, ҫип ҫинчен // Валентина Минеева. Минеева В.А. Чӑвашсен эрешлӗ пир-авӑрӗ: кӗнеке-альбом. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2008. — 182 с.

Акӑ тинех, канал вӗҫӗнче, шывран тикӗс-тӳрӗ стена ҫӗкленме пуҫларӗ, вӑл вӗҫӗсемпе горизонталла каять.

И вот, в конце канала начал подниматься из воды ровный край стены, уходящей концами за горизонт.

Шӑллӑ-шӑллӑ тусен леш енче // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Вӑл ыйхӑ тӗлӗшшӗн манран мӑнастире ҫитсе килме ҫирӗм пус ҫеҫ ыйтрӗ пулас, анчах кайран сасартӑк тавҫӑрса илчӗ те, шӑп эпӗ ларма хатӗрленнӗ вӑхӑтра лашине тилхепе вӗҫӗсемпе ҫаптарма пуҫласа, мана пӑрахсах кайнӑччӗ ӗнтӗ.

Он спросонков, должно быть, запросил с меня всего двугривенный до монастыря и назад, но потом вдруг опомнился и, только что я хотел садиться, захлестал свою лошаденку концами вожжей и совсем было уехал от меня.

VII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ҫӗтӗк-ҫурӑк тумлӑ Ванька, тилхепе вӗҫӗсемпе сулкаласа, пирӗн ҫунана хӑваласа ҫитет те, эпир ахӑлтататпӑр.

Оборванный ванька галопом, помахивая концами вожжей, догоняет наши сани, и мы хохочем.

ХХIII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней