Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

выртатчӗ (тĕпĕ: вырт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Сехечӗ-сехечӗпе вӑл хӑйӗн читлӗхӗ тӑрӑх чупкаласа ҫӳретчӗ, ӑшӗ каничченех чупсассӑн вара хӑрах айӑккӑн выртатчӗ те ҫавӑнтах ҫывӑрса каятчӗ.

Часами он бегал по своей клетке, а набегавшись вдоволь, валился на бок и моментально засыпал.

Кама мӗн кӑмӑла каять // Феодосия Ишетер. Баруздин С. А. Равипе Шаши: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 44 с.

Кашни каютӑрах Яшка умывальнике кӗре-кӗре выртатчӗ.

В каждой каюте Яшка обязательно залезал в умывальник.

Теплоход ҫинчи зоопарк // Феодосия Ишетер. Баруздин С. А. Равипе Шаши: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 44 с.

Вара вӑл нӳрӗрех те сулхӑнрах курӑк ҫине ӳпне выртатчӗ те шӑппӑн йӗретчӗ, анчах ҫав куҫҫульре хурлӑх-мӗн пулман.

Он припадал тогда к сыроватой, прохладной траве и тихо плакал, но в этих слезах не было горечи.

V // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Хӑйӗн вырӑнӗ ҫинче вӑл е ним чӗнмесӗр те пӗр хусканмасӑр выртатчӗ, е темӗн мӑкӑртататчӗ, темӗн итлетчӗ.

Он то лежал неподвижно и безмолвно в своей постели, то бормотал что-то и к чему-то прислушивался.

IX // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Нумай пулмасть-ха вӑрлӑх складӗнче вӗтӗ те ҫӳплӗ тырӑ выртатчӗ, фермӑра выҫӑпа начарланнӑ ӗнесем салхуллӑн мӗкӗретчӗҫ, ампарсенче пӗр купана хунӑ юсавлӑ мар ӗҫ хатӗрӗсем выртатчӗҫ, ҫынсем ӗҫе юлхавлӑн та кая юлса пухӑнатчӗҫ.

Еще совсем недавно на семенном складе лежало мелкое и сорное зерно, на ферме тоскливо мычали отощавшие от бескормицы коровы, в амбарах валялся сваленный в кучу неисправный инвентарь, на работу люди собирались лениво и поздно.

2. Хӑвӑртлӑх // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

«Вӑл, пуля пуҫран тивнипе вилнӗскер, ҫырма хӗрринче выртатчӗ.

«Лежал он у овражка, убитый в голову.

4. «Калта» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Амӑшӗ выртатчӗ, тӗлӗрсе кайнӑ май вӗсем ӗҫ ҫинчен шӑппӑн калаҫса ларнине илтетчӗ.

Мать уже легла и, засыпая, сквозь дрему слышала озабоченные, тихие голоса.

X // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Кунтах ҫывӑрмаллаччӗ, — манпа выртатчӗ!

Ночевала бы здесь, — легла бы со мной!

VI // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Астӑватӑн пуль, вӑл, лайӑх самӑртнӑ сысна аҫи евӗрлӗ шап-шурӑскер, ҫерем ҫинче кӑвак чие хушшинче выртатчӗ.

Помнишь небось, лежал он в терне — белый-белый, упитанный, как хороший боров?..

Хӑйне евӗрлӗ перепиҫ // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Юр кӗмӗл тӗслӗ йӑлтӑртатса выртатчӗ.

Снег серебрился.

Астрономсем // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Унта ҫивиттипе витнӗ пӗр ҫын выртатчӗ, эпӗ ӑна уҫса пӑхрӑм та сана унта ямарӑм.

Там еще лежал человек, прикрытый одеялом, а я открыл и посмотрел, а тебя не пустил к нему?

Юлашки сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Пӗр пӑтине эпир Салли аппа саппунӗн кӗсйине чикрӗмӗр, саппунӗ пукан ҫинче ҫакӑнса тӑратчӗ, теприне Сайлас тете шлепки ҫинчи (вӑл конторка ҫинче выртатчӗ) шараҫ хушшине хӗстертӗмӗр; ачасенчен эпир вӗсен ашшӗпе амӑшӗ паян ирхине таркӑн негр патне кайма хатӗрленни ҫинчен пӗлтӗмӗр.

Один гвоздь мы положили в карман фартука тети Салли, который висел на стуле, а другой заткнули за ленту на шляпе дяди Сайласа, что лежала на конторке: от детей мы слышали, что папа с мамой собираются сегодня утром пойти к беглому негру.

Вӑтӑр ҫиччӗмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Унтан негрсен хӳшшисем патне кайрӑмӑр, эпӗ Ната юриех калаҫтарса тӑтӑм, ҫак вӑхӑтра Том ҫурта тыткӑчӗн пӗр пайне маис пашалӑвӗ ӑшне чиксе хучӗ, пашалӑвӗ Джим валли хатӗрленӗ апат чашӑкӗнче выртатчӗ, кун хыҫҫӑн эпир Ната Джим патне ӑсатрӑмӑр.

Потом мы пошли к негритянским хижинам, и, пока я разговорами отводил негру глаза, Том засунул кусок подсвечника в маисовую лепешку, которая лежала в миске для Джима, а после того мы проводили Ната к Джиму.

Вӑтӑр улттӑмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Ун чухне вӑл тӑватӑ ҫулта кӑначчӗ, ӑна скарлатина чирӗ ернӗччӗ те, вӑл питӗ йывӑр выртатчӗ, кайран сывалчӗ вара; пӗррехинче ҫапла вӑл манпа юнашар тӑрать, эпӗ ӑна: «Алӑка хуп!» — тетӗп.

Ей было тогда всего четыре года, она схватила скарлатину и очень тяжело болела, потом поправилась; вот как-то раз стоит она рядом со мной, а я ей и говорю: — Закрой дверь!

Ҫирӗм виҫҫӗмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Урайӗнче кивӗ улӑм шлепке выртатчӗ — арҫын ачасем тӑхӑнаканни; эпӗ ӑна та хӑвармарӑм.

На полу валялась старая соломенная шляпа, какие носят мальчишки; я ее тоже захватил.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Мӑн ҫул кӑна тӑсӑлса выртатчӗ кунта, эпир йӗлтӗрпе ярӑнма е уҫӑлса ҫӳреме килеттӗмӗр.

А было шоссе, и мы приезжали сюда кататься на лыжах или просто гулять.

1961-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Люба ҫул ҫинех выртатчӗ те, урисемпе тапкалашнӑ май, пӗтӗм урама янӑраттарса ҫухӑратчӗ: «Ан тив, ачасен садне кайиччен мана луччӑ усал йытӑсем ҫисе яччӑр!» — тетчӗ.

Люба падала на мостовую, била ногами по асфальту и кричала на всю улицу: «Пусть лучше меня съедят любые злые собаки, чем я пойду в этот детский сад!»

1961-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Ахальтен мар ним чӗнмесӗр выртатчӗ вӑл.

— Недаром все молчком лежал.

1946-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Роберт ӑна мӑйран пырса уртӑнчӗ, вӑл ҫав териех чӗрӗ хӑтланнипе Географилле обществӑн хисеплӗ секретарӗ чут ҫеҫ ӳпне выртатчӗ.

Роберт бросился к нему на шею с такой живостью, что достойный секретарь Географического общества едва не упал навзничь.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Валя, пусмӑрланипе тата хӗненипе асапланса пӗтнӗскер, утма та пултараймасть, вӑл пуринчен ытла хӗненипе выртатчӗ.

Валя, истерзанная насилием и побоями, не могла ходить и больше лежала.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней