Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

аякка сăмах пирĕн базăра пур.
аякка (тĕпĕ: аякка) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Эп ҫулран ытлашши аякка кайма пултарайман.

— Я не могла отойти далеко от проселка.

Чижик Холмы ялне кайрӗ // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Лассоран аякка пӑрӑнса илмешкӗн те вӑхӑт ҫук: ункӑ унӑн хулпуҫҫийӗ ҫине анса ларать.

Нет даже времени увернуться от лассо: петля опускается на его плечи.

ХСVII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Йӗри-тавра аякка курӑннӑ.

Кругом далеко видно.

1 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Компаса тусан, ҫынсем тинӗс хӗрринчен аякка кайса ишсе ҫӳре пуҫланӑ.

С магнитной иголкой стали ездить дальше от берегов.

Магнит // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Магнита пӗличчен, ҫынсем тинӗс хӗрринчен аякка кайса ишсе ҫӳреймен.

Пока не знали магнита, не плавали по морям вдаль от берега.

Магнит // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

— Вӑл аллӑ миля аякка кайнипе пӗрех ӗнтӗ.

— Это то же самое, что отъехать на пятьдесят миль.

XXVIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Эпӗ нихӑҫан та гасиендӑран пилӗк миля ытла аякка каймастӑп.

Я никогда не удаляюсь от гасиенды дальше чем на пять миль.

XXVIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Вӑл каларӗ: «Ӑна халех ҫавӑрса илме те юрать, упа мӑнтӑр, вӑл ҫак тарӑн юр тӑрӑх аякка каяс ҫук: вӑл паянах выртать. Ытах выртмасан, эпӗ ӑна йӗлтӗрпе те хӑваласа ҫитетӗп», — терӗ.

«По этому снегу,— говорит,— медведь далеко не уйдет,— медведь жирный. Он нынче же ляжет. А не ляжет, так я его на лыжах догоню».

Упа тытни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Машина аякка кайсан, хӗр пуҫне ҫӗклесе пӑхнӑ.

Потом, когда поезд уже отъехал далеко, девочка подняла голову.

Кӑмпана кайнӑ хӗрача // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Анчах аякка вӗҫсе каяймасть мантикора.

Но мантикора не могла улететь далеко.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Алвиш юратмӑшӗ пӗр вунӑ утӑм аякка ывтӑнса кайрӗ.

Наперсник Алвиша отлетел шагов на десять.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ҫавӑнпа ӑна Актеонпа Остин ҫумӗнче, вӗсенчен аякка каймасӑр пыма хушсан, мӗскӗн Бенедикт пичче пач та хирӗҫлемерӗ, юлташӗсем хыҫҫӑн, суккӑр ҫын хӑйне ҫавӑтса ҫӳрекен хыҫҫӑн утнӑ пек, сӗнкӗлтетрӗ.

А потому, когда ему указали место между Актеоном и Остином и строго-настрого велели не отходить от них, бедный кузен Бенедикт даже не пробовал возражать, но покорно поплелся за своими спутниками, как слепой за поводырем.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Манран ҫеҫ аякка ан тар.

Только от меня не беги.

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Йӗкӗчӗ ӑна, савнӑ Ватталӗ, иккӗшӗ пӗрле таҫта аякка, инҫене-инҫене, хурлӑх ҫук ҫӗре тухса тарма канаш панӑ пулнӑ-мӗн.

Ведь звал же парень, милый Ваттал, в далекие края, на чужую сторону.

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Мастерскойӗ те кӳршӗрех — аякка ҫӳремелли ҫук.

И мастерская по соседству — далеко ходить не надо.

2 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Тӑвӑл хӳтернипе карап, тӗрӗс ҫултан аякка пӑрӑнса, Горн сӑмсахӗ тавра ҫаврӑнса, Лӑпкӑ океанран Атлантика океанне лекнӗ!

Корабль, увлекаемый бурей, уклонился далеко в сторону от правильного курса, обогнул мыс Горн и из Тихого океана попал в Атлантический!

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Вӗсем шавлӑ шоссе ҫулӗнчен пӑрӑнса чылай аякка кайма ӗлкӗрнӗ.

Они уже далеко ушли от шумного шоссе.

4. Амӑшӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Тихонов, Н. Совет ҫыннин сӑн-сӑпачӗ: Ленинград калавӗсем / Николай Тихонов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1942. — 54 с.

Вӑл сас памарӗ: те пит аякка кайса илтмерӗ вӑл, те таврӑнасшӑн пулмарӗ.

Он не отвечал: то ли он зашел слишком далеко и не слышал их, то ли не хотел вернуться.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Таҫта аякка кайса ҫӳресси ҫук.

Куда-то ходить не придется.

Сирӗнпе ҫыхӑну тытма эпир хавас // А. АСТРАХАНЦЕВА. «Авангард», 2020.12.11

— Тата пире «Пилигримран» аякка туртса кайма та, — хушса хучӗ Хоуик боцман.

— И оттащить нас далеко от «Пилигрима», — добавил боцман Хоуик.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней