Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Тӳпене (тĕпĕ: тӳпе) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
1888 ҫулхи ҫурлан 10-мӗшӗнче тӳпене пӗрремӗш хут Даймлерӑн шалти ҫуну двигателӗпе ӗҫлекен сывлӑш шарӗ хӑпарнӑ.

10 августа 1888 года совершил первый полёт воздушный шар, приводимый в движение двигателем внутреннего сгорания Даймлера.

Готлиб Даймлер // Аҫтахар Плотников. https://cv.wikipedia.org/wiki/%D0%93%D0% ... 0%B5%D1%80

Пӳрт тӑррисенчи улӑм сирӗлсе вӗҫет, ҫӑра тусан пӗлӗчӗсем тӳпене ҫити тенӗ пек ҫӗкленчӗҫ.

Солома вихрем взлетала с крыш, густые тучи пыли поднимались, кажется, до самого неба.

Тӑвӑл // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Пӗтӗм тӳпене ҫӑра хура пӗлӗтсем карса илчӗҫ.

Всё небо покрылось густыми чёрными тучами.

Тӑвӑл // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Сӑр ҫунатлӑ сокол мар-тӑр Вӗҫсе кайрӗ тӳпене.

То не соколы сизокрылые Улетели в небо прочь.

Кустӑрмаллӑ тӗрме // Василий Алагер. Герман, Ю. Феликс Дзержинский: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 66 с.

Кӗрлесе тӑракан тӳпене ҫиҫӗм ҫиҫсе каскалать, ҫумӑр витерех куккӑшӗн пӗкӗрӗлсе утакан кӳлепи курӑнса каять.

Молнии полосуют гремящее небо, и сквозь дождь видна согнувшаяся фигура дяди.

Ҫирӗп пул, Константин! // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Ҫиҫӗм ҫав-ҫавах кӗрлесе тӑракан тӳпене йӑр! та яр! ҫутата-ҫутата илет, ҫил ҫивӗччӗн шӑхӑрса улать, анчах Костя хӑрамасть ӗнте.

Молнии по-прежнему полосуют гремящее небо, ветер пронзительно свищет и воет, но Костя уже не боится.

Ҫирӗп пул, Константин! // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Таҫта, тӳпене хупласа илнӗ сӑрӑ-кӑвак пӗлӗтрен ҫӳлерех, хытах мар кӗмсӗртетни илтӗнет.

Где-то над мохнатой сизой толщей, окутавшей небо, негромко и дробно гремит.

Ҫирӗп пул, Константин! // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Кашни ирех тӳпене юр пек йӑлтӑртатса тӑракан шурӑ пӗлӗтсем тухаҫҫӗ.

Каждое утро на небе появляются сверкающие, как снег, клубы облаков.

Ҫирӗп пул, Константин! // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Малтан пӑрахут ҫырантан аяккалла кайнӑ пек курӑнать, унтан шыв сасартӑках сылтӑмалла пӑрӑнать те, ҫӳлӗ те чӑнкӑ сӑрт-тусем хӑвӑрттӑн пысӑкланма пуҫлаҫҫӗ, ҫур тӳпене хупласа хураҫҫӗ.

Сначала кажется, что пароход удаляется от него, потом река резко поворачивает вправо, и кручи стремительно растут, заслоняют полнеба.

«Ашхабад» // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Йывӑҫ-курӑкпа пӗркеннӗ чӑнкӑ сылтӑм ҫыран, тӳпене ҫитсе перӗннӗ чиркӳ тӑрри тата чугун ҫул кӗперӗ хыҫа тӑрса юлаҫҫӗ.

Позади остаются заросшие кручи правого берега, уткнувшаяся в небо колокольня Лавры, железнодорожный мост.

«Ашхабад» // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Аппарат ӳкнӗ тӗлтен чылай инҫетре, Мичиган кӳлли хӗрринче, ҫынсем ӳлекен-кӗрлекен тӗлӗнмеллерех сасӑ илтрӗҫ; нумай-нумай ҫав ҫынна, — кимӗпе ярӑнакансене, ресторан е кофейня уҫӑ террасисенче ларакансене, теннисла, гольфла, футболла вылякансене, ӑшӑ тӳпене хут ҫӗлен яракансене, — кану кунӗнче симӗс ҫыранпа, ҫӗртме уйӑхӗнчи ешӗл ҫулҫӑлӑх чӑштӑртатӑвӗпе киленме тухнӑскерсене пилӗк минутлӑх ҫав шав самаях аптӑратрӗ.

На большом расстоянии от места падения, — на берегу озера Мичиган, — катающиеся на лодках, сидящие на открытых террасах ресторанов и кофеен, играющие в теннис, гольф, футбол, запускающие бумажные змеи в тёплое небо, всё это множество людей, выехавших в день воскресного отдыха, — насладиться прелестью зелёных берегов, шумом июньской листвы, — слышали в продолжение пяти минут странный, воющий звук.

Ҫӗр // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Халӗ вӗсем тӳпене куҫ-шӑтӑксенчен хӑпмасӑр сӑнаҫҫӗ.

Теперь, не отрываясь от глазков, они наблюдали за небом.

Ҫӗр // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Механик, хӗрлӗ ӳтлӗ арҫын ача, ҫунатлӑ кимме тӳпене ишевлӗ хусканупа ҫӗклерӗ.

Механик, — краснокожий мальчик, — плавным толчком поднял крылатую лодку в небо.

Ӑрӑм-сурӑм (тухату) // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ҫичӗ тӳпене вӗҫсе улӑхатӑн иккен те, — унта та ав — хӗрарӑм.

На седьмое небо улети и там — баба.

Лось пӗччен юлать // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Тубал статуйи ӳкет, стенасем ишӗлеҫҫӗ, акведук юпи-колонни тӳнсе арканать, тарӑн хушӑксенчен ҫулӑм ыткӑна-ыткӑна тухать, тӳпене кӗл пӗлӗчӗ хупласа хурать.

Рухнула статуя Тубала, треснули стены, повалились колонны акведука, из глубоких трещин вырвалось пламя, пеплом заволокло небо.

Аэлитӑн иккӗмӗш калавӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Нумай ҫӗрте тусен хушшинче ҫулӑм сирпӗне-сирпӗне тухать те тӳпене кӗлпе хупласа тӗтӗмлетет.

Во многих местах, среди гор, вырвалось пламя и пеплом заволокло небо.

Аэлитӑн иккӗмӗш калавӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Анчах Лось шыв хӗррине ҫитсе тӑнӑ вӑхӑтра хӗвел аннӑччӗ ӗнтӗ, каҫхи шурӑм пуҫӑн вутлӑ ҫуначӗсем, ҫӑмӑл ҫулӑм чӗлхисем чупса ҫӗкленчӗҫ те, ҫур тӳпене чарусӑр ылтӑнпа ытамларӗҫ те — чӗри темиҫе самантлӑха тапма чарӑнчӗ.

Но, когда Лось подошёл к воде, — солнце уже закатилось, огненные перья заката, языки лёгкого пламени побежали, охватили полнеба таким неистовым золотом, что сердце на минуту стало.

Пусма ҫинче // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ахаль ҫак этем тӑван ҫӗр-шывне сутман, аякка-аякка тӑххӑрмӗш тӳпене вӗҫсе хӑпарнӑ пулин те, мӗн те пулин тупасси, ӑна килне, Маша патне, илсе каясси пирки кӑна шухӑшлать.

Этот простой человек не предал родины, прилетел за тридевять земель, на девятое небо, и только и смотрит, что бы ему захватить, привезти домой, Маше.

Лось ҫӗре сӑнать // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ыйхӑсӑр каҫсенче, сарай хапхи тӗлӗнче тӑрса, Лось тӳпене тухакан Марса та паянхи пекех сивӗ салхулӑхпа сӑнатчӗ.

Бессонной ночью, стоя в воротах сарая, Лось, точно так же, с холодной печалью глядел на восходивший Марс.

Лось ҫӗре сӑнать // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Лось тӳпене пӑхса ҫаврӑнчӗ.

Лось оглянул небо.

Лось ҫӗре сӑнать // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней