Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

аяккинелле (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хальхинче Шерккей йывӑҫ чӗресне шӑлами сӗлӗ тултарчӗ, кӗлет урайне тӑкӑннӑ пӗрчӗрен шӑлса тухрӗ, чӗресне ҫӗклесе вити патнелле кӑна пыратчӗ — сасартӑк унӑн ҫӳҫпуҫӗ вирелле йӑшӑлтатса хӑпарчӗ: аяккинелле тайӑлнӑ пӑлтӑр алӑкӗнчен тӗтӗм парӑлтатса тухнине курах кайрӗ.

И не утерпел: зачерпнул полную до краев деревянную плошку отборных зерен, собрал с полу упавшие и только было направился к конюшне, как оторопел на месте, волосы у него на голове так и встали дыбом: из покосившейся сенной двери валил густой дым.

ХХХIII. Ашшӗн каламан сӑмахӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Сехри хӑпнӑ Нямаҫ аяккинелле пӑрӑнса шыв хӗррине тухасшӑнччӗ.

Насмерть перепуганный Нямась попытался выбраться на берег.

XXXII. Кӗтмен тӗлпулу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Ах, шӑл сурать… — аяккинелле пӑрӑнчӗ старӑстӑ.

— Ой, зуб, зуб окаянный замучил! — староста, схватившись за щеку, отошел в сторонку.

XXXII. Кӗтмен тӗлпулу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Суртӑра, — аяккинелле пӑрӑнчӗ Шӑрттан Имечӗ.

— Вот и пусть ломят, — зло сказал Имет и отошел в сторону.

XXXII. Кӗтмен тӗлпулу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫанат, тем асне илес пек аяккинелле пӑхса, чӗлӗмне шаккарӗ те Савантей еннелле вӑртах ҫаврӑнса тӑчӗ.

— Сянат, будто припоминая что-то, посмотрел в сторону, вытряхнул трубку и резко обернулся к Савандею.

XXXII. Кӗтмен тӗлпулу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Хӑйне тытса тӑракансенчен пӗрн хӑрах аяккинелле кӑштах ӳкӗтчӗ, анчах тейри — Эппелюк иккен — ӑна хулӗнчен ҫатӑрласа тытасшӑн пулчӗ.

И державший его едва устоял на ногах; но в это время его обхватил своими длинными ручищами Эппелюк.

XXXI. Йӗпетнӗ ҫул // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Вӑл сапах та сӳлелле хӑпарасшӑн пулчӗ, унта хӑпарсан вӑл ҫак хӑй евӗр мар ҫынлӑ ушкӑнран аяккинелле пӑрӑннӑ пулӗччӗ.

Тогда он решил взобраться наверх налегке, чтобы отойти от этой кучки людей в сторонку.

XXXI. Йӗпетнӗ ҫул // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ларнӑ маях аяккинелле тӗшӗрӗлсе хутланчӗ, ҫав вӑхӑтра вӑл ытла пӗчӗк те мӗскӗннӗн курӑнчӗ.

Сейчас он казался маленьким и жалким.

XXVI. Пӳкле вилӗм // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫӳрессе вара — ӗлӗкхи пек тап-тап пусса мар, темле аяккинелле сулӑнкаласа, урисене лӑнккӑ-ланккӑ ярса ҫӳренӗ, пуҫне, мӑйӗ тытса тӑрайман пек, е малалла ӳпӗнтернӗ, е аяккинелле сулӑнтарнӑ, е каялла чикелентернӗ.

Ходил, правда, не твердо и уверенно, как прежде, а на шатких полусогнутых ногах, и его заносило то в одну, то в другую сторону.

XXIV. Ашшӗпе хӗрӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Эс… эс… — тем каласшӑн пулса, пӗҫертекен питне темӗн ҫылӑҫнӑ пек, шӑлкала пуҫларӗ Шерккей, аяккинелле пӑрӑнчӗ.

— Ты… ты… — хотел что-то возразить Шерккей, но, схватившись рукой за ушибленное место, отошел в сторонку.

XXI. Вӑхӑтсӑр татӑлнӑ юрӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кил хуҫи мӑшӑрӗ, хӑй умӗнче кам тӑнине палларӗ пулсан та, палламан пек пӑхса, куҫне хупа-хупа уҫрӗ, унтан аяккинелле пӑрӑнчӗ, куҫҫулӗ пӗҫертсе шӑпӑртатса анчӗ.

Но хозяйка, хотя прекрасно узнала, кто стоит перед ней, сделала вид, что не видит руки, и прикрыла глаза, а затем и вовсе отвернулась к стене, залилась слезами.

XXI. Вӑхӑтсӑр татӑлнӑ юрӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Мӑккӑль хӑрах аяккинелле пӑрӑнса тӑчӗ.

Мыгыль отскочил всторону.

XX. Чӗре ҫунтармӑш кунсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Юмӑҫ пӗр авӑк хашлатса та ахлатса сывлать, тутипе вӗрсе аяккинелле сурать, унтан, хӑй тӗлӗнчен ҫӳҫне кӑштах сирсе: «Селиме, ҫак чӗлӗрен пӗр татӑк ҫӑкӑр ҫи, — тесе, ҫерҫи пуҫӗ пысӑкӑш ҫӑкӑр хуҫса парать, — аҫу калас сӑмахран ан тух, пике, кирек хӑҫан та ӑна итленӗ пул», — тесе хурать.

Какое-то время ворожея молча пыхтела, вздыхала, дула по сторонам, откинув от лица волосы, заговорила: «Селиме, съешь вот этот хлеб, — она отщипнула от ломтя кусочек величиной с воробьиный клюв, — и слушайся отцовского слова, что бы и когда бы ни случилось…»

XII. Кӗтмен пӑтӑрмах // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ялӑн Анаткас вӗҫне ҫывхарсан ҫеҫ, хайхи ҫӳрен ут пӗр аяккинелле тапса сикрӗ, унтан, пӗтӗм вӑй-халӗпе туртӑнса, урисене ҫӗре тивертмесӗр тенӗ пек вирхӗнсе, хура ут умне тухрӗ те хӑйӗн тӑсмака пӗвӗпе Нямаҫ учӗн ҫулне пӳлчӗ хучӗ.

Когда они достигли Нижней улицы, рыжая ловко вильнула вбок и, рванув изо всех сил, не касаясь ногами земли, вихрем понеслась вперед, обогнав Нямася, она заслонила путь его лошади.

IX. Ятлӑ ҫынсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫава выртнӑ тӗлте пӗчӗк шӑрчӑксем аяккинелле сике-сике ӳкрӗҫ.

От нее в разные стороны сыпанули прыткие кузнечики.

II. Кӗтмен парне // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кунашкал ӗҫ вара ҫакӑнпа пӗтет: алӑк шалтлатса яриех уҫӑлать те, Иоҫка аяккинелле ҫил пек пӑрӑнать; алӑк умӗнче Иоҫкӑн хаяр амӑшӗ тӑрать, ал айне лекнӗ вут сыппине йӑтнӑ хӑй.

Кончается все это тем, что дверь с шумом растворяется, Иоська с быстротой ветра улепетывает подальше, на пороге появляется грозная мать с первым попавшимся поленом в руках.

Ӑнӑҫсӑр кун // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Пӗр саманта аяккинелле сирӗлекен туратсем шӗлтӗртетни илтӗнчӗ, кайран йӑлтах шӑпланчӗ.

Сначала слышен был хруст веток под его ногами, потом все смолкло.

XV. Ҫӑра уҫҫине сехетпе пӗрле пӗр кӗсьене чикме юрамасть // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Иманус персе янӑ пистолетсене аяккинелле ывӑтса ячӗ, унтан тата иккӗшне илчӗ те, вӗсене кашни аллинчех хатӗр тытса, шӑтӑкран пӑхрӗ.

Иманус отбросил два, теперь уже не нужные ему, пистолета и схватил два последних; затем, крепко зажав пистолеты в руке, он посмотрел в щелку.

ХIII. Палач // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Вӑл ҫӗмрӗк решеткен ирӗккӗнех сулланкаласа тӑракан тимӗрне аяккинелле пӑрса ячӗ те ҫак хушӑк хӑйне кӗме ҫителӗклӗ пулнине курчӗ.

Он раздвинул прутья искалеченной и вывороченной из стены решетки.

X. Радуб // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Унтан вӑл рифсем хушшипе, тӑвӑр проливсенчен аран-аран тухкаласа малалла шурӗ, ҫул ҫинчи тенкеле аяккинелле тӗртсе ячӗ, икӗ арча хушшипе шуса тухрӗ, пӗр хулӑн хут купи ҫине пӗр енчен упаленсе улӑхрӗ те, хӑйӗн кӗрен ӳтне кӑтартса, тепӗр енне аялалла йӑваланса анчӗ, ҫакӑн хыҫҫӑн тин вара уҫӑ тинӗсе, тӗрӗсрех каласан, пӳлӗмӗн тепӗр пайне ҫитрӗ; кунта урай таса, нимӗн те купаланса выртмасть, уншӑн нимӗнле хӑрушлӑхсем те ҫук.

Потом миновала первые рифы, проскользнула в пролив, оттолкнув по дороге табуретку, потом прошмыгнула между двух ящиков, взобралась на связку бумаг и съехала на пол, с милой беззастенчивостью показав при этом свое голое розовое тельце, и, наконец, достигла того, что моряк назвал бы открытым морем, то есть довольно обширного пространства, ничем не заставленного, где уже ничто не грозило путнице.

II // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней